Reisverslag Midden en West Ierland

Reisverslag Midden en West Ierland

Onderstaand het reisverslag van mijn eerste reis naar Midden en West Ierland uit 2005. Natuurlijk wil je dan ook meteen alle highlights zien maar dat lukt toch niet in een paar dagen tijd. Niet gek dus dat ik nog vier terug ben geweest naar dit mooie eiland. Ik was al fan van de Ierse muziek ben ben nu zeker ook fan van het Ierse volk en het mooie eiland.

De reis vond plaats in 2005, de tijd dat de low-budget flights opkwamen, de digitale camera in de kinderschoenen stond en de smartphone nog moesten worden uitgevonden.

Doo Lough  Murrisk Ierland
Doo Lough – Murrisk

We vlogen op Shannon Airport en van daaruit ging ik de route uitstippelen. Vijf dagen reizen vereist een beetje planning als je wat wilt zien dus heb ik een heel programma verzonnen. Nu hopen dat het weer niet teveel roet in het eten gooit.

Route roadtrip ierland midden en west
De route

We starten dus vanaf Shannon Airport, overnachten 2 nachten in Galway. Galway is een leuke studentenstad en ligt centraal tussen de Burren en Connemara in. De landschappelijk erg mooie streken. Dan steken we het land over en pakken nog 2 overnachtingen in Dublin. De weersvoorspellingen waren helaas niet geweldig dus gaan we gewapend met een goed regenpak op pad.


Dag 1 – Burren en de Cliffs of Moher

Ierland2005_005

Na een voorspoedige vlucht landen we rond de middag op Shannon Airport. Het is rustig droog weer. Na onze bagage van de band te hebben getrokken snellen we ons naar de Hertz balie voor de auto. We krijgen een splinternieuw Opeltje mee. Wederom is het effe wennen om links te rijden en we nemen hier en daar dan ook wat stoeprandjes en bermpjes mee.

Ierland route dag 1
Route dag 1

Ons einddoel van vandaag is Galway maar dan willen we wel eerst boven aan de Cliffs of Moher hebben gestaan en de Burren doorkruist hebben. Via Ennis rijden we via de R476 door Killinaboy, Kiltenora en Ennistimon naar Lahinch. Wat ons meten opvalt zijn de ongelofelijk velen muurtje opgestapeld van stenen. In Lahinch sjouwen we wat over het brede zandstrand en duiken vervolgens in een pub om onze eerste Cod weg te slaan. Zo’n lekker gebakken visje.

Cliffs of Moher in de regen

Nu onze buik goed gevuld is kunnen we op pad naar de Cliffs of Moher. We willen de klippen bezoeken bij het hoogste punt van 230 meter, waar de O’Briens toren staat. Was het net nog lekker droog, bij de klippen begint het flink te regenen. Of het nu komt door de opstuwing van de lucht of, later blijkt het 1km verderop gewoon droog te zijn. Anyway, we parkeren de auto voor 4 euro naast het visitor center en maken een leuke wandeling.  We worden zeiknat van het regenbak dat weliswaar waterdicht is maar ook heel erg zweterig. Het uitzicht…ach. Opmerkelijk hier zie je ineens bakken vol toeristen. Het visitor center is aardig.

In 2007 bezochten we de Cliffs weer, toen was het wel goed weer.. check > hier <

De Burren, ook in de regen

Dan weer droog in de auto naar de Burren. Een geologisch en botanisch bijzonder gebied.  We nemen de route via de R478 en vlak voor Lisdoornvarna gaan we links de R477 op richting Black Head. Het weer blijft echter somber en nodigt ons niet uit voor een gezellige wandeling. Black head passeren we zonder dat we het echt in de gaten hebben.

Bij Balleyvaughen gaan we weer via de N67 en direct weer links de R480 op de Burren in. Opmerkelijk is dat het dal mooi groen is en eigenlijk de bergtoppen zo kaal zijn. We zien in de verte een grafmonument en slaan dan ergens recht af zodat we na wat geslinger terug zijn op de N67 richting Balleyvaughen.

Het begint langzamerhand te schemeren dus rijden we door naar Galway.

Galway

Galway is een gezellige stad met op goede loopafstand wat pubs. Een bekende is de Galway Quays Bar. Een pub met een prachtig interieur dat ergens uit een kerk komt met veel hout en glas in lood. Natuurlijk is er live muziek, echt tradioneel Irish met zelfs een paar dames die de typische Ierse Riverdance dans doen. Ook erg leuk om te zien is dat iedereen moeiteloos even buiten en peuk gaat roken. Het is buiten op straat zowaar een gezellige bedoeling.


Dag 2 – Connemare en Murrisk

We starten de dag weer met een goed ontbijt, ofwel koffie en jus d’orange, scrambled ei,spek, sausage, geroosterd brood, tomaat en champignon, dit alles drijvend in flink wat boter. Heel raar maar in dit soort landen krijg ik altijd last van mijn spijsvertering. Zal wel aan het bier liggen. Als we naar buiten kijken dan zien we een dreigende lucht maar het is droog.

Ierland2005_003
Route dag 2

We hebben Connemara op het programma staan en als het èffe kan een deel van Murrisk. Dit is tevens één van de mooiste en ruigste gebieden van Ierland.

We kachelen eerst langs de kust op over de R366 tot we bij  Ballynahown langzaam naar het noorden landinwaarts gaan. De kustweg valt tegen, toch veel verkeer dat richting Galway gaat en veel bebouwing. Voorbij Screeb Cross wordt het steeds mooier.

Screeb Cross Maam Ierland Connemare
Ergens tussen Screeb Cross en Maam Cross

Maam Cross

Bij Maam Cross stoppen we en worden meten geattackeerd door `miches´. Van die kleine irritante vliegjes. We steken over richting Maum en bij Teernakill gaan we linksaf op de Maamturh Mountains aan. Kijken of we hier en stuk kunnen wandelen.

Overal lopen schapen, overal liggen schapenkeutels. Het gebied is drassig. We lopen wat over het land van een boer naar een rivier maar echt tijd om de berg op te klimmen hebben we niet, daar is het weer ook niet betrouwbaar genoeg voor.

Leenaun

We vervolgen onze weg dus via Joyce Country naar Leenaun. Het plaatjes dat als filmdecor gediend heeft voor verschillende film. Echt bijzonder is het niet maar we pakken toch èffe een bak koffie in de pub. Omdat het vroeg is kunnen we makkelijk Murrisk mee pakken. We rijden dus om deze Killary Harbour, langs de enigste fjord van Ierland, heen en gaan linksaf over R335 richting Delhi. Dit is een geweldig mooi ruig gebied.

Doo Lough Murrisk Delhi Ierland
Doo Lough, voorbij Delhi

Croagh Patrick

Na deze prachtige natuur geraken we bij Louisburgh weer aan de kust en gaan we richting Westport. Op deze weg komen we langs de wereldberoemde Croagh Patrick.  Over deze berg en de Sint Patricks Day, de nationale feestdag, de Pelgrimstocht op blote voeten naar de top etc. kunt elders op het web veel vinden. Kort samengevat moet je de berg met een stok in de hand op blote voeten beklimmen tot boven op 763+ op de top waar een kapel staat.

ierland Crough Patrick
De Crough Patrick, nu even in de wolken

We hebben een kort stukje van het Pelgrimspad gelopen en zijn daarna nog even bij het Nationale Famine Monument aan de voet van de berg wezen kijken. Vlak bij het monument staat een ruïne van een kerk waar je dwars door heen kunt kijken. Daar barst het van in Ierland. Erg lief waren ze hier blijkbaar niet voor mekaar.

Via Westport weer terug naar Leenaun

Goed, de buik rammelt dus op naar Westport voor een vette hap. Een leuk kleurrijk stadje. Als de buik vol zit gaan we via de N59 terug naar Leenaun. Grappig om te zien zijn hier de kronkelige wegen met bordjes dat er niet harden dan 100 of 80 mag. Vaak lukt het met de helft niet eens.

Connemare en de Twelve Pins

Eenmaal voorbij Leenean en de uitlopers van de Maumturk Mountains bereiken we het gebed van de Twelve Pins. Hier in Connemare zijn een 12-tal bergtoppen waarvan een aantal boven de 700m.

Ierland Connemara
Een spiritueel moment aan de voet met op de achtergrond de 12 Pins

Kylemore Lough

We rijden de afslag naar de R344 voorbij helaas, maar je kunt niet alles, en kachelen op Kylemore Abbey aan. Vlak voor de Abbey stoppen we nog bij Kylemore Lough. Prachtig rustig water en dat in tegenstelling tot de weersvoorspellingen. Het is nog steeds droog en het zonnetje dreigt zelfs.

We lopen bij de Abbey nog even rond en vervolgen de weg richting Clifden. Nabij Letterfrack stoppen we bij een plaatselijk heiligdom. Langs de weg staat een Maria beeldje met een hele kruistocht eromheen. Een eindje verderop ligt een boot op het drooggevallen oever.

De Sky Road

Als we in Clifden aankomen slaan we meteen rechtsaf de Sky Road op. Een prachtige slingerende kustweg die ons leidt naar het uiterste puntje van van het schiereilandje en een verassend mooi strand. Totaal verlaten, wit zand, ingesloten tussen de uitlopers, geen wilde branding maar een kalme zee. Een mooi moment om de dag mee af te sluiten terwijl we nog terug naar Galway moeten.

Op de terugweg doen we Clifden nog even aan maar dit toeristisch plaatjes weet onze hartjes niet te stelen. We rijden terug naar Galway. Zo nu hebben we wel een biertje verdiend!

>>>> Lees verder: Dag 3Via – Clonmacnoise, de Wicklow Mountains naar Dublin >>>>