Ffyona trotseert woestijnen en regenwouden, moet honderden kilometers omlopen vanwege dreigende oorlogen of onbruikbare bruggen, en wordt met stenen bekogeld omdat ze voor een boze geest wordt aangezien. Ze vindt vervaarlijke leeuwen en struikrovers op haar weg en wordt – midden in de wildernis – vreselijk ziek omdat ze besmet is met malaria. Op 1 september 1993 – ruim anderhalf jaar later dan gepland – steek Ffyona, in aanwezigheid van de nieuwsgierige wereldpers, haar armen juichend de lucht in; ze heeft de finish gehaald!

Ffyona Campbell (Totnes, Devon, 1967) is een Britse lange-afstandsloopster. Ze is de eerste vrouw die rond de wereld heeft gelopen. In 11 jaar legde ze 32.000 kilometer af en bracht een bedrag van 120.000 Pond sterling voor goede doelen bij elkaar.

Ze begon in augustus 1983 op zestienjarige leeftijd met een voettocht van het noordelijkste punt van het Schotse vasteland (John o’ Groats) naar Land’s End in Engeland.

Op achttienjarige leeftijd liep ze dwars door de Verenigde Staten van New York naar Los Angeles. Deze tocht werd verzwaard door een moeizame relatie met de ondersteundende ploeg en de noodzaak een strak schema te volgen in verband met de PR activiteiten van de sponsors.

Op eenentwintigjarige leeftijd wandelde ze 5.100 km Sydney naar Perth (Australië) in 95 dagen. Daarmee verbrak ze het mannelijke record voor deze tocht.

Op 2 april 1991 vertrok Ffyona Campbell uit Kaapstad, Zuid-Afrika en legde een afstand van 16.000 km af voordat ze op 1 september 1993 aankwam in Tanger, Marokko. Door een opstand in Zaïre moest ze haar Land Rover, die als ondersteuningsvoertuig diende, achterlaten. Daarvoor in de plaats kwam een handkar. Haar ex-vriend Ray Mears voegde zich bij haar, voor persoonlijke bescherming.

Ffyona Cambell vertrok in april 1994 uit Algeciras, en liep door Spanje en Frankrijk naar Dover. Daarvandaan legde ze de laatste 1.300 km af terug naar John o’ Groats. Daar kwam ze op 14 oktober 1994 aan.