Etappe 3: Slenaken – Vaals 21 km

Het is weer een zonnige dag als we de parkeerplaats oprijden in Slenaken. We lopen eerst een stukje door Slenaken waarna we parallel aan de hoofdweg beginnen aan de klim naar het Plateau van Crapoel. Het plateau van Crapoel is de hoogvlakte tussen de beken Gulp en de Geul. Via de Flabberweg komen we uit bij Auberge de Smockelaer in Heijenrath. Ook nu volgen we weer de hoofdweg tot aan de Parkeerplaats Kinkeweg. Deze plek ken ik nog van eerdere wandelingen.

Onderste en bovenste bos

Hier duiken we het Onderste Bos in dat overgaat in het Bovenste Bos. Het bos dat tegen de Belgische grens aan ligt is biologisch van groot belang door de aanwezigheid van zeldzame bosplanten en veel vogels. Eerst is het pad nog breed maar naarmate we verder lopen worden de paden smal en gaat het bergop en bergaf.

Grenspaal 14, een drielandenpunt?

Wist je bij het bovenste bos een drielandenpunt te vinden is? Niet echt maar het is het drielandenpunt tussen Nederland, Vlaanderen en Wallonië uiteraard gemarkeerd met de mooiste grenspalen van Europa.

Uiteindelijk komen we via het Hakkenbergerpad bij de Sinnigerdalweg het bos weer uit en hebben we fantastisch uitzicht over Epen en het Geuldal. Links loopt een pad langs de bosrand op naar het noorden wat ik persoonlijk als één van de mooiste wandelpaden van Nederland beschouw. We genieten van het uitzicht en maken wat foto’s in dit typische Limburgse landschap met heggen weiden en bossen.

Terziet en Epen

Dan dalen we af richting Terziet en Epen waar het barst van de minicampings en vakantiewoningen. Hier bevind zich de Volmolen, een watermolen aangedreven door de Geul. Van oorsprong was de molen voor de lakenindustrie bedoeld maar is later omgebouwd tot graanmolen. Nu is het complex uiteraard een beschermd monument van Natuurmonumenten.

We volgen de Geul waarna we bij de bekendste IJs- en fruithoeve van Zuid Limburg uitkomen; de Wingbergerhoeve. Wij laten ons niet verleiden door het ijs maar wel door de aanstormende koeien die in de warmte van stal mogen en snel verkoeling zoeken in de Geul.

Vijlenerbosch

We volgen de Geul nog even waarna we een scherpe bocht door het weiland omhoog maken richting de Bommerigerweg. Deze volgen we verder naar het noorden en slaan dan rechtsaf het bos in. Het pad wordt smaller en volgt de bosrand. We horen in het dal duidelijk de toerende auto’s en motoren. Na enige tijd komen we uit bij restaurant Buitenlust waar het erg druk is. Vrijwel elke toerist die naar Zuid Limburg gaat toeren, per fiets, auto of motor komt hier wel langs. Wij maken gebruik van het toilet en wandelen verder het Vijlenerbosch in. De route gaat op en af door waarn a we uiteindelijk bij het bekende boscafé “Het Hijgend Hert” uitkomen. Hier nemen we wel even plaats op het terras voor een hartige kom soep en een drankje.

We hebben nog een heel eind te gaan dus blijven we niet te lang zitten en wandelen weer verder door beukenbos en langs mooie vergezichten. We krijgen een mooi uitzicht met Vijlen in de verte maar dat is van korte duur want weer duiken we het bos in.

Uiteindelijk steken we de Eperbaan over, de weg van Vaals naar Epen, en blijven in het bos. We slingeren rondom een grafheuvel waarna we steil afdalen naar naar de rand van het bos waarna het pad door open weiland verder gaat tot aan de grote weg naar Gemenich, de Rue de Vaals. Dit is tevens zo’n beetje de enigste en hoogste bergpas van Nederland, de Pas van Wolfhaag op 273+.

We lopen nog een paar kilometer door het bos waarna we uiteindelijk bij de Vaalserberg uitkomen, het drielandenpunt en met 322,5+ het hoogste punt van Nederland. Aan de Belgische kant staat de Boudewijntoren.

Route: 21 km
Hoogtemeters: 670m
Openbaar vervoer: bus Vaals – Gulpen – Slenaken