“Het plan was om naar Afrika te fietsen, een werelddeel dat altijd oneindig had geleken. Voor mijn geestesoog zag ik Zoeloes met speren in hun hand achter mensen etende leeuwen aan zitten, of David Attenborough die op zijn hurken in ondoordringbaar struikgewas zit en hoog opgeeft van de deugden van een boosaardig ogend insect dat je in een paar seconden kan doden. In mijn atlas leek het niet moeilijk te vinden: steeds maar naar beneden. Het leek ook niet zo ver. Maar zesenhalve duimnagel.”

Josie Dew (1966) heeft op haar fiets meer dan 36 landen doorkruist. In De wind in mijn wielen beschrijft zij in een snelle en humoristische stijl haar onnavolgbare fietsavonturen in onder meer Europa, Marokko, India en de Sahara.