Wandeling Ninglinspo in de Ardennen – 6 km langs bergrivier en rotsen
In de Belgische Ardennen vonden wij een wandeling die verrassend anders was dan de bos-routes die we eerder liepen: de wandeling langs de bergrivier de Ninglinspo. Ongeveer 6 kilometer lang, met houten bruggetjes over kabbelend water, rotsige paden, boomwortels en zo nu en dan een koel beekbadje. In dit artikel wandelen we mee — vanaf het startpunt in Sedoz, door het smalle dal, tot het uitzichtpunt hoog boven de vallei. Ik deel niet alleen wat we zagen, maar ook de praktische zaken: de moeilijkheid, wat je moet meenemen en hoe je het rustig houdt. Stap je mee?
Startpunt startpunt en routebeschrijving
De start van de wandeling is bij de parkeerplaats langs Le Ninglinspo Brasserie aan de N633 bij het plaatsje Nonceveux – Sedoz regio Aywaille. De plek is gemakkelijk vanaf de snelweg A26/E25 Luik Arlon te bereiken. Parkeren is gratis, op zonnige dagen kan het druk zijn en parkeren mensen langs de weg of steken even de rivier over om in het dorp te parkeren. Er staan info borden met wandelroutes. Klik HIER voor de locatie.
Wandelroutes geel of blauw
Er zijn twee uitgezette routes, de gele van 2,4 kilometer en de blauwe van 6,0 kilometer. Beide routes volgen de beek, de gele draait eerder via de Roche Crahay terug. Wij liepen het blauwe rondje.
De beek Ninglinspo…
“daalt over een afstand van bijna 3 kilometer van 378 m hoogte tot 140 m. Een hoogteverschil van 238 m, waardoor het met een gemiddelde helling van 7,9% de enige bergrivier van België is. De Ninglinspo ontstaat eigenlijk op 355m hoogte, bij de samenvloeiing van de stroompjes Hornay en Witte Stenen (Blanches Pierres) (in de buurt van de bossen van Noirheid en Fagne de la Porallée). Hij graaft zijn bed in limonite leisteen waardoor de rode tint ontstaat.”
Onderweg langs bruggetjes, rotsen en watervalletjes
Vanaf de parkeerplaats volgens we direct de beek. Het breed uitgelopen pad loopt parallel aan een breder bospad. Gelukkig was het de afgelopen week droog waardoor het pad niet al te modderig is. Als snel komen we uit bij het meest spectaculaire deel van de wandeling; de Cascade de la Chaudière. Voor we veel in de echte hoge bergen komt is het natuurlijk gewoon een beek, maar voor de Ardennen is deze passage dus uniek.
Langs touwen door een kloof…
Daarna blijven we de beek volgen, we steken verschillende keren over. Continue horen we het gekletter van het water dat dan weer steil dan weer even wat vlakker rustig naar beneden babbelt. Op het gegeven moment wordt het dal smal en lopen we door een soort kloof waarbij touwen ons in evenwicht kunnen houden.
Exotische namen voor de baden en watervallen
Gedurende de afdaling van de beek heeft de Ninglinspo allerlei putten, zogenoemde baden gevormd welke poëtische namen hebben gekregen zoals het Diane bad, het Otterbad, het Hermes bad, het Naïade bad. Bij de waterval van de ketel (zijbeek van de Ninglinspo) het Hertenbad of het Venusbad. Al deze namen zijn gekozen door Laurent-François Dethier, advocaat uit Theux, actief in de revolutie van Franchimont in 1789 en in de bijeenroeping van het Congres van Polleur en groot liefhebber van de plek.
De naam Ninglinspo
De Ninglinspo dankt zijn vreemde naam aan een fout van de Franse cartografen in 1876. Ze verwarden de naam van de beek met die van een veld waar de beek in de Amblève stroomt. De oorspronkelijke naam van de beek is eigenlijk de “Doulneux” (Dulnosus in het Latijn) welk aangeeft dat het afkomstig is van een els. Er wordt al in 647 over de rivier met deze naam gesproken, in het charter van Sigebert Ill.
Bij het laatste stuk van de klim, bij La Fourchette, splits de beek zich en volgen wij de rechter tak. Via trappen en vlonders overbruggen we de laatste meters. Hierna volgt snel de scherpe bocht naar rechts waar wij over de flanken weer terug lopen.
Finish van de wandeling Ninglinspo in de Ardennen
Terug van de wandeling Ninglinspo strijken we neer op het terras en genieten van de voorjaarszon en natuurlijk een drankje en een tosti. Daarna wandelen we terug naar auto, maar moeten we eerst de rivier de Amblève over…
Erkenning voor de natuur
De unieke natuur hier was de mensen in de vorige eeuw ook niet ontgaan. Onder leiding van de heer Crahay (liefhebber van de plek) werd het gebied in 1949 geklasseerd als “Erfgoed van Monumenten en Landschappen in België”. De plek is ook onderdeel van Bijzonder Waals Erfgoed.
Moeilijkheid, afstand en praktische info
De wandeling langs de Ninglinspo is ongeveer 6 kilometer lang en duurt gemiddeld twee tot drie uur, afhankelijk van je tempo en de hoeveelheid fotostops onderweg. Het pad is goed aangegeven met blauwe markeringen. De route gaat deels over rotsachtig terrein, boomwortels en kleine houten bruggetjes. Op sommige plekken moet je even klimmen of een stap over stenen maken om de beek over te steken.
De route is daardoor middelzwaar te noemen: niet geschikt voor kinderwagens, maar voor gezinnen met wat oudere kinderen (vanaf ± 7 jaar) prima te doen. Trek goede wandelschoenen met profiel aan; het pad kan glad zijn door water en mos. In natte periodes is een wandelstok handig voor balans.
Het startpunt ligt in Sedoz (Aywaille), waar parkeergelegenheid is aan de N633. Er staat een infobord met de routekaart.
Tips voor vooraf en tijdens de wandeling
- Vermijd de drukte: de Ninglinspo is een populaire route, vooral in weekends en vakanties. Ga vroeg op de dag of buiten het hoogseizoen voor meer rust.
- Kleding en schoeisel: stevige schoenen met goed profiel zijn echt nodig. In de zomer kun je eventueel een handdoek en droge sokken meenemen – natte voeten zijn geen uitzondering.
- Eten en drinken: neem water en een kleine snack mee; onderweg zijn geen horecapunten.
- Route volgen: de blauwe ruit is de markering van de klassieke luswandeling. Op sommige kruispunten staan meerdere kleuren; houd dus de juiste markering aan.
- Weersomstandigheden: bij langdurige regen kan de beek buiten haar oevers treden en zijn sommige delen tijdelijk gesloten. Check vooraf het weer of lokale meldingen.
- Kinderen en honden: voor kinderen is het een avontuur, maar houd ze goed in de gaten bij de beek. Honden zijn toegestaan, mits aangelijnd.
Wandelen met TravelTon over de grens met België volgt binnenkort.
Meer wandelen met TravelTon over de grens met Duitsland in de Duitse Eifel.
Mijn wandelverslagen uit België:
