Dag 2: Van Skógar naar Vatnajökull

Toen ik vanmorgen de gordijnen open trok was het droog. De zon scheen met hier en daar nog een wolkje. Na mijn ontbijtje ben ik meteen vroeg op pad gegaan. Eerst ging ik nog even de waterval Skógarfoss bezoeken. Ditmaal zonder regen. Ik was er helemaal alleen ! Via een trap rechts kun je naar boven waar ik nog wat shots met de drone heb gemaakt.

Vandaag tour ik verder naar het oosten met als eindbestemming het Vatnajökull National Park.

Solheimajokull

Op naar het oosten dus via weg 1 en al snel raak ik gefascineerd door het zicht op de gletsjer Solheimajökull en dus besluit ik na 5 km al weer linksaf te slaan om 750m naar de gletsjertong te wandelen. In het gletsjermeer drijven de afgebroken stukken ijs.

Daarna rijd ik weer terug naar de ring en passeer ik de parkeerplaats waar je in 4km naar een vliegtuigwrak kun wandelen. Deze sla ik even over en rijd 15km verder door.

Dyrhólaey

Mijn volgende stop vandaag de rots in zee, de Dyrhólaey. De weg er naartoe is al indrukwekkend mooi. Eenmaal op de rots Dyrhólaey aangekomen zijn er 2 plekken om te bezoeken en parkeren. Eentje is meteen rechts de gravelweg op. Je klimt dan omhoog en komt boven bij de vuurtoren uit. Hier kun je een korte wandeling maken met uitzicht over de bijzondere rotspartij met de natuurlijke brug. Ook kun je hier de papegaaiduikers af en aan zien vliegen. Het uitzicht over het enorme weidse zandstrand is gigantisch.

Terug beneden kun je ook rechtdoor waar een mooie parkeerplaats is aangelegd met een toiletgebouw. Ook hier is het wederom genieten van de enorme klippen en indrukwekkende branding.

Reynisfjara

Hierna rijd ik naar Reynisfjara. Alles wat hier te zien is heet zo’n beetje Reynisfjara.  Ik stop eerst bij het leuke kerkje om met de drone een mooie shot te maken maar het ding waait bijna weg. De foto is wel gelukt overigens.

Daarna rijd ik weer iets verder door naar het zwarte strand: Reynisfjara. De branding is woest. Ook steken er bizarre basaltzuilen schuin uit moeder aarde omhoog met op de achtergrond grillige rotsformaties, de Reynisdrangar als eilanden in de zee. Er is een ruime parkeerplaats aanwezig met een restaurantje maar voor de lunch wil ik door naar Vik. Hemelsbreed 2 km maar ik moet zeker 10 kilometer omrijden om er te komen.

Vik

Vik is een klein stadje met alle voorzieningen in de regio. Het is voorlopig ook het laatste beetje dorp langs de hele zuidkust, de volgende is Höfn en ligt ruim 250km verderop. Dat wil niet zeggen dat daartussen niets is. Kirkjubæjarklaustur heeft ook wel wat voorzieningen en er zijn meerdere tankstations en restaurants langs de route. Een bijzondere plaats is Vik niet maar de ligging is mooi. Vik heeft een paar leuke authentieke huizen, het ligt kort aan het zwarte strand met de rotsformaties aan de horizon. Het kerkje Víkurkirkja ligt hogerop en overziet het gehele dorp. Een supermarkt en andere winkels bevinden zich voornamelijk aan de uitvalsweg richting oost.

Hjörleifshöfði

De route na Vik gaat weer over vlaktes en door oude lavavelden. Na 15 kilometer passeer ik de Hjörleifshöfði. Een ruime 200 m hoge eilandberg midden in de vlakte. Tijdens mijn bezoek is deze omgeven door een bloemenzee. Aan de achterzijde bevindt zich nog een grot.

Eldhraun lava field

Van 1783 tot 1784 was er een enorme vulkaan uitbarsting. Dit resulteerde in een gigantisch lava veld die de route 1 hier moet doorkruisen; het Eldhraun lava veld.

Fjaðrárgljúfur

De volgende bezienswaardigheid is de kloof met de moeilijke naam. Twee miljoen jaar geleden gevormd, grillige rotsen begroeid met mos. Er is een wandelpad bovenlangs van ca. 2 kilometer heen. Achter de kloof bevindt zich een mooi graslandschap.

Kirkjubæjarklaustur en de Systrafoss

Na de kloof kom je in weer een plaatjes met een hele moeilijke naam. Er is onder ander een camping. Ik heb hier op de terugweg overnacht. Vanuit de camping kun je westelijk naar de Systrafoss wandelen.

