Het moest er toch een keer van komen; Andorra. We kwamen uit de Midi Pyreneëen dus door een kleine omweg te maken gingen we Andorra gewoon aan doen. Niet een dagje in en uit maar een bezoek met twee overnachtingen in het verlaten skioord Ransol. Ook hadden we ons niet al teveel ingelezen, we gaan kijken en laten ons verrassen. Ik zeg Andorra , gewoon doen!

El pas de la Casa

En zo kwamen we er meteen achter dat je toch wel eerst behoorlijk hoog de bergen in moet om er te komen. Via de Franse kant reden we naar El pas de la Casa wat al op 2080 meter hoogte ligt. Dan kun je de tunnel in of over de pas.

Wij hadden van al het geslinger door de bergen honger gekregen dus besloten we eerst het wintersport en shoppingcenter aan te doen voor een hapje en dus niet de tunnel in te rijden. Wat ons meteen opviel waren de vele drank-, tabaks-, en parfumzaken. Iets met minder belasting betalen zullen we maar zeggen. Ook aan tankstations was geen tekort.

We eten wat bij de plaatselijke Mc en rijden daarna de Port D’Envalira pas over, met 2408+ de hoogste berijdbare bergpas van de Pyreneeën. De weg is gelukkig goed. In Ransol checkten we in bij ons appartement en lopen in de avond naar het verlaten El Tarter. Nee, Andorra maakte nog geen indruk.

Prinsdom Andorra is een dwergstaatje op de grens met Spanje en Frankrijk. Het heeft ongeveer 77.000 inwoners waarvan er circa 25.000 in de hoofdstad Andorra de Vella wonen. Andorra wordt beschouwd als een belastingparadijs en is dus geen lid van de EU maar gebruikt wel de euro.

Sant Joan de Caselles

De volgende ochtend rijden we naar de hoofdstad van het mini bergstaatje; Andorra la Vella. Op de weg er naartoe passeren we en leuk kerkje, de Sant Joan de Caselles. We stoppen er even om het kerkje van dichtbij te bekijken. Erg fotogeniek en ook wel een populair kerkje want er zijn stoppen nog meer nieuwsgierigen.

Andorra la Vella

Als we in Andorra la Vella aankomen parkeren we op één van de grote parkeerplaatsen en wandelen de gezellig drukke winkelstraat in. Ook hier zien we veel dezelfde koopwaar maar ook grote winkelcentra met een ruimer assortiment. De dagjesmensen komen hier van Frankrijk en Spanje.

Wat ons direct opvalt is de hoeveelheid openbare kunst die we hier overal zien. Zelfs een beeld van Salvador Dali siert het straatbeeld daar waar de rivier de Valira even ondergronds gaat. Het is een leuk plekje om foto’s te maken. op de achtergrond zien de we Pont de Paris wat een beetje een landmark van Andorra is.

We lopen wat verder en komen uit bij het wat oudere centrum. Hier staat de Iglesia de Sant Esteve die je steevast tegenkomt als je op Andorra googled. Aan de hand van de mooiste afbeelding van internet probeer ik dezelfde foto te fabriceren.

Via een pleintje en Casa de la Vall staan we voor het parlementsgebouw met ook hier weer leuke kunst op straat en mooi uitzicht over de vallei.

Via een steegje komen we uit bij een rotspad. Hier krijgen we zicht op het voetbalstadion van Andorra. Want klein of niet, Andorra doet altijd mee aan de voorrondes van grote toernooien en mag dan de grote voetbal landen ontvangen om zich af te laten drogen met 0-8.

We lopen naar beneden, langs het busstation op, steken de rivier over en wandelen naar het Parc Central.

Even later komen we weer in het centrum uit waar we nog wat eten.

Caldea Spa

In de avond rijden we weer naar Andorra la Vella want we hebben kaartjes voor het bijzondere en tevens hoogste bouwwerk van de stad; het Caldea Spa Zwembad. We worden netjes ontvangen en begeleid naar de kleedruimtes.

Het is een mooi zwembad met veel verschillende soorten baden. Bubbelbaden, stoombaden , sauna’s, koude baden, sinaasappel- en citroenbaden en een mooie infinity pool die met een glazen boden boven de rivier is gebouwd. Het is genieten, we zijn alleen al ruim 2 uur bezig om alles te verkennen.

De volgende ochtend checken we uit en gaan we weer richting Frankrijk.

Ik zeg “Andorra, gewoon doen!”