Voor de meivakantie 2019 besloten we met het gezien eens een kennismakings-roadtripje te maken richting de de Balkan, het noordelijk deel van oude Joegoslavië. Ik had er veel goeds over gehoord en mooie foto’s gezien dus tijd om af te reizen. Omdat de reis richting Kroatië toch al snel 1300km is maakten wij er een roadtrip van met leuke stops onderweg.

Dag 1: München en Oostenrijk

De wekker gaat erg vroeg zodat wij om 6.00h in de auto zitten. We hopen op een filevrije reis door Duitsland zodat we op tijd in München zijn voor onze eerste stop. De grootste knelpunten rondom Karlsruhe en Stuttgart doorlopen wij vlotje zodat wij om 12.30h al in München aankomen. Voor mij is het de vierde keer dat ik deze stad aan doe. Klik hier of op de afbeelding om mijn reisverslag van München te lezen.

Daarna rijden we daar naar Oostenrijk, kopen bij de grens de vignetten voor zowel Oostenrijk als Slovenië, en rijden dan door tot aan Werfenweng. Hier overnachten wij op de prachtig op een Alm gelegen Samerhof. Wat is het daar al mooi zeg.

In de ochtend worden we wakker van schapen en een ezel. De lucht zit helaas potdicht. We ontbijten en vertrekken daarna weer richting zuiden. Het is zondag en lekker rustig op de weg. Het regent en als wij de Tauerntunnel naderen gaat de regen over in sneeuw en wordt het landschap wit. Tja, in het voorjaar kan het alle kanten uit. Helaas blijft het ook na de tunnel sneeuwen en regen. In de omgeving van Villach regent het alleen maar harder. Dan draaien we de Karawankentunnel in op weg naar Slovenië. In de buurt van Ljubjana trekt te lucht open. Bij Novo Mesto pauzeren we even waarna wij binnendoor over route 6 naar Karlovac rijden. Het is een slingerweg maar qua verkeer goed te doen.

Grensovergang

Ergens halverwege komen wij uit bij de grensovergang. Nu is Slovenië een Schengenland en Kroatië niet zodat ik een uitgebreide dubbele paspoort check plaats vindt. Landje uit en landje in wordt gecheckt en dat duurt al snel 20 minuten, iets wat wij al vergeten waren.

Karlovac en het Open Lucht Oorlogsmuseum

In het centrum van Karlovac stoppen we even om bij een pinautomaat om wat Kuna’s te scoren. Daarna rijden we door naar het zijden en als we de rivier de Korana oversteken komen we bij het Open Lucht Oorlogsmuseum uit. Hier staan tanks opgesteld, kanonnen, een straaljager en iets van een neergestort vliegtuig. Ook zijn een aantal kapotgeschoten gebouwen bewaard gebleven. Ik probeer de kinderen uit te leggen wat er hier nog niet zo heel lang geleden heeft plaats gevonden.

Slunj

Daarna rijden wij door naar Slunj voor ene voorproefje op wat komen gaat. Slunje ligt mooi in een dal vol met allerlei watervallen. Overal stroomt water langs en onder de gebouwen door. In een pizzeria tikken we een pizza weg.

Bihac, Bosnië

Na onze pizza rijden we door naar Bosnië. Ook hier weer een groot gebouw en overkapping bij de grens want hier gaat het buiten de EU. De grensstrook is kaal zonder bebouwing. Zonder problemen mogen wij het land in en slingert de weg verder richting Bihac.

In Bihac aangekomen is het eventjes zoeken naar de locatie van ons overnachtingsadres. Het regent weer als wij ons mooie gelegen huisje betreden aan de voet van een serie watervallen gelegen. Het weer nodigt helaas niet uit om nog een een stukjes te gaan wandelen, jammer. We gaan dan ook met de auto richting de supermarkt voor de avondmaaltijd.

Bosnië kenmerkt zich weer door de moslims en hun minaretten. Bihac is in het verleden vaak van “eigendom” gewisseld tijdens oorlogen. Het is enige tijd het meest westelijke Europese puntje van het Ottomaanse Rijk geweest, vandaar de moslim invloeden. Tijdens de laatste oorlog is Bihac 3 jaar belegerd geweest maar niet ingenomen door de Serven. Het stadje heeft wel veel geleden.

De volgende ochtend regent het nog steeds en is het ook gewoon koud. We rijden het centrum van Bihac door om weer terug te keren naar Kroatië. Jammer want ik had hier nog wel meer willen zien.

