Rondreis Scandinavië 2009
Graag neem ik jullie mee op onze rondreis door Zweden en Noorwegen door o.a. Dalarna, Romsdalen, Geiranger, Briksdal en Aurland. Na dit alles bezochten we ook nog Oslo en het puntje van Jutland.
Vorig jaar hadden we weer eens de Route du Soleil richting de Drôme genomen om zo 2 weekjes lekker van de zon en het water te genieten. Lekker relaxt maar helemaal bevredigend was al die luiheid niet. Prachtige bergen maar te heet om te beklimmen. Leuke dorpjes en markten maar veel van ’t zelfde en… heet.
Dus hadden wij ons toen al voorgenomen het volgend jaar weer eens richting Zweden/ Noorwegen te gaan. Lekkere temperaturen om wel flinke wandelingen te maken. Ook een beetje om het gevoel weg te nemen van onze trip in 2007 dat we nog heel veel niet gezien hadden.
En zo, aldus geschiede het. Geen drukke Route du Soleil dit jaar maar na 600km rijden met op de Stenaline boot onderuit met een pintje onderweg van Kiel naar Göteborg.
Route rond Scandinavië 2009
Zweden 2009
Maandag 27 juli, vertrek vanuit Kiel
Eindelijk was het dan zo ver. Na vele voorbereidingen gingen we eindelijk op weg naar Kiel voor de boot naar Göteborg. Ons plan was getrokken. Bepakt met tent op weg naar het vakantiepark Idrefjäll, dit is het enige wat we geboekt hebben. De rest doen we op de bonnefooi, afhankelijk van weer en plek, hutje huren of kamperen.
Rond 9.00 vertrekken we en kiezen de route A50 – A1, bij Hannover omhoog via Bremen en Hamburg naar Kiel. Alles liep zeer voorspoedig. De snelweg tussen Bremen en Hamburg vereiste wel wat concentratie door de vele wegwerkzaamheden en zeer smalle rijstroken. Deze wordt namelijk uitgebouwd naar 3 rijstroken. De beruchte Elbetunnel in Hamburg nemen we ondanks dat er een buis is afgesloten vlekkeloos. Na Hamburg pauzeren we uitgebreid. Het is lekker weer, zo’n goeie 24 graden. Dan stappen we weer in voor het laatste stukje naar de Schwedenkai in Kiel. Even rijden we verkeerd in Kiel maar bereiken zo na een extra sightseeing toch de boot.
De boot op
Even inchecken en mogen rond 15.00 al de boot op. Met onze handbagage gaan we naar de hut. We installeren ons snel om daarna kort te boot te verkennen en dan de stad in te gaan. De boot ligt namelijk in het hartje van Kiel vlak bij de winkelstraat de Holstenstrasse. Als soort traditie pakken we een echte Deutsche Currywurst en op een terrasje een flinke Weisbier in een bloemvaasje. Dat zal voorlopig ook wel de laatste zijn.
Rond een uur of 7 vertrekt de boot. We maken eerst een draai van 180 graden zodat de neus ook de goede kant op ligt om vervolgens door de Kieler Fjorden koers te zetten naar volle zee. Nauw ja volle zee, de Kieler Bucht over en voor je weet ze je weer land, links Langeland rechts doemt Lolland op. De Kielerbucht gaat over in de Langelandsbælt, Storebælt met de beroemde brug en ten slotte het Kattegat. Maar dan liggen wij allang op één oor.
Dinsdag 28 juli 2009 – aankomst Göteborg
’s Ochtends zijn we op tijd wakker, nog voordat we via de intercom gewekt worden. De ervaring leerde ons dat je beter op tijd bij het ontbijt kunt aanschuiven anders zit het vol en moet wachten tot de eerste mensen klaar zijn. We genieten van het lekkere uitgebreide ontbijt en begeven ons dan naar het bovendek voor de ‘intocht’ in Göteborg. Er valt genoeg te kijken. Het weer is goed en we genieten net als in 2007 van de eerste blikken op Sverige.
