Wanneer Noord-Korea of Zuid-Korea in het nieuws opduiken lijkt het vaak alsof het om twee verschillende landen gaat die weinig of niets met elkaar te maken hebben. Het noorden wordt meestal getypeerd als een gesloten, Stalinistisch bolwerk en het zuiden als een van de meest succesvolle Aziatische economische tijgers, momenteel de elfde economie ter wereld.

Joop Verstraten reisde door beide Korea’s en constateert in dit boek dat het contrast tussen beide landen inderdaad enorm is maar dat er evenzeer heel veel overeenkomsten zijn.

Dat laatste is niet verwonderlijk want het Koreaanse schiereiland vormde al 1300 jaar geleden een ongedeelde natiestaat, met een nog veel oudere, gezamenlijke cultuur. Koreanen, uit Noord of Zuid, behoren tot een en hetzelfde volk, stammen uit eenzelfde etniciteit en spreken een en dezelfde taal. De scheiding in Noord en Zuid is een van de grote drama’s die Korea heeft getroffen in de 20e eeuw, een scheiding die door andere mogendheden en zonder overleg met de Koreanen in 1945 tot stand kwam. Deze ongewilde tweedeling duurt voort tot op de dag van vandaag maar was slechts een van de tragedies die zich in de 20e eeuw op het schiereiland voltrok. De bezetting en annexatie door Japan, de Koreaanse oorlog van 1950-1953, gevolgd door militaire dictaturen en verpaupering waren andere grote drama’s.

Verstraten kreeg toegang tot en reisde onder strikt toezicht door Noord-Korea en begaf zich daarna weer als vrij man door Zuid-Korea. Door zijn observaties te plaatsen in een historische context maar ook binnen de hedendaagse geopolitieke machtsverhoudingen ontstaat een beeld van Korea dat niet alleen uniek is in het Nederlandse taalgebied maar dat vooral een helder licht werpt op een verscheurd land en een fascinerend en veerkrachtig volk.

Joop Verstraten (1944) groeide op in Haarlem. Over zijn afkomst schreef hij Het boerenleven te Heimbach; de oorlogsjaren van mijn ouders (2007; herdruk uitgeverij Elikser, 2010).
Joop trok vanaf 1966 gedurende 5 jaar reizend en werkend door Noord Amerika (inclusief Canada en Mexico), het Midden-Oosten en Scandinavië.
Vanaf 1970 terug in Nederland, was hij werkzaam bij de reclassering, grotendeels binnen gevangenissen in Noord Holland waarover hij het boek Bolwerken publiceerde (1979).
Daarna was hij directeur/voorzitter van de Raad van Bestuur van een middelgrote organisatie voor eerstelijns gezondheidszorg.
Sinds 2000 maakt hij opnieuw lange reizen, veelal door Azië, Australië en door het voormalige Sovjet-blok. Hij heeft daarover een aantal boeken geschreven (zie lijst achterin Carberry Fields forever).

Joop Verstraten is getrouwd, heeft twee kinderen en is sinds 35 jaar woonachtig op het Friese platteland.
Momenteel werkt hij aan een boek over drie Europese dichters uit de eerste helft van de 20e eeuw: Wilfred Owen, Frederico Garcia Lorca en Dylan Thomas.