Dag 2: Inverness – Gairloch

Het eerste wat je doet als je ‘s ochtend wakker wordt en een flinke reisdag voor je hebt is uit het raam kijken hoe het weer is. Nou, geen probleem, de zon schijnt. Dan eerst maar ‘s even aanschuiven voor zo’n Full Scottisch Breakfast want je hebt natuurlijk een bodempje nodig. Hierna pakken we de spullen en gaan op pad.

We raken even de weg kwijt als we op zoek zijn naar de A9. We raken op de A862 langs de Beauly Firth en komen via een omweg toch op de A835 naar Ullapool. We rijden door een bosrijk gebied. Er verschijnen grote waarschuwingsborden langs de weg voor overstekend wild en eventueel barre weersomstandigheden. Na eenmaal de afslag naar Kinlochewe, de A832, beginnen de bonte herfstkleuren steeds meer geel te vertonen en wordt het landschap steeds opener. In de buurt van Lubfearn stoppen we voor een afdalinkje naar de rivier.

Het water kijkt bruin van het veen hogerop gelegen. De varens zijn geel en nat van dauw. De zon schijnt volop. Het is lekker rustig op de weg wat snel stoppen makkelijk maakt. We rijden verder en komen bij het stuwmeer Loch Glascarnoch. We stoppen voor wat fotootjes maar stuwmeren zijn nooit echt mooi. Het water staat laag en dan zijn de oevers ronduit lelijk. De bergen op de achtergrond zijn onaangetast en wel imposant.

Corrieshalloch Gorge

Als we even verder rijden komen we bij Loch Droma,  die ligt er wel schitterend bij. We sjouwen wat door het sompige veen en met de modder aan de schoenen maar weer de auto in. Uiteindelijk komen we uit bij de Falls of Measach in de Corrieshalloch Gorge. Ik had wat verhalen gehoord over hoe diep en eng de gorge was maar ik zie geen probleem. De swingbridge over de gorge met een twijfelachtig waarschuwingsbordje wat vermeld deze brug met niet meer dan 8 personen te betreden. We testen de brug uit door deze even flink te laten schommelen. Het valt wel mee. De gorge is mooi. De groen beplanting van varens en mossen in deze vochtige vallei zijn mooi. Er is nog een uitkijkplateau wat een mooi zicht geeft op de diepte.

Ullapool

Na de bezichtiging van de kloof vinden we dat er tijd genoeg is voor een bezoek aan Ullapool. We rijden die kant op en door Lael Forrest. Je hoeft niet veel verstand van natuur te hebben om te zien dat de enorme pine trees erg bijzonder zijn. Als we in Ullapool aankomen lopen we wat door de haven . Er wordt net een visserkot leeggehaald en direct in een Spaanse vrachtwagen afgevoerd naar waarschijnlijk Spanje dus.

Ullapool is een klein rustig haven plaatjes waar je eventueel de veerboot kunt pakken naar de Outer Hebryden. We pakken iets anders, Fish and Chips. Ranzig vet ongezond maar oh zo lekker. We worden op hitchcock-achtige wijze gade geslagen door ongeveer honderd meeuwen. Als we 1 frietje naar voren gooien breekt de pleuris uit. Alle rangen en standen worden uitgevocht tussen de meeuwen. We plagen ze met nog meer friet en vervolgend de rest van de bak.

Terug naar de auto, we rijden terug naar de Braemore Junction en gaan rechtsaf de A832 op richting ….ja Poolawe met einddoel Gairloch. De temperatuur loopt lekker op en voor een oktoberdag is de 21 graden echt uniek. We hebben super mazzel.

Loch a’ Bhraoin

Na enkele kilometer stoppen we bij de punt van Loch a’ Bhraoin. Hier kun je je uitleven als je van hiken houdt en tijd zat hebt. De wandelroutes lopen alle kanten op. We rijden verder, de weg daalt langzaam af richting Fain Bridge. Dit is een mooie vallei met watervallen.

Dundonnell

Een eind verderop bij Corrie Hallie zoeken we oogcontact met een schaap die zich van geen kwaad bewust is als hij midden op de weg blijft staan. Hier mond de Dundonnell River uit in de Loch Broom. De delta van de rivier is vrij bijzonder. Allemaal kleine bultjes waartussen het water zijn weg zoekt.

Gruinard Bay

We rijden nu echt langs de kust op, prachtige vergezichten over Gruinard Bay en de eilanden aan de horizon. Vlak voor Little Gruinard zien we een prachtig wit strand opduiken; Gruinard beach. Het zand heeft zich door zijn beschutte ligging afgezet in Gruinard Bay. Door het mooie weer liggen er zelfs mensen op het strand. Dan gaat de weg weer omhoog en wordt de kust weer rotsachtig. Tevergeefs zoek ik naar zeehonden op rotsen. In de verte zien we Gruinard Island.

Loch Ewe

We passeren Poolewe aa nde Loch Ewe waar we de Inverewe Garden rechts laten liggen en rijden na nog wat stops door tot Gairloch. Gairloch heeft twee dorpskernen. Het eerste deel ligt mooi aan een baai, het tweede deel wat men ook Charlestown noemt ligt een eind verderop en heeft een haventje. We drinken wat bij The Old Inn en programmeren de jukebox vol met Neil Young en Pink Floyd. We zoeken hier een B&B’tje maar dan met een pub en live muziek op loopafstand. Nou dat ging hier niet lukken. Helaas, we nemen een B&B’tje in het eerste deel van Gairloch.

Rubha Reidh lighthouse

Omdat het nog mooi weer is had ik nog een plannetje voor de avond. Via een smal weggetje rijden we schiereilandje op richting Melvaigh. We rijden 30m boven zeeniveau en hebben mooie vergezichten richting Trotternish op Skye. Het weggetje voor tussen in een afgelegen gebied tussen de schapen door. Voorbij Melvaigh gaan we rechtsaf de berg op, Maol Breac, waar het uitzicht nog weidser wordt. Op de top staan zendmasten.

De zon zakt langzaam weg en we haasten ons naar het uiterste puntje van het schiereiland waar de vuurtoren Rubha Reidh staat. De vuurtoren is tevens een B&B. We maken een paar prachtige foto’s en als de zon bijna weg is rijden we weer terug.

Oops, autopech

Doordat we continue naar de zee kijken en de aandacht van schapen proberen te krijgen vergeten we even op de weg te blijven en knallen we vol op een 20cm hoge frontwand van een duiker. Het stuur slaat om en de auto stuitert er overheen. Eerst het voorwiel, dan de onderkant van de auto en vervolgens vliegen we weer de lucht in als het achterwiel de rand raakt. Met de schrik in de benen stoppen we en constateren “gelukkig” maar 1 kapotte band inclusief velg. De onderkant van de auto heeft over de volle lengte een diepe kras, maar belangrijker, het achterwiel is nog heel. We hebben immers maar 1 reserve bij ons en dat is op 15km uit de bewoonde wereld toch handig dat we toch gewoon verder kunnen na het wisselen van het wiel.

Voor het echt donker begint te worden ligt het thuiskomertje erop en zal tot Edinburgh diens blijven doen. Maar goed dat we verzekeringstechnisch alles hebben afgekocht. Toch wel een verstandige keuze geweest. We komen heelhuids bij onze B&B aan en gaan na wat eten vroeg naar bed. De buitenlucht vreet energie en de onstuimige darmen als gevolg van de Full Scottish ook.