In juni 2024 maakten wij een roadtrip door Andalusië langs mooie witte dorpjes in Zuid Spanje. We bezochten Setenil de las Bodegas en Ronda. Daarna reden vanaf Tarifa langs de Atlantische kust op en maakten een uitstapje naar Gibraltar. De trip eindigde in Sevilla.

Dag 1 | Vertrek naar Malaga, Setenil en Ronda

14 juni 2024 – We hebben een vroege vlucht vanaf Weeze naar Malaga. Het vliegtuig vertrekt om 6.00h dus moeten we midden in de nacht op. Gelukkig wonen we dichtbij. Zonder problemen staan we dan al rond 9.30h bij het autoverhuurbedrijf om de auto op te pikken. Na wat gedoe over allerlei extra kosten die ze ons proberen aan te smeren kunnen we dan eindelijk op pad. Het is even zoeken en wennen die nieuwe auto. Malaga gaan we niet bezoeken, onze eerste bestemming van onze roadtrip Andalusië is direct 100 kilometer rijden; Setenil de las Bodegas.

Setenil de las Bodegas

We laten Malaga achter ons en rijden het binnenland in. De zon schijnt uitbundig. De rit gaat langs gloeiende akker, olijfgaarden en sinaasappelbomen. Tegen de middag rijden we Setenil de las Bodegas binnen. Vooraan in het dorp parkeren alle bussen met dagjesmensen vanaf de kust, voor ons is het even zoeken. Langs de weg mag je parkeren maar staat alles vol. Uiteindelijk rijden we helemaal om het dorp heen en parkeren we comfortabel in een parkeergarage Parking Los Caños (Calle Cjón., 45, 3, 11692 Setenil de las Bodegas, Cádiz, Spanje) direct in het centrum.

Rotswoningen in Setenil de las Bodegas

Setenil de las Bodegas is een dorp dat gebouwd is in de kloof van de Arroyo del Burgo. Het staat vooral bekend om de rotswoningen, zogenaamde “semi-troglodite”. De huizen hier zijn tegen de overhangende rotsen aangebouwd, de rotsachtige gewelven vormen de plafonds van de woningen. Het levert spectaculaire foto’s op.

We lopen de parking uit slenteren wat door het dorp waarbij je eigenlijk wel tegen de mooiste plekjes aanloopt. Ik zal voor de zekerheid de mooiste plekjes benoemen wat het zou zonde zijn als je ze toevallig mist.

• Calle Herreiria – smal steegje met overhangde rotsen
• Cuevas de la Sombra – rotspartij hangt over de gehele straat zodat het een tunnel lijkt.
• Calla Cueves del Sol – grote overhangende rotsen met terrasjes eronder en begroeiing.

Kaartje met wandelroute Sentenil delas Bodegas

B&B Villa Ignacia

Na ons bezoek aan Setenil de las Bodegas strijken we neer in onze B&B Villa Ignacia in Arriate. De B&B wordt gerund de Nederlandse Sophie en haar man, het mooie gebouw ligt aan de rand van de kloof van de Arroyo de la Ventilla en heeft een lekker zwembad. Het ontvangst in het Nederlands met allerlei tips is erg fijn na een vermoeide dag. Arriata ligt op z’n 10 kilometer ten noorden van Ronda.

Ronda

In de avond gaan we naar Ronda voor een hapje te eten. Vooraf doen we een rondje sightseeing. Ronda bestaat uit een oud en een nieuwer deel, beide gebouwd op een plateau aan de rand van een diepe afgrond, zijn via een iconische Punta Nova brug met elkaar verbonden. We parkeren op de grote parkeerplaats La Concepcion aan de Calle Lauria in het “nieuwe” gedeelte van Ronda. Vanaf de parkeerplaats lopen we eerst naar het park Alameda del Tajo.

Het is een prachtig weelderig park met een sjieken marmeren bestrating en leuke intieme hoekjes waar je op een warme dag heerlijk kunt relaxen. Het park eindigt aan de rand van de ravijn vanwaar we richting het Plaza Teniente Arce met de Plaza de Toros, het arena voor stierengevechten lopen.

Plaza de Toros

Ronda heeft het oudste stierenvechters arena van Spanje dat nog overeind staat. Aan de buitenkant die je alleen de ronde muur, wat standbeelden en poorten. Wil je toch even een blik in de arena werpen zonder gedoe dan kun je gewoon even een drankje nuttigen op het dakterras van tegenover gelegen Hotel Catalonia Ronda vanwaar je op de arena uit kunt kijken.

Ronda en stierenvechten

Ronda wordt beschouwd als de bakermat van het moderne stierenvechten. Dit begon in de late 18e eeuw onder leiding van de legendarische torero Pedro Romero. De Plaza de Toros in Ronda, gebouwd in 1785, is een van de oudste en meest prestigieuze arena’s in Spanje. Het jaarlijkse Feria Goyesca-festival, genoemd naar de beroemde schilder Francisco Goya, viert deze traditie met kleurrijke kostuums en spectaculaire gevechten. Hoewel stierenvechten controversieel blijft, blijft Ronda een belangrijk centrum voor deze historische en culturele praktijk, die diep geworteld is in de Andalusische identiteit.

Punta Nova brug

Dan komen we uit bij de Punta Nova. De brug die erg populair is bij de insta fotografen, ligt hoog boven de diepe kloof genaamd El Tajo. Het uitzicht vanaf en naar deze “nieuwe” brug is inderdaad weergaloos. Als je de brug oversteekt kun je aan de rechterzijde afdalen naar een uitzicht plateau om de brug en waterval van onderaf te bewonderen.

Wij hebben geen tijd en zin meer om nog door de oude stad te gaan slenteren. Je kunt dan de La Casa del Rey Moro, de stadsmuren en de Arabische Baden van Ronda nog bezoeken en dan via de Punta Viejo terug naar de nieuwe stad wandelen (we moeten dus terug). We lopen via de Punto Nova de stad weer in naar de Plaza de Socorro met de kerk Parroquia de Nuestra Señora del Socorro.

Daarna gaan we de winkelstraat weer in en strijken neer bij Restaurante Las Maravillas voor echte Spaanse tapas en een glas sangria.

Dag 2 | Rondrit langs witte dorpjes

Na het vroege opstaan en de lange dag van gisteren doen we het vandaag rustig aan. Eerst uitgebreid ontbijten en dan gaan we op pad, dag 2 roadtrip Andalusië. We willen vandaag een rondje rijden in de omgeving. Er is genoeg te zien dus we zien wel hoever we komen. Vanuit Arriate rijden we eerst in zuidelijke richting.

Cueva del Gato

Onze eerste stop is bij de Cueva del Gato, een waterpartij met een waterval. Voor een euro kunnen we parkeren achter de slagboom waarna we naar beneden lopen. We steken een beek over en passeren de spoorlijn waarna we aan de rand van een rots massief staan van waaruit een beek naar beneden komt.

Het azuur blauwe water is erg koud en nodigt nu niet uit om een duik te nemen. De zwembroek blijft dus in de tas. We genieten even van de groene oase waarna we weer terug naar de auto gaan.

We volgen de weg MA7401 en rijden door Benaoján en hierna door naar Montjaque. Dan wordt het landschap ruig, de mooie olijfbomen maken plaats voor ruige rotspartijen waar de weg doorheen slingert. We stoppen twee keer om het mooie landschap vast te leggen.

Grazelem

We volgen de route aanwijzing richting Grazelem, een bekende pueblo blanco ofwel wit dorpje aan de rand van een ruig bergmassief van Sierra de Grazalema Natural Park. In Grazelema parkeren we de auto en slenteren wat door het dorp. Heel veel activiteit is er niet maar het aantrekkelijke dorpsplein nodigt wel uit om even op het terras neer te strijken.

Hierna lopen we nog een rondje langs alle kerken op, een paar zijstraatjes en dan hebben we het wel gezien in het dorp. Terug op de weg stoppen we nog even voor een foto.

Sierra de Grazalema Natural Park

Dan wordt het landschap weer ruiger en de weg klimt verder omhoog. We zijn nu weer in het hart van Parque Naturel Sierra de Grazelema dat bekend staat om de zeldzame prehistorische Spaanse Zilverspar en steenbokken. De vergezichten worden na elke bocht weidser. We stoppen bij een aantal “miradors” voor het mooie uitzicht. Op het hoogste punt is een parkeerplaats; Puerto de Las Palomas met een groot uitzicht platform. Ook dit is dus Andalusië.

De weg slingert weer naar beneden, we passeren nog een grote parkeerplaats van waaruit je wandelingen kunt maken zoals de Sendero de Los Llanos de Rabel.

Zahara de la Sierra

Dan komen we na veel geslinger uit in het volgende witte dorpje, Zahara de la Sierra. Deze ligt tegen en rondom een rots aan geplakt. Het beste viewpoint om daar een foto van te maken is de Mirador de Zahara de la Sierra.

Wij parkeren vooraan in Zahara de la Sierra en lopen het dorp (stadje) in. We komen uit bij Plaza de Lepanto waar we mooi uitzicht hebben op de omgeving met aan onze voeten witte huizen met rode pannen.

Hierna lopen we richting de kerk waar we een terrasjes vinden voor de late lunch. Ik stuk verder in het dorp staat nog een kerk met een pleintje. Hier hebben we mooi uitzicht over het stuwmeer Embalse de Zahara-El Gastor. Loop je nog verder dan kun je hier de Castillo de Zahara de la Sierra nog beklimmen. Wij draaien om en lopen terug naar de auto.

We gaan terug naar de auto en willen eigenlijk nog naar de Ruines van Acinipo echter als we kijken naar de bezoekerstijden dan blijkt dat zij al rond twee uur sluiten. We besluiten dan maar naar Ronda te rijden om de Punto Nova van onderaf te bewonderen. Het weggetje vanuit het westen is wel erg smal, gelukkig komen er geen tegenliggers. We parkeren de auto en klimmen naar boven. Het uitzicht valt nog best wel tegen dus klimmen we helemaal naar het uitzichtplatform en maken hier onze foto.

Via de oostzijde rijden we terug en gaan in de avond nog eten in Ronda.

Dag 3 | Gibraltar en Tarifa

Dag 3 van onze roadtrip Andalusië, vandaag verlaten we het binnenland en rijden weer naar de kust. De route door Serranía de Ronda is verrassend bergachtig met dichte bossen. Bij Puerto El Madroño bereiken we het hoogste punt van de route op 1065 meter boven zeeniveau. Bij een uitzichtpunt stoppen we en zien aan de horizon al de Middellandse Zee schitteren.

De weg A-397 brengt ons richting Marbella maar voordat we er zijn draaien we de snelweg op richting La Línea de la Concepción en Gibraltar. Al snel zien we de Rots van Gibraltar aan de horizon. Bij afslag 124 verlaten we de snelweg weer en rijden via de kustweg naar het zuiden.

La Línea de la Concepción en Playa de Santa Bárbara

We komen aan bij La Línea de la Conceptción waar de weg langs de boulevard op loopt. Er hangt een relaxte sfeer die mij ook een beetje aan San Nicolas op Aruba doet denken. Kleine kleurrijke huisjes en hoge palmen sieren de boulevard. Hier moeten ze het niet van massatoerisme hebben. het is er rustig, geen grote hotels en een boulevard vol restaurants en bars.

Ik wilde hier graag stoppen en het strand op om een goede indruk van de Rots van Gibraltar te krijgen.

Voor het verslag van ons bezoek aan Gibraltar heb ik een apart verslag geschreven, klik: >>> HIER <<<

Tarifa

In de namiddag rijden we naar Tarifa, het zuidelijkste stadje van Spanje. Hier gaat de Middellandse Zee over in de Atlantische Oceaan. In Tarifa heerst een andere sfeer, geen hoge hotel, geen massatoerisme, hier overheerst de altijd straffe wind uit het westen. Hier komen de surfers bijeen heerst er een relaxte sfeer in de strandtenten.

We overnachten in Guesthouse Benali. De auto parkeren we op de publieke parkeerplaats buiten de stadsmuren. Meet een code kunnen we het guesthouse betreden en Monique valt dan letterlijk naar binnen. De drempel was toch hoger dan we gewend zijn. De kamer is prima.

Ons Guesthouse ligt dus in het centrum tussen de witte huizen, smalle steegjes met leuke winkeltjes en terrasjes. In de haven is bedrijvigheid… hier kun je met de boot naar Marokko of een dagtochtje “whale watching” doen.

Als de koffers uitgepakt zijn lopen naar het zuidelijkste puntje van Spanje, Isla de Tarifa dat met een pier aan het vasteland is verbonden. Op de pier staan borden die de waterscheiding verduidelijken. Isla de Tarifa is helaas niet toegankelijk, hier ligt een oud fort dat alleen met een begeleiding bezocht mag worden. Links van de pier liggen mensen op het strand Playa Chica, een beetje in de luwte van de wind.

In de verte klinkt live muziek vanuit een strandtent. We lopen die kant op en gaan naar binnen. Voornamelijk locals zijn hier een feestje aan het vieren. We genieten van de muziek en de vrolijke entourage terwijl de zon langzaam wegzakt en horizontaal vanaf de zee, over het strand naar binnen schijnt.

Duna De Valdevaqueros

De volgende dag verlaten we Tarifa. We vervolgen onze roadtrip Andalusië en rijden verder naar het westen. De regio is beduiden rustiger. Na 13 kilometer nemen we de afslag naar Paloma Baja. Hier gaat de weg namelijk dwars door de stuifduinen. Het ziet er spectaculair uit.

Een het einde van dit traject kun je parkeren en even rustig door het mulle zand sloffen. We beklimmen een duin en hebben uitzicht over het niet echt Spaanse aandoende strand Playa Valdevaqueros. Het strand is weids, leeg en geen hotels.

Vejer de la Frontera

We gaan terug naar de hoofdweg en rijden verder naar Vejer de la Frontera, alweer een prachtig wit stadje de een heuvel aan gesmeten. Een pareltje voor de hobbyfotograaf ! Parkeerruimte is er genoeg op de Vejer Parking. We lopen omhoog richting het centrum. De oude stad is ommuurt maar rondom de stadsmuur is ook al lange tijd stevig gebouwd waardoor er een heerlijk centrum is om rond te dwalen.

Playa de los Bateles bij Concil de la Frontera

Na ons bezoek aan Vejer de la Frontera zijn we toe aan verkoeling dus rijden we richting de kust. Ons oog is gevallen op de badplaats Conil de la Frontera. Er is een breed stand en ruime parkeermogelijkheden. Het is juni en het zeewater is al aangenaam, dus duik ik de heerlijke golven in. Daarna gaan we bij de strandtent Oasis Playa voor een late lunch. De prijzen zijn hier nog normaal en de West Europese toerist is hier nog niet massaal vertegenwoordigd.

Na ons bezoek aan het strand van Concil de la Frontera rijden we door voor nog twee dagen Sevilla waar we onze roadtrip Andalusië door Zuid Spanje afsluiten. We komen zeker terug…

Meer Spanje: