Dag 3: Gairloch – Fort William

De derde dag Schotland. Vandaag zakken we weer langzaam af richting het zuiden met als eindbestemming Fort William.

Bein Eighe National Park

De dag begint fris en zonnig. We gaan op weg richting Loch Mauree en stoppen het Bein Eighe National Park. Het park heeft in het verleden een belangrijke rol gespeeld in de oorlogsindustrie vanwege de mooie boomstammetjes die men gebruikte voor o.a. munitiekisten. Gelukkig zijn enkele bomen gespaard is is van het geheel een leuk Nationaal Park gemaakt. Je kunt hier 2 wandelingen maken. Eentje flink bergop naar een viewpoint en dan via een andere route weer terug. Hier moet je toch zeker een halve dag voor uittrekken. En wij liepen de korte route door de bossen.

Van Kinlochewe naar de Glen Torridon

Daarna reden we verder richting Kinlochewe waar we rechtsaf via de A896 de Glen Torridon inreden.  Deze Glen staat bekend als een van de mooiste en ruigste van Schotland. We maken wat Japanees stops en zien wat meer bewolking opkomen. Als we de Glen weer uitrijden trekt de lucht toch weer open en hebben we een mooi uitzicht over Upper Loch Torridon waar Ton van Es een spiritueel moment kiest (alleen voor de foto).

De Applecross Peninsula route

Aangekomen in Shieldaig nemen we een bak thee.  Dit is een klein plaatjes aan het water. Vanaf Shieldaig verlaten we de A896 om rechtsaf de Applecross Peninsula route te rijden met de velen seaviews.  De weg is vrij goed te berijden. De lucht is blauw en het uitzicht afwisselend. Dan daalt de weg langzaam af naar Applecross. Eigenlijk een rij kleine aan mekaar gebouwde huisje waar alleen een stel toeristen voor wat leven zorgen. De kust is rotsachtig.

Na een kort bezoek rijden we de bergen in. Hier worden we weer gewezen op onvoorziene weersomstandigheden die op een paar honderd meter in de plots kunnen optreden. Normaal ligt er in oktober al sneeuw op de toppen van Wester Ross. De weg klimt flink omhoog en het uitzicht wordt steeds mooier. Als we boven op een parkeerplaats stoppen hebben we bijna rondom uitzicht en horen we de herten in de verte brullen. Het is in het najaar ook heerlijk rustig om dit soort weggetjes te rijden. In de zomerdag moet je erg op je hoede zijn met de vele tegenliggers en het beperkt aantal “passing places”.

Het oude Russel Burn bruggetje

Dan duikt de weg ineens over de bergkam, waarna we met een mooi uitzicht in een nauw dal met scherpe haarspelden weer afdalen naar de ander kant van de peninsula. We stoppen onder bij een oud bruggetje over de Russel Burn. We zien een fietser die zo aan het eind van de dag Applecross nog wil bereiken.

Op naar de Kyle of Lochalsh

Na wat fotootjes zetten we de vaart er wat meer in. We willen het liefst voor het donker in Fort William zijn. Toch is er tijd zat voor stop, de wegen zijn beter en een deel van de route hebben we 2 jaar eerder al gereden. We pakken dus de A896 weer op tot de splitsing met de A890 richting Kyle of Lochalsh. Vrij snel loopt de weg parallel aan de roemruchte spoorlijn vanuit Inverness. Over bouw hiervan zijn hele verhalen en heeft ook Railaway een aflevering aan geweid. De weg loopt langs Loch Carron dat er op deze rustige herfstmiddag spiegelglad bij ligt.

Eilean Donan Castle

We steken de bergen weer over en vlak voor de splitsing met de A87 stoppen we bij een viewpoint waarvandaan we in de verte de Five Sisters kunnen zien liggen. Toen wij hier 2 jaar geleden waren viel de regen er met bakken uit. We draaien vevolgens de A87 op richting Fort William en maken nog een stop bij het Eilean Donan Castle. Het beroemde kasteel uit de films van Bravehard en zo.

De route verder is prachtig, je rijdt langs water, langs steile bergwanden, onbewoond gebied prachtig dus. Als we Loch Cluanie bereiken is daarna een pub, de Cluanie Inn. Je kunt hier overnachten en de plek gebruiken als uitvalsbasis voor tochten in deze ongerepte natuur, alhoewel, Loch Cluanie is weer hand made, een stuwmeer.

Sunset Loch Garry

De zon is al een heel eind weg als we bij Loch Garry nog een laatste stop maken en een paar schitterende plaatjes schieten van een onwaarschijnlijk mooie spiegeling in het meer. Voor we verder rijden kunnen we het niet laten een grote steen in het water te gooien.

Fort William

Als we in Fort William aankomen is het donker. We rijden snel naar Victoria Road waar een aantal B&B’s zitten. We vinden er een met ‘kitserige groene schotse ruit als vloerbedekking in combinatie met de sprei over het bed.

In Fort William is geen fort te bekennen. Er zal wellicht wel iets zijn maar ik heb het niet gezien. Fort William is ideaal als uitgangsbasis voor alles en ieder wat wils. Goed te bereiken via 2 hoofdwegen vanuit het zuiden en zelfs via het spoor. Om Fort William kun je niet heen. Maar op een zaterdagavond in oktober is de gezelligheid ook hier ver te zoeken. De traditionele bandjes in de pubs zijn er niet…