Australië
Wereldreis: reisverslag rondreis Australië uit dagboek.
Donderdag 22-4-1993 Sydney 21.00h
Aankomst Sydney
Australië dus; na een rustige van vlucht Nouméa, Nieuw Caledonië naar Australië, met veel eten en drank landden we dus in Sydney. Vanuit het vliegtuig was goed te zien dat in de buitenwijken het zwembadbezit hoger dan 50% was. Zonder problemen over mijn pakje boter passeerden we de douane. Op het vliegveld werden we opgepikt door de mensen van de “Backpackers” hostel.
Sydney
Na de koffers gedumpt te hebben zijn we meteen de stad (downtown) ingedoken. We waren behoorlijk nieuwsgierig wat er schuil ging achter deze imposante skyline. Veel moderne wolkenkrabbers, verkeer en chinezen waren het stadsbeeld. oneindig veel winkels en winkelcentra. Maar het mooiste was natuurlijk het wereldberoemde “Opera House” met de gigantische “Harbour Bridge” op de achtergrond. We hebben zelfs nog even een kijkje binnenin genomen tijden de pauze van een concert.
Verder liep er een monorail door het centrum en hebben we goed Chinees gegeten. Voor $4,50 mochten we de bord zo vol laden als we konden. Nou, wij ingenieurs bouwden wel even een toren op onze bord. ’s Avonds hadden nog een kijkje genomen in de uitgaanswijk “Kingscross”. Ook vandaag hebben we de hele dag door de stad gesjouwd, wat informatie over buspassen ingewonnen en een travelguide over Azië gekocht. Morgen willen we richting Canberra liften.
26-4-1993 Geelong 24 graden
We zijn nu vijf maanden onderweg. Om Sydney uit te liften moesten we een trein naar een of ander plaatsje nemen. Deze trein vertrok pas om 16.00h en… dat een of ander plaatsje bleek ongeveer 125km verderop te liggen. Het was dus bijna donker toen we daar aan kwamen. We dachten dat liften niet veel zin meer had maar toen we het stadje al liftend uitliepen stopte er toch nog een auto die naar Canberra ging. We kwamen daar om een uur of acht aan.
Canberra
Canberra is de hedendaagse hoofdstad van Australië. Toen men vroeger tot de conclusie kwam dat Australië 1 land moest worden moest er natuurlijk ook 1 hoofdstad komen. Na wat gesoebat en onderlinge concurrentie tussen Melbourne en Sydney (Melbourne was vroeger chiquer) is het uiteindelijk een boerengehucht geworden ergens tussen deze 2 plaatsen in. De stad is op de tekentafel ontworpen dus veel park. Een campingspot langs het meer was dus makkelijk te vinden. De volgende ochtend (24-4) zijn we de rivier over gestoken richting het parlementsgebouw. Het lijkt erg op één of ander nationaal monument. Geinig was dat er overal kaketoes vlogen.
Na nog wat door de winkelstraat gesjouwd te hebben , gingen we met een bus de stad uit, om van daaruit naar Melbourne te liften. Binnen 1 minuut hadden we een lift van een Duitser, ca. 475km tot Melbourne. Hij dropte ons op een camping aan de rand van de stad.
Melbourne
’s Morgens hebben we rustig alles weer ingepakt en zijn we met het OV de stad ingegaan. Het was “Ensac day”, ofwel alle oorlogen werden herdacht zodat de stad vol oude mannen was met medailles opgespeld. De stad is niet echt bijzonder, maar het was mooi weer voor de tijd van het jaar dus hebben we toch flink rondgekeken. Het landschap tussen Sydney en Melbourne is ook niet echt spectaculair. Droog gras, heuvels en bomen.
’s Avonds hebben we de trein naar Geelong gepakt waar de ouders van Glenn (zie hike Bolivia) wonen. Toen we bij het station van Geelong wat doelloos rondliepen bood een taxichauffeur ons een gratis ritje aan naar de ouders. Hier was de tafel al voor ons gedekt en het bed al opgemaakt. Sinds 15 januari slapen we weer onder een deken.
We hebben de was gedaan en de slaapzakken uitgewassen. ’s Ochtends door de stad gelopen en ’s middags met Glenns moeder wezen toeren over de Bellarine Peninsula, de voor surfers bekendste Bells Beach maar het mooiste waren toch de forse kangoeroes op het golf terrein van Angelsea. Zo’n 80 stuks kangoeroes lopen daar tussen de golfers door te grazen.
Grotere kaart weergeven in apart venster
Woensdag 28-4-1993 20 graden Geelong
Gisteren zijn we weer langs de kust op wezen toeren. Weer een kijkje bij de kangoeroes genomen die nu half lagen te maffen. Daarna zijn we naar het Angahook Lorne State Park (in Lorne dus) gegaan waar we naar de Lower en Upper Kalimna waterval zijn geweest. Dit park maakt tegenwoordig deel uit van het Great Otway National Park. Deze 9km lange wandeling start bij Sheoak Picnic Area.
Vandaag zijn we naar de Brisbane Ranges National Parc even ten noorden van Geelong, geweest; op zoek naar koala’s. En jawel hoor, 2 koala’s gezien. Erg leuke kollige beestjes, maar ze zaten hoog in de boom dus helaas geen foto’s.
