Lobouche – Gorek Shep – Everest Basecamp

Als we wakker worden in de lodge en de bevroren ruiten open krabben zien we dat het vannacht wat gesneeuwd heeft. Gelukkig maar een dun laagje zodat het met wandelen geen problemen geeft.

Toch zal het een loodzware dag worden. Immers wandelen boven de 5000 meter wat betekent dat de zuurstof in de lucht z’n beetje gehalveerd is. Zodra het pad omhoog gaat ben je buiten adem. Dus rustig aan. En na een paar kilometer redelijk vlak gelopen te hebben zonder gemerkt te hebben dat we de 5000 meter grens gepasseerd zijn gaat het pad weer steiler omhoog naar de Lobuche Pas op 5110+. Het uitzicht terug de vallei in is fantastisch. Nu zien we de ijsstroom met de morenen wallen ook duidelijk. Monique poseert even op deze prachtige plek.

Na het mooie uitzichtpunt komen we op de enorme gletsjer morenen terecht. Het pad bestaat uit veel losse keien die nu vanaf de westelijk gelegen berg Chumbu door gletsjers opgestuwd wordt. Lastig lopen dus, het is ook nog eens veel te druk op het pad met veel tegenliggers en ook nog eens kuddes yaksen. Maar het zicht op de enorme gletsjer in ongelofelijk.

Kijken we in noordelijke richting dan krijgen we ook voor het eerst het Everest Basecamp in beeld. Je moet goed kijken maar dan identificeer je toch alle gele stipje van tenten.

De Mount Everest verstopt zich weer achter de hoge Nuptse van 7861 meter. We hebben continue zicht op deze berg met enorme hoeveelheden sneeuw en ijs er op. Even horen we kabaal als er een lawine de berg naar beneden komt.

Gorek Shep 5150+

Na een paar uur komen we dan toch in Gorek Shep op 5150+. Hier gaan we lunchen. Het is niet de meest hartverwarmende plek, het is er koud en de kachel gaat pas in de avond aan. In de middag gaan we naar het Everest Basecamp op 5380+. Ook weer een lastige wandeling over morenen.

Ondertussen hebben we zicht op de gigantische bergen van 8000 plus. De enorme gletsjers komen van alle kanten naar beneden waaronder de beruchte Khumbu Icefall met aan de voet het Basecamp.

Op naar het Everest Basecamp 5364+

Na de lunch beginnen we aan de tocht naar het Everest Basecamp. Het is slechts een kilometer of drie maar de tocht gaat weer over de vele keien. Het weer slaat net als gisteren in de middag weer om. Wolken komen op en een koude wind trekt aan. Onze energie raakt langzaam op; en we moeten nog terug!

Maar als het nieuwe Basecamp Sign in het vizier komt krijgen we toch nog energie. We naderen het Camp vanaf de rand van de stuwwal van de morenen, dus moeten afdalen naar de gletsjer. De pakken ijs zijn indrukwekkend.

Aankomst Everest Basecamp!

Uiteindelijk komen we bij het gloednieuwe Basecamp Sign 5364+ uit, voorheen een rotsblok met graffiti wat eigenlijk veel leuker was. Het bord staat op de gletsjer dus in theorie verplaatst het bord elk jaar. Iedereen verdringt zich voor het bord voor dé foto, ik ook dus.

Iedereen van onze groep van 18 personen heeft het Everest Basecamp Trek gehaald (!). Samen poseren we voor de Momo groepsfoto en maken ons op voor de weg terug die begint met een klimmetje.

Het echte “Everest Basecamp” ligt nog een stukje verderop. Dat is de verzameling van tenten van de teams die vanuit het basiskamp de expedities naar de top begeleiden. Die zitten natuurlijk niet op honderden pottenkijkers elke dag weer te wachten.

We blijven niet lang bij het Basecamp, het weer dreigt om te slaan. De wind trekt guur gaan en er komen vlokjes in de lucht. We beginnen dus weer snel aan de terugweg naar Gorek Shep. Het wordt een slijtageslag maar uiteindelijk is rond 16h de hele groep weer binnen in onze lodge en vieren we ons succes. Nu afwachten of de kachel ook aan gaat.

