Het Kordonpad is een 94 km lang tracé aangelegd aan het eind van de achttiende eeuw. Militaire posten langs het pad moesten de plantages langs de Commewijne- en Surinamerivier beschermen tegen aanvallen van de Marrons uit het zuiden en oosten. Toch heeft het pad nooit de functie vervuld waar het voor bestemd was.

Op zoek naar de gegevens van de eerste ‘de Bye’ in Suriname stuitte de auteur in de geschiedenisboeken steeds weer op gegevens over de aanleg van het ‘Kordonpad’ en op de aanvallen van de marrons die de plantages bestookten. Het kordon van defensie begon John steeds meer te interesseren en werd bijna een obsessie voor hem. Wat was dit kordon, waar lag het en hoe werkte het?

Wat was er nog van te vinden en hoe zag het leven van de mannen die op de verschillende posten gestationeerd waren eruit? En hoe verging het de weglopers, de marrons, in hun strijd tegen de meesters? Is er nog wat terug kunnen vinden als er in de bodem op zo’n post gegraven wordt? Allemaal vragen die de auteur bezig hielden en die zijn belangstelling aanwakkerden.

Toen John H. de Bye door zijn onderzoek in de joodse geschiedenis op Jodensavanne en Gelderland op het begin van het Kordonpad stuitte moest en zou hij meer over dit pad te weten komen. De opkomst van de GPS en de verbetering van het vastleggen van de gegevens op de (laptop)computer en het combineren van GPS en computer deden de rest.

In ‘Op zoek naar het Kordonpad’ maakt de auteur u deelgenoot van zijn onderzoek in het gebied waardoorheen het Kordonpad liep en van de problemen die speelden toen zijn voorvader, Pieter Hendrik de Bye, nog leefde.