Een berooide huisvader die in de oorlog aan de kant van de Amerikanen stond, een zangeres die van Parijs droomt, een Amerikaanse gi, een dissidente schrijver, een romantische dichter die bevriend is met een prinses – dit zijn slechts enkele personen met wie Carolijn Visser op haar reis door Vietnam kennismaakte en met wie zij bevriend raakte. Zij verbleef enkele maanden in Saigon en Hanoi, maakte uitstapjes naar de bergen, en reisde door de Mekongdelta en naar Hué, de traditionele hoofdstad aan de oever van de Parfumrivier. Hoge bomen in Hanoi gaat over het naoorlogse Vietnam, over de steden Saigon en Hanoi die zo totaal verschillend van sfeer zijn, en over Vietnamezen die na de strijd de brokstukken van hun leven bij elkaar raapten en opnieuw begonnen.

Carolijn Visser (1956) reist al jarenlang over de wereld; haar speciale belangstelling gaat uit naar communistische en postcommunistische samenlevingen als China, Vietnam, Nicaragua en Estland. Haar reisverhalen over deze landen, zoals Buigend bamboe, Hoge bomen in Hanoi, De kapers van Miskitia, Uit het moeras en Tibetaanse perziken, laten een onafhankelijk schrijfster zien die zich aangetrokken voelt tot mensen die zich onder barre omstandigheden staande weten te houden.In 2006 verscheen Miss Concordia. Vrouwen in den vreemde, waar ze de Zeeuwse Boekenprijs voor heeft ontvangen. Oom Brian, de pitbullwerper en andere verhalen, dat in 2009 verscheen, is een verzameling korte schetsen. In elk daarvan staat iemand centraal die zij regelmatig opzoekt tijdens haar reizen. Velen van hen kent ze al decennia lang. Via deze mensen beschrijft zij de complexe wereld waarvan zij deel uitmaken. In mei 2012 verscheen Argentijnse avonden dat werd bekroond met de Bob den Uylprijs. Haar nieuwste boek, Selma. Aan Hitler ontsnapt, gevangene van Mao, is het tragische verhaal van een levenslustige Nederlandse vrouw in communistisch China.