Zonder problemen passeren wij weer de grensovergang en rijden circa totaal 30km tot we bij Plitvička Jezera aankomen.

National Park Plitvicemeren

Het UNESCO beschermde Nationaal Park Plitvicemeren bestaat uit 16 meren en 90 watervallen. Het water stroomt trapsgewijs van het ene meer naar het andere meer en doet dat in deze groene weelderigheid in alle vormen. Daarnaast kent het nationaal park een rijke flora en fauna.

Voor een standaard bezoek kun je in het kortweg zeggen dat de Plitvička watervallen uit een hoog (Gornja) en een laag gelegen deel (Donja) bestaan gescheiden door een groot meer. Je kunt natuurlijk te voet van het hoge naar het lage maar er varen ook pendelbootjes over het meer (vanaf P4). Parallel aan de weg rijdt een treintje van St1 naar St2 en het hoger gelegen St3 (lees bus met 2 aanhanger omgebouwd tot een soort treintje). Bij het lage deel is een grote entree, entrance 1, en bij het hoge deel is ook een entree, entrance 2. Er worden dagelijks hele busladingen vol toeristen gedropt, voornamelijk bij entrance 1. In 1 dag kom je een heel eind maar wil echt bijna alles zien dan heb je 2 dagen nodig.

Wij parkeerden bij 2 om van de grootste drukte weg te blijven. De drukte is hier sowieso wel een probleem aan het worden zodat je tegenwoordig zelfs je kaartje 3 dagen van tevoren moet bestellen en dan tevens een aankomsttijd moet opgeven. Hiermee hoopt men de bezoekersstroom te spreiden.

Het is geen hoogseizoen, het regent, ik heb niets gereserveerd, maar we kunnen toch het park op. Via een bruggetje steken we de weg over en dalen af naar het water (P3). Ik stap met Marloes in het bootje dat ons naar de overzijde (P2) brengt van de hooggelegen meren. Hier sjouwen een aardige ronde en bezoeken onder ander de Veliki Prštavac Waterval.

Het is erg rustig en we komen bijen niemand tegen. Het is erg mooi. Overig stroomt en valt water. Het meer is strak helder en de begroeiing weelderig groen. Als we richting P2 terug lopen komen wij de eerste busladingen tegen. Helaas regent het nog stevig door en wordt het er ook niet warmer op. We stappen op de boot richting P1. Daar aangekomen staat er al een lange rij mensen te wachten die met het bootje naar boven willen.

Wij duiken eerst het restaurantje in voor een warme chocomel en een apfelstrudel. Even opwarmen dus. Daarna volgen wij de route naar beneden. Hier komen wij hele hordes busladingen tegen op de smalle paadjes. Zij hebben nauwelijks oog voor tegenliggers, zeer irritant dus. Er zijn hier weer mooie watervallen maar het geheel toch iets minder dan boven. Wel is er de hoogste en meest spectaculaire waterval; de Veliki Slap Waterval met de Sastavci Watervallen op de voorgrond. We nemen een doorsteek naar de andere zijde en klimmen omhoog. Hier is het op de watervallen prachtig.

Uiteindelijk komen we bij het treintje uit en laten ons bij het beginpunt afzetten.

Istrië

Na ons bezoek aan de watervallen moet we in de middag nog een heel stuk binnenland doorkruisen. We gaan richting Istrië en daar loopt niet direct een snelle weg naar toe.  Na een uur slingeren over prachtige weggetjes door bos, veelal verlaten en vervallen dorpjes, komen we dan toch op de autobaan uit. Vanaf hier gaat het rap via Rijeka richting Pula en breekt zelfs de zon weer door. Wij verblijven op het verschrikkelijke grote Bi Village Park in Fazane. Weinig sfeer op deze veel te grote matig onderhouden camping.

Fazane

De volgende ochtend gaan wij te voet naar Fazane. Eerst helemaal over de camping naar de kust en dan rustig flanerend langs het kiezelstrand op naar Fazane.

Het is zonnig maar nog wel fris. Fazane is een leuk en bedrijvig plaatsje met een kleine haven. Er zijn veel terrasjes, een kerkje en wat winkeltjes. Binnen een uur hebben we alles gezien dus strijken we maar neer op een terrasje uit de wind voor een cappuccino.

Fazane is de uitvalsbasis voor een uitstapje aan de Bruijni Eilanden. Die hebben wij later in de week bezocht.

De Bruijni Eilanden.

Vanuit het haventje van Fazane vertrekt de boot naar de Bruijni Eilanden en zet je af op het hoofdeiland. In Fazane worden allerlei soorten trips aangeboden van alleen een overtocht tot een geheel verzorgde middag. Omdat wij eigenlijk niet echt wisten wat er te zien viel kozen wij voor die laatste. Dus eerst de overtocht waarna wij op de kade achter een sacherijnige vrouw aan met een bordje in de hand aan moesten lopen. Vervolgens gingen wij in een “treintje”. Deze hobbelt een rondje over het eiland langs een aantal “bezienswaardigheden” voorzien van monotone uitleg door onze hostess.  Het is veelal vergane glorie uit een tijd dat mensen met teveel geld dit als speeltuin zagen.

Grote huizen, een golfbaan, een dierentuin en dan toch ook nog wat Romeinse ruïnes en voetafdrukken van dino’s . Het treintje hobbelt een grote poort binnen wat mij het Jurassic Park gevoel gaf. Achter de poort zie ik zebra’s, lama’s en struisvogels.

Bij de eenzame zielige bejaarde olifant mogen de 3 treinladingen toeristen even uitstappen. Olifanten zijn bijzondere dieren maar als ik deze in de ogen kijk dan wordt ik droevig. Daarna het circus weer verder niet voordat ik vermande het raam moet sluiten omdat mijn bejaarde medepassagiers anders kou vatten. De kinders en wijzelf worden er niet enthousiaster van. Bij de eerste en beste stop verlaten wij de groep en besluiten een golfkarretje te huren.

Dat was dan wel een succes bij de kids. Vol gas crossen wij weer over het eiland en stoppen daar waar wij willen stoppen. We zien een roedel van ca. 50 herten (je kunt er ook niet omheen op een eiland) en een namaak dino. Maken een close-up foto van de zebra en scheuren vol over het gras. De dag was dan toch nog leuk geworden.

Pula

Vanuit Fazane ben je zo in Pula, ten minste… in het voorseizoen. Ik vraag mij af hoe soepel dat alles gaat in het hoogseizoen. Volgens mij sta je al in de file om de camping af te komen. Maar goed, wij kunnen gewoon bij de Arena parkeren en gaan hier ook even naar binnen. Het is een prachtig bouwwerk waarvan nog heel veel heel is gebleven. De arena is 133m lang en 105m breed en 32m hoog. Het bouwwerk werd in 69-70 na Christus opgetrokken en kon 20.000 bezoekers ontvangen. De gladiatoren konden er helemaal los gaan met de wilde dieren.

Na ons bezoek lopen wij door het Titov Park en daarna de Kandlerova Ulica in. Hier zien wij eerst aan de rechterzijde de Ruïnes van St.Theodore’s Quarter en een hele lelijke flat uit de Sovjet tijd. Daarna lopen we voorbij de Kathedraal van Pula; een prachtig gebouw.

Een eindje verderop weer komen we uit op het Forum Plein met de Augustus Tempel en het stadhuis. Een gezellig levendig plein met diverse terrassen en winkels.

Een paar straten verder koen we uit bij de Kapela sv. Marije Formoze. Hier wordt van alles opgegraven en gerestaureerd. Daarna lopen we onder de romeinse Boog van Sergii door en komen uit op een gezellig pleintje met een Markt.

Lopen we hier rechtdoor dan komen we in een modernere winkelstraat, de Flanatička ulica uit. Terug op met marktplein lopen we terug richting het Titov Park en passeren de Herculus Poort en de Twin Poort. Van het kasteel en het oude amphit-theater hebben en konden wij niets zien. Dan maar weer naar de auto.

Kamenjak National Park

Ten zuiden van Pula voorbij het plaatsje Premantura bevindt zich het Nationale Park Kamenjak. Dit schiereiland of deze kaap is een prachtig natuurgebied met diverse stranden en baaien. Je kun er wandelen, mountainbiken en natuurlijk vogels spotten. Toen wij er waren was het heerlijk zonnig met ene briesje. We konden zonder entree te betalen het park oprijden en parkeerden op het zuidelijke puntje bij de oude bunker.

Bekende plekken hier zijn de Cliff Jump rotsen waar je een meter of 5 naar beneden kunt springen in het azuurblauwe water.

Ook de prachtige onder de struiken gelegen Safari Bar is een leuke plek voor een drankje met uitzicht over de Adriatische Zee en het eiland Fenoliga met de vuurtoren.