Great Ocean Road
Morgen gaan we richting de Twelve Apostles. Hier alvast de ansichtkaart
Zondag 2-5-1993 Adelaide 22.00h
Donderdag dus (met moeite) richting de Twelve Apostles gelift. De zon stond laag en het was wat mistig. Het zicht was wel prachtig over deze rotspunten in zee, maar of de foto’s gelukt zijn… De limestone is hier vrij zakt en onderhevig aan erosie. Drie jaar geleden (1990) was er nog een prachtige natuurlijke brug bekend als “The London Arch“, maar deze is ingestort. Twee achtergebleven bezoeker moesten met een heli gered worden. In 2005 is er weer een pukkel van 50m omgevallen, de voorste van de ansichtkaart hierboven zodat er in ieder geval geen 12 apostelen meer zijn.
We hadden een lift van een éénzaam reizende Duitser die ons dus ‘s avonds op een kampeerstekkie dropte. De volgende dag zou hij ons weer op komen halen maar we hebben hem niet meer gezien, We zijn toen naar Westport gelift. Hier hadden we een prachtig stekkie zo’n 10m van de hoofdweg. Steeds meer worden we bewust dat de liftafstanden tussen twee stadjes als Gennep al gauw meer dan 100km bedraagt, liften gaat steeds moeilijker door te weinig verkeer. We willen eigenlijk de gehele Great Ocean Road tot Adelaide volgen. We hebben nog even Blue Lake bezocht, een oude krater aan de rand van Mount Gambier.
Gisteren hebben we al helemaal geblunderd. Vanuit Mount Gambier wilden we via de Princess Highway ofwel route 1 naar Adelaide liften. We strandden ergens in “the real middle of nowhere”, tussen Millecent en Kingston. Kilometers vlakte en toen het ook nog een begon te regenen baalden we helemaal. Eens in de 20minuten een auto. We hebben langs de weg gekampeerd en de volgende dag (vandaag) maar aan twee kanten van de weg staan liften om maar weer in enige vorm van civilisatie terug te komen. En zodoende kwamen na een paar uur weer in Mount Gambier (75km terug) terecht. Vanaf hier kregen we snel een lift richting Adelaide.
Onderweg zagen we struisvogels lopen. De auto van de lift was voorzien van allerlei attributen om deze tegen het aanrijden van wild te beschermen; een koeienvang, tralie tegen de voorruit en flinke ver-stralers. Na ruim 500km afgelegd te hebben komen we in Adelaide aan. Maar toen we rond 20.00h Ton’s familie opbelden werd er niet opgenomen. En om 21.00h nog niet. Pas om 22.00h namen ze op. En zodoende zitten we nu te wachtten tot we opgepikt worden.
Vrijdag 7-5-1993
Adelaide en omgeving
We verblijven nu al de hele week bij de familie van Ton. De mensen zijn erg aardig en gastvrij. We slapen in hun caravan. We hebben ons eigenlijk nog niet verveeld.
Maandag hebben we eerst eens een kijkje in de stad genomen. De stad was niet erg bijzonder. Het centrum is vrij klein omdat de stad grote winkelcentra in de wijken heeft. ’s Avonds met Amanda de berg opgereden om van het panorama te genieten.
Dinsdag hebben we wat actie ondernomen om geld uit Nederland over te laten komen. Ton was opgelucht dat zijn ouders erg schappelijk waren.
Woensdag zijn we met een dochter (Hanneke) langs het strand op wezen toeren. ’s Avonds zijn we bij een ander nichtje van Ton geweest.
Donderdag zijn we naar Victor Harbour gereden waar we pinguïns hoopten te zien. Victor harbour is een toeristische trekpleister op de Fleurieu Peninsula zo’n 80mk onder Adelaide. Voor de kust ligt Granite Island. Granite Island is d.m.v. een 630m lange brug verbonden met het vaste land. D.m.v. een paardentram of een stoomtreintje kun je over de brug naar het eiland. Wij liepen gewoon. Het eiland is kaal en ik neem aan dan men hier graniet gewonnen heeft. Tegenwoordig kun je hier een rondwandeling maken en met geluk whales spotten en tegen de avond de Little Penguins ofwel Fairy Penguin. Echter wij hebben geen (lees nog steeds niet) pinguïns gezien. ’s Avonds zijn we uit wezen eten bij de Chinees. Erg veel gegeten natuurlijk.
Vandaag, vrijdag, zijn we wat wezen toeren en hebben een raar verschijnsel bij de stuwdam in de Barossa Valley gehoord. Ze noemen de stuwdam in het Barossa Reservoir de “Whispering Wall”. Als je aan één zijde langs de muur op praat hoor je het 140m verderop aan de andere zijde even hard. Per toeval heeft de kromming van de stuwdam voor deze bijzondere akoestische eigenschap gezorgd en voor Australië weer een leuke picknick spot voor een weekenduitstapje. De “Whispering Wall bevindt zich ongeveer 7 km zuid-oostelijk van Lyndoch en 5 km oostelijk van Williamstown.
Maandag 10-5-1993 Adelaide
Zaterdag zijn we naar het Cleland Wildlife Parc hier in Adelaide geweest. Hier hebben ze de typische Australische dieren rondhuppelen of springen zoals kangoeroes , walibi’s, wombats, tasman tigers, emoes en koala’s. De kolala’s hadden ze op een speciale boomstam gezet zodat je ze kon aaien en foto’s kon maken.
