Reizen met de trein doen we allemaal. Oké, behalve die verstokte 140 kilometer per uur-rijders op de snelweg dan. We houden van treinreizen: rustig lezen, muziek luisteren of dagdromen terwijl we uit het raam staren. Ondertussen rijdt de trein gewoon door en komen we vanzelf aan op onze bestemming. Wat een gemak, wat een idylle. Natuurlijk verloopt niet elke treinreis zo rooskleurig. Reizen per trein kent het nodige ongemak, zoals vertraging, luidruchtige medepassagiers of volle coupés.

Treinreizen is ook avontuurlijk. Je ontmoet bijzondere mensen, vergeet je paraplu, moet gehaast overstappen. En wat doe je onderweg? Neem je de gewone of de stiltecoupé? Spreek je iemand aan op zijn herrie of verbijt je je?

Deze bundel is een aanrader voor treinreizigers, met vaak herkenbare gekke situaties, inmiddels zo gewoon dat ze niet meer opvallen. En toch pak je elke keer weer die trein! Let op: dit boek is tevens geschikt als leesvoer tijdens zo’n treinreis.

Wouter Geerling (1978) had jarenlang wel een rijbewijs, maar geen auto. Veel met de trein reizen was vanzelfsprekend. Inmiddels heeft hij een auto, maar hij reist nog regelmatig met de trein. Wel wat minder vaak dan vroeger, maar de liefde voor treinreizen blijft. Het is een comfortabele manier om van A naar B te komen. Luidruchtige medepassagiers en opmerkelijke situaties onderweg neemt hij op de koop toe.