Dag 3: Op naar de AbCa’s Creek Lodge

In de ochtend moeten we eerst uitchecken, we hadden gehoopt dat de spullen voor 2 nachten in de kamer van Senegambia Hotel mochten blijven maar helaas. Een kleine bus pikt ons samen met 6 andere reisgenoten op voor de trip van zo’n 80 km naar de AbCa’s Creek Lodge. Onderweg maken we een paar stops.

Markten in Brikana

Allereerst stoppen we even bij de veemarkt van Brikana. Een identieke markt als we al eerder bezocht hebben met veel geiten en zo. Smerig detail was wel dat men daar in de openlucht op een nogal brute wijze een koe aan het slachten was. Gewoon op een betonnen plaat in de zon hakken maar. Daarna stoppen we in de stad voor een wandeling over de lokale markt. Wederom veel kleine kraampjes met eten en veel ander koopwaar en natuurlijk de bijbehorende chaos en drukte.

AbCa’s Creek Lodge

Dan rijden we verder richting onze bestemming. Onderweg genieten we van het wisselende landschap van akkers, bomen en dorpjes.  De gehele weg is gewoon verhard zonder gaten in het asfalt. Het verkeer wordt ook steeds rustiger naarmate we verder landinwaarts rijden. Uiteindelijk nemen we de afslag naar Kassanga, Bintang en slaan even later het zandpad in naar de Lodge.

De AbCa’s Creek Lodge wordt gerund door Abdoul en Carlijn (AbCa) en is gelegen aan een kreek met mangroven en veel natuurschoon. De kreek is een zijtak van de Gambia River en kent zover in het binnenland nog steeds getijde verschil. Abdoul en Carlijn wilden graag de toerist al het moois van het binnenland laten zien. Het resultaat mag er wezen. De lodge is een heerlijke groene plek waar we kunnen zwemmen en genieten van een drankje en natuurlijk de omgeving verkennen.

Boottocht door de mangrove

Tegen het eind van de middag gaan we met de boot op een stuk varen. In het mangrove gebied bevinden zich veel vogels maar ook apen en krokodillen. Tijdens de boottocht zien we de prachtige bossen en vogels maar geen krokodillen. Die laten zich schijnbaar maar zelden zien en komen ook niet in de buurt van de lodge. Apen zien we wel tijdens de boottocht.

Na de boottocht krijgen we een lekkere maaltijd aangeboden en genieten we nog van de vogelgeluiden, een biertje en de heerlijke avond.

Dag 4: wandelen en met de safari-jeep op pad

In de vroege ochtend, nog voor het ontbijt gaan we al aan de wandel. Het wordt niet echt een boswandeling maar meer een plattelands-wandeling waarin we uitleg krijgen over de gewassen die er geteeld worden. Zo ontdekken we dat hier veel cashewnoten verbouwd worden en dat deze aan een boom groeien. Ook worden er hele velden pinda’s verbouwd, jawel, deze groeien trouwens net als aardappels onder de grond. Grappig te horen dat de apen hier nogal dol op die pinda’s en ze graag stelen. De velden moeten dan ook continue bewaakt worden. Ook lussen de apen graag het fruitgedeelte van de cashew-vrucht.

Imposant zijn weer de baobab bomen; deze dikke bomen hebben nutteloos hout, worden niet gekapt en staan daarom nog in grote aantallen her er der in het landschap.

Na deze wandeling nuttigen we het ontbijt waarna de jeep klaar gezet staat om de rest van de dag rond te gaan toeren. Een safari jeep associeer ik met wild spotten maar nu stappen we in zo’n jeep om gewoon door dorpjes en het platteland te toeren. Toch is dit een heerlijk vervoermiddel, fris in de wind en natuurlijk goed uitzicht.

We rijden eerst naar het dorpje Kassagne waar we even stoppen. Ik heb een koffer vol kinderschoenen bij en als we een klein kind op blote voeten over het hete asfalt zien lopen stoppen wij en gaat de koffer open. Binnen de kortste keren staan er meer kinderen op blote vinden bij de jeep. De meeste kinders kunnen we van schoenen voorzien en na 10 minuten is de koffer leeg. Ik heb in ieder geval een kleine goede daad verricht en een druppel op de gloeiende plaat want de mensen hebben hier bijna niets.

