Het Nederlandse verleden in de Oost leverde tal van vertellingen op die tot ons cultuurgoed zijn gaan behoren. Wie kent niet Oeroeg en Max Havelaar? De plaats van handeling was meestal Java. Over Papua-Selatan, dat we vroeger kenden als Nederlands Nieuw-Guinea, werd maar weinig geschreven. Renato van Bloemenhuis Maturbongs beschrijft zijn indrukken en herinneringen uit zijn jeugd in het land van de Papoea’s, na jaren in Nederland gewoond te hebben. Hij kijkt terug door zijn eigen kinderogen en door de ogen van de Nederlander die hij werd. Dit wisselend perspectief schept een zuiver beeld van de mensen en hun gebruiken en van de tropische natuur van het eiland in de Oost dat het langst tot het koninkrijk behoorde. De auteur reist door het land en door de tijd. Gerieflijk is het reizen door zuidelijk Nicuw-Guinea niet, maar éên voordeel heeft het: reizen op die manier biedt ruime kans op avonturen, vooral wanneer deze tochten voeren door nog zo goed als onbekende streken.