Rovinje

Het is 1 mei, een feestdag in Kroatië, en dat is te merken als wij Rovinje binnenrijden. De parkeerplaatsen zijn behoorlijk vol. Gelukkig vinden we nog een plekkie aan de noordzijde en wandelen van daaruit naar het oude centrum.

Rovinje is echt leuk, mooi en gezellig. Het ligt prachtig op een schiereiland. Terrasjes en smalle straatjes om in te verdwalen zijn er in overvloed. Boven op het schiereilandje staat de mooie Sint-Eufemiakerk. Aan de torenspits herken je de Venetiaanse invloeden. Tegen een kleine entreeprijs mogen wij de toren in. Over gammele houten treden kom je bij de klokken uit en heb je 360 graden uitzicht. Verder is het leuk om door alle smalle straatjes te slenteren. Even een paar foto’s dan…

Ljubljana

Onze dagen in Kroatië zitten er op en we reizen we richting het noorden. Bij de grensovergang staat weer zo’n vervelende file. Wat zal het in het hoogseizoen een puinhoop zijn. In Slovenië rijden we eerst wat slingerweggetjes alvorens we weer op de snelweg uitkomen. Blijkbaar is er voor dit stuk nog geen subsidie pot open getrokken vanuit Brussel. Tegen de middag komen  we in Ljubljana aan. Zonder enige moeite en drukte rijden we de stad in en parkeren de auto in de parkeergarage onder het Republic Square. Van hieruit lopen we via het stadspark richting de rivier de Ljublanica. Dan linksaf richting het Prešeren Plein met mooie gebouwen en de Triple Brug.

We volgen de rivier langs terrasjes en komen bij een brug vol met slotjes. Hier steken wij over naar het marktplein. Veel groente en fruit ligt uitgestald. De stad straalt overigens heel veel rust uit. Geen verkeer en geen drukte.

We steken het marktplein over en nemen aan de overzijde het scheve treintje of schuine lift want het is immers een kabelstpoor, naar het Ljubljana Kasteel. Hier hebben we leuk uitzicht over de stad. Het kasteel op zich gaan we niet bezichtigen.

Weer beneden aangekomen lopen we de winkelstraat door met rechts de basilic waarvan de voorgevel vreemd genoeg in een nauwe straat staat en dus niet af een afstandje te bewonderen is. Even verderop zien we links het stadhuis aan iets wat op een plein lijkt.

Aan het einde van de winkelstraat lopen we weer naar de rivier en volgen deze weer terug waar we begonnen zijn.

Bled

De laatste serieuze stop op onze roadtrip is Bled met zijn prachtig meer en diverse kerkjes en burchten. Hier overnachten wij in het schitterende Bled Old House. Alles binnen is van degelijk hout gemaakt. Na de koffers gedropt te hebben sjouwen we het centrumpje waar veel busladingen toeristen zijn losgelaten. De setting van de bergen, kerkjes en het meer is erg mooi.

Wij lopen langs het water op richting Bled Castle. Bij de kerk met de naam Župnijska cerkev sv. Martina ofwel de Sint Martinuskerk, gaan we even naar binnen. De organist is driftig aan het oefenen wat erg sfeervol is. Daarna beginnen we aan de klim naar het kasteel. Deze valt reuze mee is is goed bestraat.  Helaas wordt er 11 euro entree gevraagd en de dag is al bijna om dus gaan wij niet naar binnen. Aan de achterzijde dalen we af en lopen terug naar het centrum. We vinden een pizzeria waar we nog wat eten.

Ten oosten van Bled is overigens nog veel meer mooie natuurpracht te bewonderen zoals watervallen, kloven,  het Meer van Bohinj  en het Nationaal Park Triglav.

Terug naar huis

De volgende ochtend zit de lucht potdicht, we gaan weer naar huis. De sneeuwgrens is behoorlijk gedaald. Tja, ik had net de winterbanden eraf gedaan en dan is het nu maar de vraag hoe het bij de Tauerntunnel is. De regen gaat inderdaad al snel over in sneeuw. Veel meer als op de heenweg is alles wit.

De weg is gelukkig nog nat maar de 6 kilometer lange Tauerntunnel ligt op 1300m hoogte dus daar is het zeker wit. Eenmaal daar aangekomen rijdt de winterdienst met strooiwagens voor ons uit en zien we bijna 10 cm natte sneeuw op de vangrail liggen. We dalen weer snel maar de sneeuw blijft ons nog tot München bezig houden. In de avond zijn we weer thuis. 

Meer reisverslagen Zuid Europa: