Australië

Australië

Uluru, Ayers Rock

16-5-1993 25oC

Vrijdag de 14e kregen we een telefoontje dat ook Ton’s geld er was. Dus wij inkopen doen, buspas regelen om vervolgens via de bank de bus naar Ayers Rock te nemen. Nu zijn de bankmedewerksters hier niet echt slim. Mijn geld ophalen duurde zo’n 1,5 uur. Ze hebben er werkelijk geen ervaring mee. Zo moesten we het meisje op het reisbureau vertellen hoe ze de bus moest regelen. Verder bleek Ton’s geld niet op de door ons opgegeven bank aanwezig te zijn maar op een andere. De banken waren toen al gesloten zodat we zonder zijn geld naar Ayers Rock zijn en Ton’s geld nagestuurd wordt.

“Let’s hit the Road” en dat was dus de 2800km lange Stuart Highway. Nog geen 150 jaar geleden trachtten ontdekkingsreizigers het binnenland van Australië te verkennen en een route van zuid naar noord te vinden. Burke en Wills vonden als eerste een meer oostelijk gelegen route (van Melbourne naar Arnhem land), zij hebben de terugweg niet overleeft. Door alle ontberingen bleek dit niet echt eenvoudig. Kennelijk is John McDouall Stuart diegenen die de beter bruikbare Noord-Zuid route, dwars door het midden van het land, rond 1862 vond, zodat de Highway zijn naam draagt. Een jaar of tien later werd langs deze route een belangrijke telegraaf verbinding aangelegd en directe communicatie tussen Melbourne en Londen mogelijk werd. De Staurt Highway loopt van Port Augusta via Alice Springs naar Darwin en is in de jaren 80 pas volledig verhard. Van de 2800km zullen wij er ongeveer 2550 afleggen.

australie46
Stuart Highway, de afslag naar Ayers Rock

De busreis

Goed, met de bus verliep verder alles goed. Via Port Augusta en Cooper Pedy gingen we op weg naar de Rock. De weg was zoals verwacht lang, recht en saai. Het grootste deel was semi-licht begroeide vlakte. Af en toe een tegenligger en soms meer dan 200km geen huis of zijweg. Een road-train als tegenligger is ook wel een bijzondere ervaring. In Erlunda, 200km onder Alice Springs, stapten we over op de bus naar Ayers Rock / Uluru via de Lasseter Highway. Deze busreis was een echte toeristen trip. Onderweg maakten we “Japanees Stops” voor uitzicht op Mount Conner en een zoutmeer.

australie12
“Wie het eerst Ayers Rock ziet” grapte de chauffeur: Mount Conner

In de bus kon je ook nog tegen betaling extra tours boeken rond Yulara. We hebben dit maar gedaan, gezellig en zo zie je nog eens wat. De chauffeur was onze gids.

Toen we op de camping aan kwamen zetten we snel de tent op om vervolgens naar de Olga’s te gaan en de zonsondergang bij Ayers Rock te aanschouwen. De Olga’s zijn erg mooi, tot 550m hoog, dus zo’n 200m hoger dan Ayers Rock. Je moet het echt allemaal gezien hebben om daar een indruk van te krijgen. Over het ontstaan en allerlei achtergronden t.a.v. de aboriginals en zo verwijs ik naar wikipedia. Bij de Olga’s hebben we een korte wandeling gemaakt.

australie19
En nu van dichterbij…
australie09
En nu een paar stappen terug, hoezo toerisme?
australie07
Het pad naar boven

Regen

Verder hadden we geluk. Het had de laatste dagen uitzonderlijk vel geregend en al 2 weken was er geen sunset meer te bewonderen. Toen wij er waren was er dus weer een echte. Verder zijn we er achter dat de Aboriginals helaas geen aansluiting hebben gevonden bij de opgedrongen westerse cultuur, behalve dan de hele dag zuipen (eigenlijks best wel triest). De buschauffeur maakte openlijk wat discriminerende grappen en tevens werd ons gevraagd geen drank voor de aboriginals te kopen in de supermarkt. Zij krijgen hier niets meer, dronken aboriginals schaden het toerisme.

australie23
Sunset Ayers Rock
australie25
De klim; de geparkeerde auto’s geven een indruk van de klim.

Vanmorgen zijn we al om 7.00 op weg naar Ayers Rock gegaan voor de 348m hoge klim. Doordat de regen weg is kon de Ayers Rock weer eens beklommen worden en dat was te merken (druk). Ayers Rock is niet alleen erg hoog, maar als je hem beklimt ook nog een erg steil en glad. Een ketting geeft je enigszins het gevoel van veiligheid. Op sommige plekken kan 2 stappen naar links al tot een dodelijke glijpartij leiden. Onderaan de rots zijn ook diverse herdenkingsplaquettes bevestigd van overledenen. Bovenop waaide het keihard. We waren in het gezelschap van een NL-er en een D-ster. De afdaling was beroerd voor mensen met hoogtevrees.

australie27
On the top een merkteken…348+


De kaart van de klim.

Toen we weer beneden waren zijn we om de Rock gereden waar we o.a. de Aboriginal tekeningen gezien hebben. ’s Middags zijn we wat door het dorp gesjouwd en hebben we de Flying Docters bezocht die hier een kleine tentoonstelling hadden. Dadelijk gaan we naar een Aboriginal Concert waar o.a. de didgeridoo te beluisteren valt.

Ayers Rock 17-5-1993

Nou; het concert was goed, maar de gewone muziekanten waren gewone Australiërs. De camping koste $18,- per nacht ofwel fl25,- (11 euro). Dat is natuurlijk veel te veel dus hadden we maar voor 1 nacht betaald om vervolgens de 2e nacht illegaal te blijven. Nu kwam vanmorgen dus even de beheerder langs en vragen waarom we geen bewijsje op de tent hadden. Stuntelig Engels heb ik hem wijsgemaakt dat ik hem eraf heb gehaald en weggegooid omdat we vandaag vertrekken. Hij geloofde het en liep weg zonder namen e.d. te checken. We hebben de tent maar snel opgebroken en zitten nu in het winkelcentrum.

Katherine Gorge

18-5-1993 36oC Dinsdag

De bus was mooi op tijd, we namen afscheid van Ayers Rock om zo’n 1500km noordelijker in Katherine Gorge onze tent op te slaan. Tot Alice Springs was (450km) het alleen maar desert. Kale vlakte en grasvlakte afgewisseld door bosjes en struiken. Door de regen was het niet zo stoffig en lagen er hier en daar plassen water. De Finke River rivier tussen Erlunda en Alice Springs voerde sinds 5 jaar weer eens water. Ook de Todd River, de bekende droge rivier door Alice Springs vanwege de kanorace op den droge, stond vol met water.

Van Alice Springs hebben we niet veel gezien maar wat we zagen was niet zo bijzonder. Een heuveltje vlak voor Alice Springs was het hoogste punt tussen Adelaide en Darwin. In Tennant Creek stopten we ’s nachts, ik verwachtte hier tankstation en busstation maar dit was toch een echt stadje. Omdat er geen spoor ligt naar Darwin rijden er de zogenaamde “Road trains”, ofwel een truck met 3 opleggers, 50m lang.

australie32
Road Train

Nitmiluk National Parc

Toen het ’s ochtends licht werd was het landschap oneindig dun bos met oneindig veen termieten zuilen langs de weg. We staan nu op een camping 30km ten noorden van Katherina. Het gebied maakt deel uit van het Nitmiluk National Parc. De natuur is erg mooi. Fel gekleurde parkieten maken flink lawaai, een lizzard van ruim 1m lang loopt rond de tent en snuffeld aan de vieze sokken. Langs de Katherine River hangen de bomen vol vleermuizen. Dit gebied hier in het noorden van Australië staat bekend als het oudste rotsplateau ter wereld. Het gebergte (plateau) is 1260 miljoen jaar oud, Ayers Rock slechts 600 miljoen jaar. Vanuit de lucht (google map) is het net of het water zich een weg zoekt tussen het opengescheurde landschap. In het noorden van Australië zijn ook de eerste sporen van organisch leven op aarde gevonden.


Kaart route Katrine Gorge

Morgen willen we 4 uur de bush inlopen en daar kamperen. Er zitten ook zoetwaterkrokedillen in de rivier, deze “onschuldige”krokodillen leggen hun eieren in de zanderige oeverplekken. Vanmiddag eerst even goed gekeken of er niet 2 oogjes boven het water uitstaken voordat we erin sprongen. Ze doen niets en je ziet ze ook niet, de gevaarlijkste krokodillen vindt je aan de kust.

19-5-1993 Catherina Gorge , heet

australie42
De River

australie59

Gisterenavond zijn we tegen het donker worden richting de Gorge gelopen, kijken wat de vleermuizen gingen doen. Nadat de zon vertrokken was vlogen ze massaal uit. Duizenden vleermuizen, in de vorm van een groot lint, vlogen de vallei in. Prachtig om te zien maar de beesten stinken zo erg dat je ze rukt als ze overkomen vliegen.
Vleermuizen

australie58
Vleermuizen
australie38
Een beestenboel op de camping
australie31
Smitts Rock Walk

’s Avonds en ’s nachts liepen er een stel walibi’s over de camping. Dit zijn kleine kangoeroes.

Smitts Rock Walk

Vanmorgen hebben we onze tent opgepakt, de overbodige bagage bij het informatie centrum gedropt en zijn toen de bush ingelopen. De 4 uur durende tocht, Smitts Rock Walk, was alles behalve indrukwekkend. We fantaseerde wat over een mogelijke confrontatie met een kangoeroe, zeker nadat we een enorme hoop stront op het pad tegenkwamen.

Uiteindelijk kwamen we in de Gorge uit. Dit was wel prachtig maar het was veel te heet voor te kamperen. Gisterenavond om 8 uur was het nog 30oC, nu om 17.30 nog 32oC. We kamperen op de oever van de rivier waarin je heerlijk kunt zwemmen. Verder wordt je hier helemaal gek van de irritante vliegen (ook bij Ayers Rock). De volgende daag sjouwden we terug en toen we ineens oog in oog stonden met een enorme waterbuffel met van die grote horens. Voorzichtig trokken we ons terug om achter een boom dekking te zoeken. Weten wij veel wat zo’n beest doet. Langzaam sjokte het beest van ons vandaan waarna we de route konden vervolgen. Dit verklaarde dus ook de hoop stront.

Morgen gaar we weer terug en pakken om 18.15 de bus naar Cairns, ca. 2250km en 36 uur bussen.

Cairnsen en Green Island

5.30 20oC (donker) zaterdag 21-5-1993

We zijn zojuist in Cairns aangekomen en worden al direct op een tropische plensbui getrakteerd. Cairns ligt aan het begin van Cape York, een trposiche uithoek die zich 1000km uitstrekt tot vlak onder Papua New Guinea. Cairns is een populaire badplaats, de “Great Reef Barrier” ligt hier dicht bij de kust.

We hebben zojuist 2868km binnen 35 uur afgelegd. In 24 uur hadden we ruim 7 dorpen en stadjes doorkruist waarvan Tennant Creek niet eens op de route lag. Het eerste stuk van de route was dun bebost met velen termietenheuvels, verder heb ik alleen maar grasvlakte gezien met af en toe koeien. Mt. Isa was de grootste plaats. We wachten nu tot het toeristenbureau open is en kunnen gaan kijken wat we gaan doen. So far…

De volgende dag

Vandaag zijn we naar Green Island geweest. Dit kleine atolletje of zoiets,ligt 26km uit de kust! Het weer was wisselvallig maar het snorkelen erg mooi. De boot ernaar toe ging flink tekeer op de golven. De mensen met een zwakke maag kregen op voorhand al een pilletje terwijl wij stoer voor op de boeg gingen zitten. Echter naarmate we verder op zee kwmaen den de wilde golfslag ons nat begon te spatten vluchten we toch ook maar naar het achterdek. Het eilandje is vrij klein, je loopt er zo omheen. Tijdens het snorkelen hebben we veel mooie en grote vissen gezien. Ook 1 stingray of zoiets. Sommige vissen waren groter dan 1 meter met een heel dik lijf. Toen er later etensresten het water in gingen zagen we ook kleine haaien en ander spul zwemmen. De stranden waren mooi wit maar zonder veel palmbomen. Het is erg toeristisch.

We wilden eigenlijk gisteren gaan maar omdat we de avond tevoren in een ontzettend gezellige vreet-/zuipschuur terecht kwamen waren we vergeten een batterij in de wekker te doen. In de pub kwamen we 2 Deense meisjes tegen die we op de Tasman Coastal hike ontmoet hadden. IN de vreetschuur kun je goed goedkoop eten voor $3,50 gevolgt doot Happy Hour. Vanavond gaan we op de bus naar de Whitsunday Islands ofwel Airlie Beach. Onze vlucht naar Jakarta is verzezt maar die naar Singapore zat vol. We staan nu op de wachtlijst.

Airly Beach

15.30h 30 a 35 oC
Gisteren vertok de bus ongeveer 24.00h, We zijn dus naar Samuels geweest om effe flink goedkoop te eten en het happy hour te genieten. Dit was wel gezellig. De bus zat vol jonge lui en dat was in het begin dus flink keten. We zaten erg krap in de bus die om 6.00h in Townsville aankwam. Hier moeten we 2,5 uur wachten. Om 12.00h waren we in Airlie Beach.

australie02
Gejatte foto: het waarschuwingsbord uit bij het strand van Airly Beach

Het is erg leuk knus gezellig plaatsje gelegen aan een baai. Overal groeien palmbomen en het strand is wit. Zwemmen in zee is momenteel niet mogelijk vanwege giftige kwallen, een plaag voor Airlie Beach. Er is geen continent ter wereld waar zoveel extreem giftige/gevaarlijke dieren voorkomen als in Australië. Van spinnen, kwallen, haaien, pijlstaartroggen, krokodillen, slangen, schorpioenen en planten.

australie30
Airlie Beach

Er is hier een soort “Backpakkers” oorlog gaande. De hostels zijn hier niet zo duur als de camping. Voordeel: matras, centrum, zwembad, bar, goedkoop eten + gratis drank. Nadeel: je deelt je slaapvertrek met meer personen die dan ‘s nachts zoals in ons geval de boel onder komen kotsen. Verder bleek onze buspas nog steeds niet in orde. Na 6 dagen reizen (binnen 24 uur) beweert de busmaatschappij dat we 7 dagen gebruikt hebben. Zoals hun computer vertelt. Na ruim een half uur geouwehoer aan de telefoon kregen we dan toch gelijk.

Surfers Paradise

17.00h 20 á 25 oC 29-5-1993

australie48
Op het dak van het complex.

Na nog wat gefeest te hebben in Airlie Beach zijn we donderdagmiddag om 12.00h op weg gegaan naar Surders Paradise waar we de volgenden dag om 9.00h waren. We hebben nog even een stop gemaakt in Brisbane. Surfers Paradise is een combinatie van Benidorm en Miami Beach. Hoge hotelgebouwen, veel rijke lui en trendy gedoe op de boulevard.

australie47
“Me and the boogie board” in Surfers Paradise

De kennissen van Ton (Anton familie van een vriend) is beheerder van een 100m hoog luc appartementengebouw. Voor $10,- p.p. per nacht zitten we nu in zo’n appartement en genieten de sauna, zwembad e.d.. Het is hier ontzettend toeristisch. Veel Jappen en toeristen shops. Vandaag zijn we met Antons boot wezen varen op de rivier en kanalen in de stad en vervolgens een einde de zee op.

Ook hier kun je weer bungy jumpen, scenic flights, rondvaarten etc. etc. voor veel $’s. Vanmorgen vroeg zijn we nog effe met een klein surfboardje de branding in geweest om proberen te surfen om vervolgens om 15.30 de bus naar Sydney te pakken.

Sydney 1-6-1993 regenachtig 15.00h

Terug in Sydney

Sinds lange tijd weer eens een regendag. We zijn dan ook weer ruim 1000km zuidelijker waar het aan het “winteren” is. Gisterenmorgen, voordat we op de bus moesten hebben we de branding van de zee nog eens effe met een boogieboard uitgeprobeerd. In het begin leek het wel een “lynch party”, de golf deed net met ons wat ie wilde, salto’s, handstand, er zat wel een kilo zand in mijn zwembroek.

Na een uurtje kregen we het een beetje door maar moesten toen onze rugzak inpakken na nog gauw even in de sauna uitgezweet te hebben. In de bus heb ik dan toch nog wat kans gezien om te slapen. Om 7.00h waren we in Sydney en zijn we direct naar de “Backpackers” gegaan om de bagage te dumpen en vervolgens de stad in. Binnen 1,5 uur waren de vluchten tot Singapore geregeld en het geld van Ton (wat niet vlekkeloos verliep).

Afscheid

Nog wat door de stad gelopen, waar ik de verleiding van de goedkope CD’s niet kon weerstaan. Maar zoals vermeldt; het is regenachtig dus zijn we weer terug in de Backpackers. In het park hebben we afscheid genomen van onze iglo tent van fl 100,-. In Azië hopen we hem niet meer nodig te hebben en hij is onderhand ook behoorlijk versleten.

N.B. we hebben 11.000km door Australië gereisd!

Tot slot, voor degene die zich wat meer wil verdiepen in Australië kan ik het bijna 400 pagina’s tellend boek van Bill Bryson met de titel Tegenvoeters, een reis door Australië aanraden. Dit boek staat vol met feitjes history etc. etc…

Vervolg Indonesië >>>