Als de boot éénmaal aangelegd heeft haasten we ons naar het autodek waar we al heel snel de boot kunnen verlaten. We volgen eerst de E20 richting Stockholm. Behalve een tankstop hebben we onze eerste stop gepland in Mariestad. Een goede 150 km.
We hebben 2 dagen de tijd om naar Idre Fjäll te gaan, zo’n 600 km noordelijk van Göteborg. Omdat we de vorige keer het grote Vanernmeer linksom gepasseerd hadden gaan we nu rechtsom en willen dan ergens in de buurt van Filipstad overnachten.
We volgen dus de E20 door het Västergötland die eerst door wat bos gaat en vervolgen door gloeiende weidse heuvels met akkers en boerderijtjes afgewisseld met stukken bos. Met name de mooie gekleurde huisjes spreekt ons aan.
Mariestad
We stoppen in Mariestad waar we wat te eten willen kopen, onze eerste Kronen scoren en natuurlijk even lekker de benen strekken langs het water. Op de kerk en een paar leuke gebouwtjes na is Mariestad niet echt een juweeltje. In ieder geval wel relaxt en rustig.
Sjötorp
Na ons bezoek vervolgen we onze route een 20-tal kilometer noordelijker naar Sjötorp waar we de sluizen van het Götakanaal bezoeken. Hier pakken de boten over 3 trappen het laatste sprongetje naar het immense Vänernmeer. In Nederland barst het van de sluizen maar hier is het een echte attractie. Erg mooi zijn de huisjes eromheen. Ook leuk om te zien zijn al die prachtige boten en het geklungel van onervaren scheepslui.
We eten hier onze eerste zalm met salade. Heerlijk en fijn dat het gezonde eten hier makkelijker verkrijgbaar is dan al die vette meuk. Marloes zit lekker te smullen van de krab, maar dat wist ze dan niet en onze Luc zit alles op zijn bord weer te ontleden en te selecteren van wat hij wel en niet denkt te eten. Immers iets wat er vreemd of onbekend uit ziet lust ons manneke niet.
Vänernmeer
Ondertussen knettert te zon er behoorlijk op los. Dat nodigt niet echt uit om kilometers te maken dus stoppen we een paar kilometer voorbij Sjötorp waar de weg vrij dicht langs de over van het Vänernmeer loopt. Er ligt hier een parallelweg met vakantiehuisjes en… een mooi zandstrand. Dus stoppen we hier, trekken de korte broek aan en gaan lekker pootje baden. Helaas wil ik niet de hele auto overhoop gooien om mijn zwembroek te vinden. We genieten van het heerlijke strandje aan dit grote meer, er staat gewoon golfslag.
Het Vänernmeer is 5x zo groot als het IJsselmeer en is het op één na grootste meer van Europa, de overzijde is niet zichtbaar.
Na ons pootje baden vervolgen we de route verder naar het noorden over de zogenaamde Inlandsvägen die we ook morgen tot Mora zullen volgen. De akkers en loofbomen hebben ras plaats gemaakt voor naaldbossen. We rijden in een boog om Kristiannehamn heen, verlaten Vänernmeer, rijden Värmland binnen en gaan nu echt recht omhoog richting Filipstad.
In Filipstad stoppen we bij de supermarkt. Het plaatsje heeft en centrumfunctie. We doen snel wat inkopen en rijden daarna weer verder tot onze beoogde eindbestemming van de dag, Lesjofors.
Lesjofors
Lesjofors in een klein plaatsje met industrie wat onder noemer vergane glorie valt. Alles staat er zo’n beetje vervallen en verlaten bij. De camping Lesjofors die we op het oog hebben ligt een paar kilometer voorbij Lesjofors. Aangezien we morgen nog een flink stuk moeten rijden laten we de tent ingepakt en sparen ons zo wat tijd. We huren er een hutje.
