Lees hier het wandelverslag van de beklimming van de Schilthorn via de Rotstockhütte.

In Zwitserland zijn de bergen hoog, te hoog eigenlijk. De vierduizendplussers zorgen ervoor dat een bergwandeling zich beperkt tot de flanken. Een echte beklimming is immers voor professionals met goede uitrusting en voorbereiding. Voor ons bezoek aan Lauterbrunnen in Berner Oberland heb ik toch een mooie pittige bergwandeling gevonden: de Schilthorn.

De Schilthorn

De Schilthorn is 2970 meter hoog en staat bekend als de James Bond berg vanwege de opnames voor “On Her Majesty’s Secret Service” in 1969. Op de top ligt een restaurant en een museum, deze zijn bereikbaar met een kabelbaan. De berg behoort nog tot de Vooralpen en ligt ‘face to face’ met de Alpenreuzen als de Jungfrau, Eiger en Mönch. Dat maakt deze wandeling juist zo mooi. Het uitzicht op deze bergen gedurende de tocht is onwaarschijnlijk mooi.

Lengte: 11,5 km  Stijging: 1450m GPX file beklimming Schilthorn (573 downloads )

Start

Wij verbleven op de camping in Lauterbrunnen (800+). Lauterbrunnen ligt in een diep uitgesneden gletsjerdal met vele watervallen die naar beneden kletteren.

We startten de hike vanuit Mürren dat 800meter hoger boven de watervallen ligt, dus moesten we eerst met de kabelbaan naar Grütschalp en vervolgens met een treintje naar Mürren (1600+). We hadden prachtig uitzicht vanuit het treintje. Het combikaartje koop je gewoon onder in het dal bij de kabelbaan.

In Mürren startten wij de wandeling. Wij kozen voor de langere route naar de top via de Rotstockhütte zodat we via de achterzijde over de sensationele graad de Schilthorn zouden bereiken.

Het eerste deel van de wandelroute tot aan de Rotstockhütte loopt samen met de Via Alpina, etappe C11-groen. De Via Alpina staat duidelijk aangeven met bordjes.

Alpenreuzen

Het eerste stuk lopen we nog door het dorp met mooie boerderijen en een geplaveid pad. Het weer is prima, niet te heet. Links zien we de Eiger, Möch en Jungfrau (4158+) majestueus liggen.

We laten Mürren achter ons liggen en lopen tussen de Alpenweides door. We voelen ons klein in dit landschap.

Hier kun je nog voor de kortere klimroute naar de Schilthorn kiezen maar wij volgenden de bordjes Rostockhütte – Via Alpina.

Direct na de Spielbodenalp start de echte klim over een single trail zigzaggend steil omhoog net zoals mijn hartslag. We zitten hier op 1800+ en willen duidelijk te snel omhoog. Even rustig aan dus.

Nog meer alpenreuzen

Na deze pittige opwarmer vlakt het pad af en draaien we naar het westen. We genieten van het geweldige uitzicht aan onze linkerzijde. We kijken over een diep dal heen tegen de Ellstabhorn aan, met daarachter bovenuit torent de 3780 meter hoge Breit- en Grosshorn. Voor ons ligt de Gspaltenhorn (3436+). We zijn omringt door een bloemenpracht en in de verte horen we de koeienbellen.

Niet veel later krijgen we voor het eerst de top van de Schilthorn in beeld. Deze ligt rechts van ons, honderden meters, hoger maar lijkt al zo dichtbij.

Rostockhütte

Wij moeten eerst naar de Rostockhütte, deze ligt op 2042 meter. De hut komt na een wandeling van een twee uur in beeld.

We nemen geen pauze en gaan aan het pittige deel van de klim beginnen. Hier volgen wij niet meer de Via Alpina maar volgen na de hut de route rechts richting Schilthorn – Rota Härd.

Langzaam loopt deze klim op, eerst nog door grasland maar na het oversteken van het uitgesleten beekdal wordt het steeds rotsachtiger en is het wandelen echt klimmen geworden.

Het pad is prima maar steeds vaker komt er een handje aan te pas.

Sneeuwvelden

Vlak onder de graad moeten we nog een sneeuwveld over steken. Best tricky want het pad is nog niet echt uitgelopen in de sneeuw. We moeten dus oppassen dat we niet tientallen meters naar beneden glijden.

Rota Härd – de berggraad

Na het sneeuwveld is het nog een kort stuk naar een bewegwijzeringsbord. Deze staat aan het begin van de graadwandeling. Het punt hier heet; Rota Härd op 2683+.

Het uitzicht is wederom weergaloos. Weer word ik er stil van. Nu zien we alleen nog maar gesteente en sneeuw. Ook het zicht naar het noordwesten is geweldig.

Via de graad lopen we verder omhoog. Het pad is breed genoeg en niet gevaarlijk. Voor ons ligt een kleine bergpunt de Sattel. Deze laten we links liggen en lopen er omheen. Het pad draait langzaam naar het oosten met voor ons de Schilthorn op grijpbare afstand.

We zien ook langzaam het weer veranderen. Wolken komen voorbij drijven, de wind is toegenomen en het wordt kouder.

Links kijken we het dal Ufen Hublen in. Een groot ruim dal met veel sneeuwvelden.

Dan beginnen we aan de laatste loodjes. De ijle lucht begint behoorlijk te drukken tijdens de inspanningen, af en toe ben ik zelfs een beetje dol. We zijn immers al 2km gestegen binnen 7 uur.

De graad wordt nu vlak onder de top smaller en grilliger. We moeten over rotsen klimmen langs kabels. We passeren een lange stalen trap waar je diep de afgrond in kijkt. Erg spectaculair allemaal.

De top !

Dan is daar eindelijk de top in zicht. Door sneeuwresten lopen we naar het poortje van het hekwerk dat toeristen op de top moet tegenhouden middels een waarschuwingsbordje over het betreden van een gebied met Alpine gevaren.

Afgepeigerd, trots en voldaan lopen wij dan ineens tussen de frisse toeristen die comfortabel met de lift naar boven zijn gekomen. Het is alles James Bond wat hier de klok slaat.

Onweer en bliksem

De bewolking neem echter snel toe en nauwelijks als alle foto’s gemaakt zijn begint het te regenen en wat onweer. Niet fijn voor de afdaling, daarom besluiten we maar de lift terug te nemen. Het eerste het stuk gaat van de Schilhorn naar Birg op 2683+. De gondel zweeft hoog boven de Grauseewli als de bliksem inslaat. De stroom valt uit waardoor we stil komen te  hangen… shit.

Gelukkig wordt na een minuut of 5 een noodaggregaat aan geslingerd en kunnen we verder waarna we een uurtje later voldaan aan de schnitzel zitten in Lauterbrunnen.

Route en getallen

Lengte: 11,5 km  Stijging: 1450m

GPX file beklimming Schilthorn (573 downloads )

Meer Zwitserland: