In de ban van de Mekong verkent Sjon Hauser vanuit zijn woonplaats Chiang Mai gedurende ruim een jaar deze grootste en meest imposante rivier van Zuidoost-Azië.

Nu eens gaat de reis op een scooter langs de oevers, dan weer zakt hij de rivier af in een vrachtschuit of hydrofoil. In bergdorpjes in het Thaise deel van de Gouden Driehoek woont hij een schommelfestival en de opiumoogst bij, tijdens het nieuwjaar in Luang Prabang (Laos) constateert hij dat het boeddhisme er dertig jaar Pathet Lao met glans heeft overleefd. In Noordoost-Thailand verdiept hij zich in het hardnekkige geloof dat naga’s – reusachtige serpenten met bovennatuurlijke eigenschappen – de rivier bevolken. En in Cambodja voert de Mekong hem naar de wieg van Pol Pot en de beruchte Killing Fields.

Of het nu het smakelijk verorberen van gefrituurde vogelspin betreft, of Hausers bezinning op zijn vroegere deelname aan demonstraties tegen de Vietnamoorlog: niemand anders weet de lezer op zo’n persoonlijke en indringende wijze mee te nemen naar de streek die hem lief is, maar soms ook onaangenaam kan verrassen.