Van kameel tot olifant, van trein tot vlot – geen vervoermiddel of Christopher Portway heeft het benut tijdens zijn reizen. Er bestaat geen landschap – woestijn, gebergte, sneeuwvlakte, rivier of zee – dat Portway niet heeft bereisd. In De wereld aan mijn voeten blikt de onvermoeibare Portway terug op zijn zeer reiswaardige leven.

Portway spendeerde drie maanden in een bootje op de langste en meest afgelegen Oost-Afrikaanse rivier, terwijl hij probeerde te ontsnappen aan olifanten, nijlpaarden en de Oegandese gevangenis. In de Andes wandelde hij in de voetsporen van de Inca’s en trok hij een dikke tweeduizend kilometer rond in het gebergte. Zijn eerste avontuur is wellicht het beroemdst: hoe hij per trein aan zijn Duitse bewakers ontsnapte tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Naast door mensenhanden vervaardigde vervoermiddelen gebruikte Portway ook nog allerlei diersoorten om zich te verplaatsen: een kameel in de Sahara, een olifant in Thailand, een hondenslee in Groenland en een ezel in het Atlasgebergte.