We rijden verder over het platteland, langs akkers, bomen en door dorpjes. Alle wegen zijn onverhard, in de dorpjes is vaak geen stroom en stromend water. Het is vandaag een hete dag maar in de jeep is het aangenaam.

We maken diverse stops bij o.a. een dikke baboa boom en bij plek waar ze houtskool aan het branden zijn op de manier waar ze dat bij ons 200 jaar gelden deden.

De dorpjes hebben vaak goed onderhouden groentetuinen in een soort volkstuinencomplex met een waterput. De oogst is natuurlijk ook hun levensbehoefte en inkomstenbron. De bewoners gaan lachend met ons op de foto.

Aan de rand van een bos houden we pauze en wordt de koelbox open getrokken. Alweer raar dat wij van de luxe genieten en de mensen hier al blij zijn met een leeg flesje water.

Even later komt er een groep vrouwen aan lopen met emmers op hun hoofd. Zij komen van het land en rusten hier ook even uit. Ze hebben het zichtbaar warm waarna wij besluiten het restant uit de koelbox onder hen te verdelen. Een beetje onwennig poseren ze voor de camera.

We rijden weer verder en komen bij een primitief dorpje uit waar we uitstappen en binnen mogen kijken hoe de mensen wonen. Voor ons rijke Europeanen is het bijna niet voor te stellen; slapen met de hele familie op de grond in de stoffigheid. Er is een primitieve wasplaats en voor het toilet loop je het bos in. De dieren lopen op het erf en de kinderen lopen er in hun verscheurde kloffie op de bloten rond.
Locatie dorp 13°14’55.9″N 16°15’59.5″W

Als we bij het dorpje weg rijden, rennen de kinderen nog even achter de jeep aan. We rijden weer richting een dorpje Kanuma met wat meer faciliteiten.

Een stukje verderop staat in Kanuma een enorme dikke kapokboom ofwel elephant-tree of katoenboom. Deze boom lijkt op de baboa maar heeft aan de onderzijde een soort vleugeltjes.

Dan rijden we richting Tampoto en komen we weer op de verharde weg en rijden terug naar de AcBa’s lodge.

Dag 5: Fietsen

Vandaag is het weer de laatste dag in de lodge maar voordat we terug gaan naar de kust maken we eerst nog een fietstocht naar Bintang. Uit een berg oude en vaak kapotte fietsen zoek ik er eentje uit die nog goed genoeg is en dat doet de rest van de groep ook. Een fatsoenlijke fietspomp is er niet en echt onderhoud aan de fietsen is helaas nul. Het is zo te zien ook een oude partij uit Nederland. Dus als we goed en wel op weg zijn gaat de eerste fiets al kapot nog voordat we in Kassagne aankomen, even later de tweede.

In Kassange, het dorpje waar ik de schoentjes uitgedeeld heb, krijgen we een rondleiding in het ziekenhuis. Het is één grote stoffige bende en men heeft een tekort aan bijna alles. Tot overmaat van ramp blijkt ook nog de waterpomp kapot te zijn waardoor er nu geen stromend water is. Het probleem van Afrika, je kunt ze iets geven, iets doneren maar onderhoud en reparatie is vaak een drama.

Hierna fietsen we door naar een school in Bintang. Hier bezoeken we een aantal leslokalen en krijgen we uitleg over de school en hun leermethode. Ondanks dat het een wat ouder gebouw is ziet het onderwijs er redelijk goed georganiseerd uit. Een aantal vrouwen kookt eten voor de leerlingen in een keuken. Natuurlijk is er ook een giftbox voor donaties om nieuwe spullen te kunnen kopen. Eén van onze medereiziger had nog een stapel schriften gekocht en die worden hier uitgedeeld.

Daarna fietsen we verder door Bintang dat aan de oever van een zijtak van de Gambia Rivier ligt. Hier leven ze van de oesterteelt. Deze worden met bootjes aan wal gebracht waar vervolgens de schelpen open worden gemaakt om de oesters er uit te halen. Een dorpsbewoner geeft ons uitleg.

Terug naar de kust

Na onze fietstocht staat de bus al weer klaar en pakken we onze koffers voor de terugreis naar het Senegambia Hotel aan de kust. Halverwege de middag komen we er aan en genieten nog even aan het zwembad voordat de avond valt.