Gorek Shep – even uit je comfortzone

Gorek Shep is geen fijne plek om te verblijven. Het is er koud, ‘s nacht vriest het behoorlijk, ook op je kamer. Daarnaast is er geen stromend water, de wc is een ijsbaan en doorspoelen gaat natuurlijk ook niet fatsoenlijk. Ook het warm stoken van de gezamenlijke ruimte is een kostbaar goedje. Dat doen ze dus alleen vanaf een uur of vijf. De stroomgenerator draait tot een uur of negen, daarna is het donker in de lodge. Iets om rekening mee te houden dat je hier even uit je comfortzone moet.

De Kala Patthar

Zoals gezegd verstopt de Mount Everest Summit zich keer op keer achter hoge bergen als de Lhotse en Nuptse. Een goede blik op de top heb je vanaf het Basecamp of Gorek Shep niet. Wil dat wel hebben dat moet de de Kala Patthar opklimmen. De klim begint vanaf Gorek Shep en gaat direct omhoog. Je kunt tot zo’n 5500+ klimmen. Een deel van onze groep deed in in de vroege ochtenduren bij een graat of min 15. Hieronder de foto’s gemaakt door onze helden Jeroen, Tommy, Lena, Bart en Koen.

Na ons bezoek aan het Everest Basecamp gaat een deel van de groep via de Cho La Pas terug na Lukla, wij gingen deze dag met een groep van 10 terug naar Dingboche. Onze groep besloot om verschillende redenen niet meer over de Cho La Pass te gaan, te zwaar, moe, niet fit of te strak schema voor de terugvlucht.

Nabrander

Persoonlijk was ik liever een dag langer in Gorek Shep gebleven. Dan had ik de Kala Patthar als dagtocht kunnen doen zodat de bergen mooi in de zon lagen en ik weer uitgerust aan de terugweg naar Dingboche kon beginnen en niet op de dag zelf nog.

De Everest Basecamp Trek wordt geadverteerd als geschikt voor iedereen die fit is… alleen daarbij moet je nog wel factoren optellen zoals de vermoeidheid, klachten m.b.t. hoogteziekten, weersomstandigheden en comfort in de hutten. Ook al ben je topfit dan kan het nog best zwaar worden.

Dankwoord – veel dank gaat naar onze dragers van onze bagage (Sherpa’s ) en onze gidsen Buba Sherpa en Chhiring Sherpa. Zij hielpen ons met alles en zorgen ervoor dat we weer veilig en gezond in Kathmandu terug keerden.

Praktische zaken

Geldzaken – betalen die je met Nepalese Roepies. Hoe hoger je komt hoe duurder alles wordt. Zo kost een fles water in kathmandu 20 roepies, hoog op de berg betaal je 150 roepies. Zo ook voor thee en frisdrank. Een maaltijd kost maximaal 1000 roepies. Pinnen kun je in Lukla, Namchee Bazaar en in Tingboche.

Douchen, verzorging – tot Dinboche is douchen geen probleem, daarna wordt stromend water een ding. Wij hadden vochtige washandjes bij om even snel op te frissen. In Namche Bazaar is Monique met Elise naar de kapper geweest, even lekker de haren wassen en een vlecht erin laten zetten. Neem paracetamol mee, eventueel Diamox, imodium etc. Het meeste is onderweg wel te koop.

Telefonie – tot in Lobuche kun je internetten. Je moet hiervoor een kaartje met een code kopen of een wificode. Niet goedkoop maar wel fijn om even in contact te staan met de buitenwereld. Zendmasten staan er wel maar het bereik is per simkaart wisselend.

Eten en drinken – Ik elke lodge is een restaurant aanwezig, dat zijn wel de belangrijkste inkomsten. De kaart bestaat uit pasta’s curry, omelet met toast, noodles en zelfs pizza’s. Qua darmklachten heb ik nergens last van gehad, ik heb dan ook de gehele tocht vegetarisch gegeten en telkens water gekocht uit voorzorg. Tabletten werkt ook prima maar dan adviseer ik iets voor de smaak aan je water toe te voegen (siroop of zoiets).

Kleding – laagjes; van thermosshirt tot donsjas. Skipullies zijn ook erg handig., zo ook handschoenen, een muts en een pet. Voor schoenen, kies een stevige zool, de stenen ga je door een zachte zool heen voelen. Tot Dingboche is kleding te koop.

Meer Nepal: