De volgende ochtend

Als we in de ochtend na een onrustige nacht wakker worden regent het nog steeds gestaag door. De wind was wel het ergste. We gaan ontbijten en beraden ons over hoe nu verder. Met de aanhoudende regen en alle natte spullen kunnen we echt niet gaan lopen en de resterende tijd om het gehele traject te lopen raakt dan op. De moed zakt ons in de schoenen, teleurgesteld besluiten we met de bus terug te gaan Hella alwaar we een hyter huren om de boel te drogen. Wat nu?

In Hella zetten we de verwarming op 10, en hangen alle natte spullen uit. We bestuderen de routekaart van de bussen van Reykjavik Excursions en zien dat er de volgende ochtend een bus richting het punt van de Laugavegur gaat waar we nu hadden moeten zijn; Alftavatn. Als we de tocht daar dan toch op kunnen pakken dan hebben ten minste nog een mooi stuk voor ons.

Met de bus naar Alftavatn

Gelukkig is de volgende ochtend het weer beter. Het lukt ons de bus te pakken dus we zijn weer “on route”. Alleen de rit ernaar toe is al een geweldige ervaring. We volgende de F210 genaamd de Fjallabaksleið Syðri.  Prachtige woeste landschappen gaan aan ons voorbij. We maken een stop aan de zuidflank van de Hekla waar alles zwart is. De bus maakt vele rivierdoorsteken in dit maanlandschap en volgt zelfs stukken bedding van een riviertje.

Een kilometer of 5 voordat we afdalen naar Alftavatn maken we nog een stop op een prachtig panoramapunt. Wat een uitzicht! Vulkaantoppen, groene bergen en gletsjers aan de horizon.

Alftavatn – eindelijk wandelen dan

Aangekomen in Alftavatn hangen we de rugzak om en starten de hike richting Emstrur. De uitzichten zijn indrukwekkend mooi. Na een aantal kilometers en rivieroversteken komen we in het prachtig gelegen Hvanngil aan. Hier houden we een korte pauze. Daarna steken we via een brug een woeste rivier over maar een stuk verderop moeten we toch echt met de beentjes bloot.  Op sandaaltjes doorkruisen we het ijskoude water daar waar de rivier breed en dus ondiep is. Hierna wordt het landschap kaler en verandert het landschap in een grote vlakte.

Emstrur

De bergen en gletsjers aan de horizon zijn prachtig. Langzaam na kilometers doorstappen naderen we weer bergen en passeren we de prachtige Hattafell. En dan na 16 km zien we ineens de Emstrur hut onder aan de berg liggen. Moe en voldoen zetten we de tent op.

Ik heb een selectie gemaakt uit de vele mooie foto’s en in een slider gestopt.

In de avond wandelen we nog naar de Markarfljót Canyon. Onderin stroomt de wilde rivier in de diepte. Langzaam schuift er echter een wolkendek over de berg die ons in een mysterieuze mistige wereld tovert. Met behulp van de GPS vinden we via een kleine omweg de weg weer terug naar de tent.

Video van dag 2….