Na meerdere reizen naar Ierland gemaakt te hebben maakten we deze keer een Roadtrip door Noord Ierland. Lees hier ons reisverslag van de trip door Donegal en Noord Ierland.

Noord Ierland

Het noord-westen van Ierland kenmerkt zich door verlaten uitgestrekte ruige gebieden met een prachtige kustlijn. Het ‘land’ Noord Ierland heeft ook veel te bieden zoals de Sperrins in het binnenland en de Antrim Coast Line met de Giant Causeways. Daarnaast zijn er nog de 2 boeiende steden; Derry en Belfast.

Natuurlijk staat een dergelijk bezoek ook in het teken van de Troubles. De wijken Bogsite, Shankhill en Falls die vroeger veelvuldig (en nu af en toe) het toneel waren van onlusten zijn wrang genoeg omgeturnd in een toeristische trekpleister.

Ook in het door Noord Ierland ingesloten Donegal merk je dat de Troubles ook hier in het dagelijks leven een rol spelen.

Kortom, een reis die in ieder geval diversiteit biedt.

Vertrek in oktober

Omdat we pas laat in oktober vertrokken en de weersvoorspellingen zowiezo voor ierland altijd wisselvallig zijn hebben we tot de laatste dagen gewacht met plannen van de reis. Omdat het vroeg donker is, is het wel zo prettig van tevoren je Bed & Breakfasts geregeld te hebben. Vermoeid zoeken in het donker is 3x niks.

Maar goed, het weer zag er redelijk goed uit. Zonnetje, wolkje maar ook een buitje. In ieder geval geen langdurige regen, mist en zware bewolking zodat geen bergtop te zien is.

Een bezoek aan Donegal stond dus vast…

Dag 1 – Op naar Letterkenny

Met de trein vertrokken we naar Schiphol. Om 13.15 zou ons vliegtuig van Easyjet naar het Aldergrove vliegveld, gelegen tussen Antrim en Belfast, vertrekken. Het weer in Amsterdam was stralend, dus het beloofde en mooie vlucht te worden.

We stegen op, hadden prachtig uitzicht over onze kustlijn en vlogen zoals onze piloot al aangaf het slechtere weer tegemoet. In Belfast regende het namelijk, er stond ook nog eens een straffe wind. De landing was dan ook er ruw. Met horten en stoten zakte het vliegtuig naar de landingsbaan. Naar een nog erg late stuurcorrectie werd het vliegtuig uiteindelijk netjes aan de grond gezet.

Pas op 2 vliegvelden

Het vliegveld Aldergrove moet je niet verwarren met het City Airport midden in Belfast. Voor je het weet sta je aan de verkeerde balie voor een auto of zo. In tegenstelling tot Schiphol loop je hier 100m om van de terminal bij de autoverhuur te komen en binnen een half uur zaten we dan ook in de auto.

Antrim

Links rijdend natuurlijk vervolgen we de roatrip Noord Ierland en reden we in de richting van Antrim. De wegen zijn hier goed.

Een aantal verkeersborden met Londonderry waarbij de eerste 6 letters waren overschilderd vielen op. Werk van de nationalisten, ofwel de katholieken die bij Ierland willen aansluiten en zich verzetten tegen alles wat met het Verenigd Koninkrijk te maken heeft. Derry is door de Britten (Unionisten) veranderd in Londonderry, maar je ziet alles door mekaar. Op weg richting Cooktown zien we op veel plaatsen weer de Engelse vlag provocerend wapperen.

In Cooktown maken we een stop en scoren een ranzige hamburger in een soort voorloper van Mc Donalds. We willen de Sperrins in, een heuvel/berggebied in de noordwest hoek, maar worden in de tourist office wel gewaarschuwd voor de slechte wegen na veel regenval. We volgen nog even de A505 richting Omagh.

Aanslag Omagh

In Omagh vond in 1998 de laatste grote aanslag plaats vond met 29 doden en ruim 200 gewonden. Doel was de vredesbesprekingen te dwarsbomen, maar de aanslag was zo bruut dat het een averechts effect had zodat de besprekingen juist aangemoedigd werden.

Wellbrook Beetling Mill

We rijden niet naar Omagh stoppen eerst bij de Wellbrook Beetling Mill. Een watermolen die een linnenweverij aandrijft.

Beaghmore Stone Circles

Even verder slaan we bij Dunnamore af om richting de Beaghmore Stone Circles te gaan. Al deze bezienswaardigheden staan vanaf de A505 met bruine borden duidelijk aangegeven. De Stone Circles liggen in een stuk kaal veenlandschap. Het is al knap dat ze ze gevonden hebben.

We vervolgen onze weg en slaan verderop linksaf richting Glenhull en Scotch town. De wegen zijn goed maar smal en hier en daar liggen er enorme plassen water op de weg. Het landschap bestaat uit gloeiende weilanden omgeven door heggen, het mooie groene Noord Ierland. Bij Scotch Town slaan we rechtsaf richting Barnes Gap. De pas is mooi waarna we de onder bomen door de Glenelly Valley in rijden. Hier slaan we linksaf richting Plumbridge en volgen de route naar Strabane. Het begint te schemeren dus maken we geen stops meer.

Strabane – Noord Ierland

Zo rustig als het op het platte land is, in het centrum van Strabane komen uit alle hoeken en gaten auto’s. We lopen er  even rond en zien de eerste Murol, een muurschildering van Bobby Sands, de katholieke hongerstaker die in 1981 na 66 dagen stierf.

Bobby Sands

Bobby Sands is een van de grote helden, zat in het beruchte H blok van de Maze gevangenis vast en streed voor een status als politieke gevangene. Zijn verhaal is verfilmd in de film Hunger. Overal in het katholiek gezindte (Noord) Ierland kom je zijn portret tegen.

We stappen snel weer in de auto om de River Foyle over te steken naar Ierland, op weg naar Letterkenny. Hier verblijven we 2 nachten.

Letterkenny

We droppen onze bagage bij Mill View en wandelen de stad in voor een paar pints of beer en wat eten. Als eerste lopen we de Wolf Tone bar niet. Wolf Tone blijkt een oude republikeinse nationalist de zijn die voor één verenigd Ierland was. Binnen in de pub zie je grote portretten van alle voorvechters van onafhankelijkheid en vrijheid zoals Arafat, Nelson Mandela, Che Chevare, Garry Adams en natuurlijk Bobby Sands. De met name mannelijke klanten maken onderling ongelooflijk veel lawaai.

Ook wel typisch, we zijn in Ierland maar ook hier leeft het probleem van de troubles dus ook. Op zich ook niet verwonderlijk, Donegal,dat deel uit maakt van de oorspronkelijke provincie Ulster, ligt erg afgelegen maar wel dicht bij het Noord Ierse Derry en Belfast zodat men zich meer richting Noord Ierland oriënteert. Ook heeft deze streek veel geleden door de Engelse bezetting vanaf ca. 1600.

We zijn nog in een andere pub geweest waar een bandje zat maar het klonk niet echt super.

vandaag 143km

Dag 2 – Donegal

Het is zondag, we zijn lekker op tijd opgestaan, tevens moest de klok nog een uur terug i.v.m. de wintertijd. Vandaag doen we een rondje Donegal in het noord westen van Ierland.

We genieten zo’n heerlijk ranzig ontbijt met ei, worst, spek drijvend in ‘t vet. Je hebt in ieder geval een bodempje gelegd.

Newmills

De tocht begint vandaag over R250 richting de watermolen van Newmills. Deze stond stil en was lastig te bekijken. We stappen weer snel in, zien een mooie regenboog maar het blijft droog.

Muckish Mountain en het National Parc Glenveagh

Via de R251 naderen we Church Hill passeren we Gaman Lough en gaan rechts. We blijven de R251 volgens. Dan veranderd het landschap snel in een kale bergachtige veenvlakte met aan de horizon Muckish Mountain. We stoppen voor een foto en merken meteen dat het weer even anders is dan wat we gewent zijn. Er staat een erg straffe wind, het is nauwelijks 5 graden en binnen ‘no time’ voelen de vingers ijskoud. Het belooft een gure winderige dag te worden.

We rijden weer verder en draaien bij de ingang van National Parc Glenveagh de parkeerplaats op. We lopen een stuk van de wandelroute “Natural Trail”. Vanwege het onheilspellend karakter van het weer durven we niet te ver te lopen en draaien weer om. We maken nog even een foto van het meer en gaan weer terug de auto in.

Een bui nadert als we op Mount Errigal aan rijden. Schuine witte strepen regen tekenen tegen de berghellingen af maar na een paar minuten is het weer helder en als we aan de voet van Mt. Errigal zijn is het weer opgeklaard. Vanaf de weg hebben we prachtig uitzicht over Lough Nacung en het plaatsje Dunlewy.

Dunlewy Church

We rijden verder naar beneden en rijden door Dunlewy naar de Dunlewy Church waarvan alleen de muren nog staan. De kerk weerspiegeld wel mooi de ongereptheid van het gebied.

Na wat foto’s rijden we verder en beginnen we zin in een bak koffie te krijgen. Dat komt dan goed uit want enkele kilometers verderop ligt de pub van de familie van Clanned en Enia. De pub ligt rechtsaf de R259 op na 200m rechts in een zijweggetje. Echter deze was nog gesloten.

The Rosses

We volgen de kustroute om The Rosses heen wat mij behoorlijk tegenviel. Overal langs de route zijn lukraak huizen gebouwd wat het landschap er niet fraaier op maakt. In Dunlowe pakken we de N56 weer op en volgen deze tot Maas waar we weer de N261 oppakken en deze volgen tot Adare. We maken nog even een korte stop al we een prachtige regenboog zien boven in zandstorm verkeerde stuifduinen.

Adare

In Adare parkeren we netjes op de bezoekersparkeerplaats en wandelen het stadje (dorp) in op zoek naar een drinkgelegenheid. Dat valt nog niet mee, pubs verkopen geen koffie, eettentjes zitten dicht zodat we uiteindelijk bij een zithoekje van de Spar terecht komen en een Pie wegwerken met een bak koffie.

Glengesh Pass

We rijden Adare weer uit en nemen de 2e afslag rechts zodat we richting de Glengesh Pass rijden. Een mooie Glen met gloeiende heuvels. Bovenaan is nog een parkeerplaats met een mooie view over de Glen.

Als we de route vervolgens veranderd het landschap weer in een uitgestrekt heide en veenlandschap waar de elementen van het weer zijn sporen hebben nagelaten. Links van de weg groeit het beekje Glen langzaam uit tot een riviertje die in An Charraigh weer op zeeniveau uitmond in zee. An Charraigh is een mooi pittoresk toeristisch plaatje.

De steile kliffen van Slieve Laegue

We volgen de route richting Teelin tot we in een scherpe bocht een bruin bord zien met afgebladderde letters Slieve Laegue. In de veronderstelling dat dit de weg is naar de hoogste klippen van Europa is nemen dit steeds smaller en modderiger wordend pad omhoog. De omgeving is prachtig en er staat een snoeiharde wind. We naderen een poort, en dat klopte met de beschrijving van de weg naar de klippen. Uiteindelijk komen we op een parkeerplaatsje waar je volgens allerlei beschrijvingen op internet gewoon door moet rijden. Echter het pad begint gevaarlijk modderig te worden en iets klopt er niet.

Waar is Slieve Laegue?

Dan komt er net een iemand aanwandelen en we spreken hem aan. Hij legt ons uit dat dit het verkeerde pad is en het beter is om te draaien. Wandelend is het vanaf hier zeker een half uur maar het is beter de normale route te nemen.

We zaten dus op het verkeerde weggetje en rijden ca. 100mtr achteruit naar beneden tot op de parkeerplaats, draaien en gaan op zoek naar de goede route. Deze vinden we snel. We hadden gewoon verder moeten rijden. De afgebladderde letter bleken overschilderd te zijn, waarschijnlijk zijn er meer van die klunzen als wij naar boven gereden.

Een paar 100 meter verder staat weer een bruin bord maar nu niet overschilderd hetgeen inderdaad de goede weg blijkt te zijn, alhoewel, deze weg is toch nog een hele kermisattractie met steile bulten, een poort, scherpe bochten en diepe afgronden of duizelig van te worden. Voor 1 keer geef ik het advies om maar rechts te rijden in Ierland.

Gevonden

Uiteindelijk komen we op de parkeerplaats waar het inderdaad echt prachtig is. Je hebt er uitzicht over zee en op de klippen. Je kunt gaan voor een korte wandeling omhoog of zelfs een hele ronde. De wind is echter zo hard dat het buiten de auto behoorlijk te keer gaat. Muts op, jas tot boven dicht en dan sjouwen maar. Mooi is het schouwspel van naderde buien. De lucht is aan 1 zijde zwart met regenstrepen terwijl aan de ander zijde de zon lekker schijnt. De wind blaast het water van de watervalletjes terug de klippen op. Het schuim van de zee een paar honderd meter lager wordt over het pad geblazen, kortom ruw weer.

Na een uur rondgesjouwd te hebben begint het ook langzaam te schemeren. Het wordt tijd terug te kachelen naar Letterkenny en dat is nog een hele trip.

In Killybegs worden we overvallen door een hagelbui. De weg wordt langzaam beter en gezien het tijdstip doen we Donegal niet meer aan. Geluk is de weg voor Ierse begrippen erg goed zodat we toch nog redelijk op tijd terug zijn in onze B&B.

Vandaag: 240 km