De indruk van de camping is niet bepaald vrolijk. Er overnacht hier bijna geen enkele toerist, de camping staat vol met Poolse arbeiders die zich bezig houden met bosbessenplukken. De camping wordt gerund door een Letse vrouw. Alhoewel deze onschuldige Polen hardwerkende bessenplukkende en visvangende mensen waarschijnlijk heel vriendelijk zijn ( een gesprek aanknopen lukt niet) staalt deze camping geen vakantie gevoel uit.
Terwijl onze mede-campinggasten zich in het meer stonden te wassen nemen wij snel een duik in het koude water.
Trollstigen Lesjofors
De reden dat we in Lesjofors overnachten is de Trollstigen die de bewoners hier in het bos hebben aangelegd. De Trollstigen is een wandelpad van ca. 3km door het bos prachtig versierd met allerlei soorten trollen gemaakt van hout of geverfde stenen. Het pad start midden in de kern van het dorp bij het plaatselijke industrieel museumpje. De kinderen vinden de wandeling prachtig, hij is best wel pittig. We moeten flink klimmen maar achter elke boom schuilt wel weer één of andere trol. Heel mooi gemaakt. Tegen 19.00 komen we hongerig het bos weer uit en gaan snel terug naar ons hutje op de camping voor een flinke bord macaroni.
Woensdag 29 juli 2009, op weg naar Idre Fjäll
We zijn lekker op tijd wakker, ontbijten en pakken vlot onze spullen in waarna we onze weg naar het noorden vervolgen, eindbestemming vandaag Idre Fjäll. We rijden vandaag alleen maar door naaldbos, bos, bos en bos met als enigste hoogtepunt Vansbro en de zijweg naar Torsby/Malung. Geen reden tot stoppen; we rijden de 150km gewoon in 1 keer richting Mora.
Gesunda Skisenter
Een paar kilometer voor Mora nemen we de afslag rechts richting Gesunda Skisenter. Hiervan is mij bekend dat je met een skilift de berg op kunt vanwaar je een prachtig uitzicht moet hebben over het Siljan meer. En zo geschiede.
Het zonnetje is inmiddels ruimschoots voor de dag gekomen. Het Gesund Skisenter ligt aan de voet van het Gesundaberget +514 hoog vlak bij het Tomteland waar de enige echte Santa Claus woont (zeggen ze). We pakken de stoeltjes lift naar boven. Altijd wel even spannend zo’n schommelding maar alles gaat goed. We wandelen naar de skihut vanwaar je een prachtig zicht hebt over het hele meer. Er is een terras met ligstoelen en daar ploffen we dus neer. Even nog een bak koffie scoren en dan genieten maar.
Maar goed, “the show mus go on” en zo ook onze reis dus na een klein uurtje aanvaarden we de tocht naar beneden en pakken de auto om naar het mekka van de Dalarna-paardjes te rijden ofwel Nusnäs.
De Dalarnapaardjes van Nusnäs
We rijden via Solleron, te bereiken via een brug liggend op het eiland, en via de andere zijde weer via een brug het eiland af richting Mora dat we links laten liggen. De omgeving is hier echt prachtig. Overal bij elk huisje verwacht je ineens Pipi Langkous of Emiel. Er liggen vele prachtige boerderijtjes in deze omgeving. Het bos heeft hier even plaats gemaakt voor overwegend weilanden.
We komen aan in Nusnäs, het episch centrum van de Dalarnapaardjes. We bezoeken een werkplaats waar deze gemaakt worden, erg leuk. Er zijn hier een stuk drie werkplaatsen in Nusnäs, wij bezoeken de Nils Olssen Hemslöjd. Via een soort route kun je gehele proces van handwerk zien. Er zijn grote paardjes, er zijn kleine paardjes, bruine, witte, blauwe, ga maar door. Natuurlijk kopen wij ook een klein paardje voor thuis op de WC.
Binnenkort is er in het verderop gelegen Rättvik een oldtimer treffen dus wemelt het hier nu van de oude bakken. Tegenover de Verkstat bezetten we een bankje voor een stevige lunch (boterhammen).
De Kopparleden naar Idre
Dan maken we ons op voor de laatste etappe naar Idre Fjäll, nog zo’n 160 km te gaan via de Kopparleden. Die toeristische route loopt langs oude mijnbouwactiviteiten in deze regio.
Het wordt steeds stiller op de weg. We volgen de rivier de Österdalälven. Dit laatste stuk leidt ons richting de poort van de “wildernis”. In Särna stoppen we even bij de plaatselijke Konsum voor boodschappen waaronder een taartje voor ons Marloes die morgen al weer 7 jaar wordt.
Routes rond Idre Fjäll weergeven op een grotere kaart
Idre Fjäll en omgeving
Idre is een klein plaatsje gelegen bij een opgestuwd stuk van de Österdalälven tussen de Niptfjället en de Fulufjället in. Voorbij Idre is het gedaan met het heuvelachtig landschap en maken de heuvels plaats voor de Fjälls (hoogvlakten) en bergtoppen boven de 1000m zoals de markante Städjan 1.131+. Daarom is dit gebied ook populier, tegen de deze hellingen ligt het Ski resort Idrefjäll op 10km buiten Idre. Een compleet park met alles erop en eraan. Huisjes, hotels zwembaden, bowlingbaan etc..
Ook staat dit gebied er om bekend dat er veel rendieren lopen en warempel, even voor Idre zien het eerste rendier in de berm staan. Erg indrukwekkend zo’n beest met zo’n groot gewei.
We naderen Idre, nemen de afslag naar Idre Fjäll waarna de weg over de laatste 10km langzaam stijgt tot net onder de boomgrens, die hier nog maar op ongeveer 800+ ligt, het park bereiken. We checken in en krijgen een ruim en erg leuk huisje. Monique is helemaal in haar hummetje met het huisje. Daarna maken we een verkennende wandeling over het park en ziet Luc weer een aantal rendieren over de parkeerplaats lopen. Het mooie van het park is dat het hoog op de zuidhelling ligt met een oneindig uitzicht over de lager gelegen heuvels in het zuiden.
Donderdag 30 juli 2009, Marloes is jarig!
Marloes is jarig dus eerst gezellig uitgebreid ontbijten. Het weer is een beetje miezerig. Ik wil eigenlijk richting de Niptfjället om een berg te beklimmen maar door de lage bewolking wordt dit niets. Dan rijden we maar naar het meer Burusjön. Onderweg zien we nog een paar rendieren in de bosjes staan. We stappen uit en wandelen een stuk langs de oever. Het is maar 12 graden. Er komt een groep te paard aan. Zij stoppen bij het meer om in zwemkleding met het paard door het water te rennen. Wij kijken toe, leuk om zien , zeker als zo’n paard er iemand af gooit.
Na onze korte wandeling gaan we terug ons hutje voor de taart. Daarna gaan we naar het zwembad wat erg leuk is voor de kids. Tussendoor gaan wij even de sauna in wat hier overal standaard bij de douches hoort.
Niptfjället National Park met de Magic Road
Tegen het eind van de middag rijden we even terug richting het Niptfjället N.P.. Nu is de lucht wel helder. We komen eerst uit bij de Magic Road. Door een stukje gezichtsbedrog rolt de auto net anders dan men zou moeten verwachten. Ik vind het maar onzin. In de goot zie het water ook gewoon de goede kant opstromen.
We rijden de weg af tot het einde waar we een prachtig uitzicht hebben over de noordelijk gelegen Fjälls. Van hieruit kun je allerlei wandelingen kunt ondernemen. Wij kiezen voor de korte klim kaasrecht de berg Molnet 1.191+ op, voorzien van grit en treden. Het pad reikt niet helemaal naar de top van het plateau. Het laatste stuk is klauteren over de grote keien. Bovenop is het uitzicht prachtig. Echter als de zon niet schijnt is het meteen fris en dan met een straffe wind ben je blij dat je een capuchon op kunt zetten. Aanrader!
Op de terugweg komen we weer een stel rendieren tegen. Ze lopen gewoon midden op de weg en gedragen zich als schapen.
Vrijdag 31 juli – Fulufjällets National Park
Als we vandaag op staan blijkt het weer miezerig en enigszins regenachtig te zijn. Desondanks blijven we niet thuis en gaan op pad richting het Fulufjällets N.P..
Zo als gebruikelijk als het even kon niet dezelfde weg heen als terug dus rijden we eerst zo’n 10km richting Noorse grens over de r70. Dan slaan we linksaf een gravelweg in. Het is nattig dus binnen de korte keren is de auto één grote woestijnbak. We stoppen even bij het meer Mellre Fulusjön. Een meer dat volgens mij geliefd is bij vissers.
Als we verder doorrijden komen we uit bij Strömsildret, 3 huisjes, meer is het niet. Hier slaan we linksaf de verharde weg weer op. We volgende de weg ca. 6km en stoppen links op de parkeerplaats voor een wandeling door de bossen naar een stroomversnelling (Forsärna) in de rivier de Fulan. Het is een erg mooie wandeling van 1,7km enkele reis door dennenbossen en over loopplanken door moerasjes, de vele kleine hoogteverschillen maakt de tocht avontuurlijk. De stroomversnelling op zich is aardig maar ook niet bijzonder.
De Njupeskär waterval
Terug bij de auto rijden we door naar de Fulufjällets N.P. met o.a. de hoogste waterval van Zweden, de Njupeskär. De waterval is 125 meter hoog, waarvan het water 93 meter loodrecht naar beneden stort. Njupeskär wordt gevormd door de rivier Njupån. De wandeling is erg toegankelijk gemaakt voor één ieder maar met wandelwagen of buggy wordt het lastiger. Het bos is erg mooi en afwisselend, van oud tot jong, open en dicht bos. Bomen hebben prachtige vormen. Het is overigens ook zo dat in dit park de oudst bekende boom ter wereld staat, zo’n 9550 jaar oud. Je kunt hier verschillende routes lopen; naar de waterval en terug, ovf bovenlangs terug of via een lage route terug. Ook langere tochten van 20km en meer zijn hier mogelijk. Entree gratis, parkeren gratis, koffie lekker, niet duur en de tweede bak ‘for free’!
Het prijsniveau van Zweden is over het algemeen goed. Ongeveer gelijk met dat van ons. In een aantal gevallen zoals horeca zelfs goedkoper.
Na onze wandeling rijden we richting Särna en gaan via de hoofdweg weer terug. Onderweg hebben we geen wild gezien maar op het park lopen weer een stel rendieren rond.
Zaterdag 1 augustus Grövelsjön
Vandaag is het de laatste dag in Zweden. Morgen trekken we Noorwegen in en gaan we op de bonnefooi verder. Het is mooi weer en we gaan op weg naar Grövelsjön, de naam van zowel de plaats en als ook het meer. Grövelsjön, de plek waar de bewoonde wereld eindigt en de wildernis begint. Hier houden de wegen op.
Vanuit Grövelsjön kun je meerdaagse hikingtochten ondernemen en Noorwegen in trekken. Grövelsjön ligt in het gebied van de Längfjället. Ook weer een skigebied. Weidse vlakten, hoge bergen en vergezichten. Een meer met een prachtig zandstrandje en een mooie brug over de rivier de Grövlan.
Met een veerbootje kun naar het Ryvang (N), aan het andere eind van het meer en zo je wandeling combineren.
We hebben een korte wandeling gemaakt en rijden dan weer terug naar Idre. Onderweg zien we wederom meerdere keren Rendieren. In de middag gaan we nog een lekker zwemmen en scoren een pizza.