Een Franse vrouw belooft bij de ernstige ziekte van haar zesde baby naar Jeruzalem te lopen als het kind zal genezen. Als door een wonder wordt de baby beter. In 1965 houdt ze haar gelofte en loopt samen met een nukkige, onbetrouwbare ezel in ongeveer drie maanden van Normandië naar Jeruzalem. Daarna is ze veranderd in een zelfbewuste vrouw die de onderdanige rol in haar huwelijk niet meer kan volhouden. Het boek is meer een reisbeschrijving dan een roman. De taal is eenvoudig. Het aardige ervan is dat alles echt gebeurd is maar af en toe worden het godsvertrouwen en de eerlijke bespiegelingen van de ik-persoon wat irritant en begint het geheel op een hagiografie te lijken.