Met 550.000 kilometer op de teller koppelden Benno en Thecla opnieuw de aanhanger achter hun Enfield. Het beoogde doel van dit motoravontuur was om via de Balkan langs de zijderoute naar het uitgestrekte Mongolië en oosten van Siberië te koersen, op zoek naar een welhaast mythisch dier. Maar al na vier dagen gooide een merkwaardig virus roet in het eten: alle grenzen gingen dicht.

Hun huis hadden ze verhuurd, hun werk opgezegd. Terug konden ze niet. Uiteindelijk wisten zij het drie maanden kamperend en schuilend voor politie, in de verlaten bossen uit te houden. Wilde dieren hielden hen onderhand gezelschap, bij tien graden onder nul en regelmatige een pak sneeuw op hun tent. Tijd en afstand waren uit hun leven verdwenen. Vanuit die stilte maakten zij kennis met de overweldigende schoonheid van de natuur. Tot houthakkers hen ontdekten. Het gaf de reis een verrassende wending die zij onmogelijk voor ogen hadden.

Ze dwaalden door het Oostblok, de Baltische staten, Finland en Lapland. Uiteindelijk wisten zij via de Noordkaap in zeven maanden en twintig duizend onvergetelijke kilometers het thuisfront weer te bereiken. Het mythisch dier werd niet gevonden, maar de ontmoeting met wolven, beren, rendieren, walvissen, arenden en muskusossen maakten veel goed.