In ‘De Noorse liefde van W.F. Hermans’ reist Karin Anema naar Finnmark, het noordelijkste deel van Noorwegen en het gebied waar Nooit meer slapen zich afspeelt. Scherp observerend beschrijft ze wat er is veranderd, met oog voor de details die in de roman een rol spelen. Tijdens haar reis spreekt ze met mensen die Hermans op zijn expeditie in 1961 heeft leren kennen. Eén ontmoeting in het bijzonder maakte zo’n indruk op hem dat hij 31 jaar later een oproep in de krant plaatste om de vrouw weer te zien. ‘De Noorse liefde van W.F. Hermans’ werpt een ander licht op het doen en denken van een van onze grootste schrijvers én op de in Nooit meer slapen figurerende personen.

Karin Anema (1955) studeerde landschapsarchitectuur aan de universiteit van Wageningen. Sinds 1985 werkt ze als wetenschapsjournaliste en heeft ze haar eigen bureau voor journalistieke producties.