Beklim je de waterval dan kom je boven bij een mooi meer uit, het Systravatn. Vervolgens kun je bovenlangs tussen de schapen door in oostelijke richting lopen om daar weer af te dalen. Het is een mooie makkelijke wandeling van ongeveer 4 kilometer, zeker in de avonduren als boven de zon nog schijnt en het dorp al in de schaduw ligt is het erg mooi.

Foss a Sidu

Zomaar weer ineens een hele mooie waterval die duidelijk van de weg zichtbaar is; de Foss a Sidu.

Lómagnúpur en de Skeiðarársandur

De titel van deze paragraaf met deze moeilijke namen spreekt de meeste lezers niet tot de verbeelding. De Lómagnúpur is een bergmassief van ruim 750m hoog dat aan het begin ligt van een enorme vlakte de Skeiðarársandu. De berg ligt erg fotogeniek in het verlengde van de weg.

De Skeiðarársandu is een oude uitspoelvlakte van de gletsjers waaronder de enorm brede Skeidhararjokull en noemen we een sandr. Pas sinds 1974 doorkruist de weg de vlakte met diverse bruggen maar tijdens de uitbarsting van de Grímsvötn in 1996 werd de grote Skeiðará brug weer weggevaagd door de enorme stroom water en ijs. Een herinnering hieraan vinden we op een parkeerplaats bijna aan het einde van de oversteek. Een stuk verwrongen staal en een aantal informatieborden lichten het natuurgeweld toe.

Ook halverwege is er nog een pauzeplaats gemaakt.

Nationaal Park Vatnajökull

Ik ben nu aanbeland bij het bezoekerscentrum van het Nationaal park Vatnajökull, Skaftafell. Het gigantisch grote Unesco beschermde Nationaal Park is hier het beste toegankelijk voor toeristen. Je kunt er gletsjertouren doen, rondvluchten maken, ijsgrotten bezoeken en nog veel meer. Feit blijft dat de afmetingen zo onwerkelijk groot zijn dat je slechts bij goed weer een glimp kunt oppakken van dit enorme gebied. Het dikke pak ijs van 950 meter dik, boven op vulkanen en omringt door bergen maakt indruk. Als een sausje over een pudding-toetje schuift het ijs zeer langzaam van het plateau af. De gletsjerstromen hebben hier namen als Skeidhararjökull, Morsárjökull, Skaftafellsjökull en Svínafellsjökull.

Detailkaarten van het Skaftafell gebied kun je hieronder downloaden:

Kaartje Skaftafell wandelroutes (258 downloads )

en:

Skaftafjall NP overzichtkaart (253 downloads )

Svínafellsjökull Gletsjer

Aan het eind van de middag bezoek ik als eerste de Svínafellsjökull. Dat is de meest oostelijke van de 2 gletsjers hier bij het bezoekerspark. Omdat er nog geen weg ligt naar de gletsjer begin ik aan de dik 2 kilometer lange wandeling over de aardebaan. Ik vermoed wel dat binnen afzienbare tijd de aardebaan geasfalteerd zal zijn zodat je er met de auto kunt komen.

Het uurtje te stappen was in ieder geval zeker de moeite waard. Ik stuur mijn drone de lucht in voor wat plaatjes.

Na het bezoek aan de gletsjer plant ik mijn tentje op de grote camping in het park. Er is nog plek zat dus de keuze is reuze. Het bezoekerscentrum is tevens de receptie van de camping, er is verders niets meer te koop zo vroeg in de avond dus pak ik mijn kant en klare adventurefood uit mijn tas en maak de curry warm.

Svartifoss en Sel

Dan toch nog maar een avondwandeling? Het wordt toch niet donker dus durf ik het nog wel aan om naar de Svartifoss waterval te kuieren. Vanuit de camping gaat de wandelroute omhoog en ik loop in een heel langzaam tempo en geniet maximaal. Er steekt een vosje over. Na 20 minuten lopen ben ik bij de waterval die zich in een arena van bassaltzuilen bevindt.

Dan steek ik het riviertje over en loop ik door naar het gehuchtje met oude authentieke huisje genaamd Sel. Het uitzicht over de weidse vlakte van de sandr is prachtig.

Hierna loop ik terug naar de camping waar de zon rond 22.30h in de avond de bergen nog heerlijk oplicht. Morgenvroeg ga ik eerst naar de gletsjer Skaftafellsjökull.