Pakse, in het zuiden van Laos, is de perfecte uitvalsbasis om de watervallen van het Bolaven Plateau en de eeuwenoude tempel van Wat Phou te verkennen. Deze regio combineert natuur, cultuur en avontuur: van koffieplantages en bergdorpen tot indrukwekkende ziplines en tropische kloven. In dit reisverslag ontdek je de mooiste plekken rond Pakse, de watervallen Tad Fane en Tad Yuang, én de mysterieuze ruïnes van Wat Phou – een van de oudste tempelcomplexen van Zuidoost-Azië.

Aankomst en vervoer regelen

Na een rustige vlucht in een redelijk nieuw toestel landden we op het rustige vliegveld van Pakse. De bagage ligt vlot op de band dus we kunnen snel op pad. Een vriendelijke taxichauffeur brengt ons naar het hotel. Hij spreekt goed Engels en kent de regio dus strikken we hem voor de volgende dag als privé chauffeur en gids. Wij overnachten aan de Mekong in het veel te grote en ongezellige Champasak Grand Hotel, wel 4 sterren dan.

De Dao Hueng Market

Ons hotel ligt vlak bij de grote Dao Hueng Market. Als we eenmaal ingecheckt zijn bij het hotel lopen we even de stad in richting deze markt. De markthal met de kleding is gesloten maar de meest interessante levensmiddelenmarkt is wel open. We kijken onze ogen uit! De vleesmarkt is eigenlijk één smerige bende, overal zitten vliegen, er liggen ingewanden en hele kippen met de poten omhoog. Varkenskoppen kijken me nog aan. De vloer is glibberig glad, ik krijg het gevoel dat het bloed tussen mijn sandalen zit… en dan nog de geur van dat vlees…

Het groente- en fruitgedeelte maken het gelukkig weer goed. Vrolijke kleuren en mooi gestapeld fruit maken dit weer een lust voor het oog. Vriendelijk lachende dames prijzen hun koopwaar aan. Vaak wordt de oogst uit de moestuin hier direct aangeboden.

Avondeten aan de Mekong

Bij het hotel is een heel groot terras. Er is vanavond ook livemuziek aanwezig. Dat wordt dus gezellig dineren. Althans… de muziek is in iedere geval leuk en het eten is heerlijk. Er wel loopt ongeveer net zoveel personeel rond als dat er klanten zijn… geen hoogseizoen dus begin juni. Engels spreken kunnen ze hier nauwelijks.

Op naar het Bolaven Plateau

Mooi op tijd staat onze taxichauffeur Leo ons de volgende ochtend op te wachten met zijn fris gepoetste auto. Via een grote brede straat rijden we richting het Bolaven Plateau. De rit is zo’n 40 kilometer. We passeren een tolstation en rijden daarna langs een koffieproducent waar de koffiebonen van de hoogvlakte verwerkt worden. Ook ananas wordt overal langs de weg aangeboden.

Het Bolaven Plateau, loops en watervallen

Het Bolaven Plateau in Zuid-Laos is een hoogvlakte met een koel klimaat, weelderige natuur en talloze koffieplantages en watervallen. Het plateau ligt op een hoogte van 1.000 tot 1.300 meter en is een populaire bestemming voor reizigers die de rust van het Laotiaanse platteland willen ervaren. Door de vruchtbare vulkanische grond is het gebied ideaal voor landbouw, vooral voor de productie van hoogwaardige Arabica- en Robusta-koffie.

Een populaire manier om het Bolaven Plateau te verkennen is per motor of scooter via de “loops”: de Short Loop (2-3 dagen) en de Long Loop (4-6 dagen). De routes leiden langs charmante dorpjes, koffieboerderijen, rivieren en indrukwekkende watervallen zoals Tad Fane, Tad Yuang en Tad Lo. Reizigers kunnen onderweg overnachten bij lokale guesthouses of homestays, wat een authentiek inkijkje geeft in het dagelijks leven van de etnische minderheden in de regio, zoals de Katu en de Alak.

Wij bezoeken vandaag alleen het 4 Sisters Area (zie kaartjes, in geel). Na een klein uurtje komen we aan bij de eerste waterval; de Tad Fane Watervallen.

De Tad Fane Watervallen

De Tad Fane-watervallen zijn spectaculaire watervallen in de Xe Pian-rivier gelegen met een valhoogte van 100m midden in de weelderige jungle. Ze behoren dan ook tot de meest indrukwekkende watervallen van het land en zijn de populairste trekpleister voor natuurliefhebbers en avontuurlijke reizigers. De Tad Fane watervallen bevinden zich in het Dong Hua Sao National Protected Area.

Dong Hua Sao National Protected Area

Dong Hua Sao National Protected Area, een beschermd natuurgebied dat rijk is aan tropisch regenwoud, wilde dieren (zoals gibbons, olifanten en luipaarden), en diverse vogelsoorten. De biodiversiteit is enorm, ecotoerisme is hier dan ook het keywoord. Het 1100 km2 grote gebied bevindt zich tussen de 100 en 1100 meter hoogte.

We moeten een entree betalen om op het terrein te mogen. Bij de ingang is nog een vakantie resort… het Tad Fane Resort. De natuur is indrukwekkend! Er zijn diverse uitzichtpunten over de kloof met de 2 grote watervallen.

Tad Fane Watervallen en een spectaculaire zipline

Met ruim US$ 40 zeker niet goedkoop maar zeer aan te bevelen is de Tad Fan waterfall zipline – ofwel tokkelbaan parcours. Ik denk dat deze zipline wel één van de mooiste ter wereld is. Je legt een parcours af van 3 ziplijnen met lengte tot over de 400 meter over en langs de watervallen en jungle. Alvorens je in je tuigje de kloof over suist, kun je oefenen op de grond aan een mini-ziplijn. Gaat dat goed dan kun je met het echte werk beginnen. Eigenlijk hoef je zelf niets te doen, je wordt prima begeleid. Tussen de ziplijnen door moeten er kleine stukje gelopen en geklommen worden (kaartje).

Het is absoluut de moeite waard, je moet het wel durven en kunnen betalen natuurlijk. Voor US$ 8 extra worden er door een begeleider mooie beelden gemaakt tijdens de vlucht, ook dat is zeker de moeite waard. Zie onderstaande video.

Toen wij er waren was het rustig, wij hadden niet gereserveerd en waren ook de eerste van de dag. Later kwam er nog een groepje backpackers waarvan één iemand gezipt heeft. Daarna trok de kloof weer dicht met een grote mistwolk als gevolg van een regenbui, zippen is dan niet mogelijk. In het hoogseizoen schijnt het wel beter te zijn om te reserveren, een week eerder (eind mei) waren er nog 200 zippers op één dag. Ga naar de website van GreendiscoveryLaos voor meer informatie.

De Tad Yeung waterval

De volgende stop tijdens onze dagtocht met Leo is de Tad Yeung waterval. Via wat restaurantjes waar inheemse dames met bamboe zitten te knutselen lopen we onder een zee van vlaggetjes door naar de waterval. Als een brede rivier komt de Xe Pian-rivier vanaf links aanstromen en valt dan ruim 40 meter in de diepte.

We aanschouwen de waterval vanaf de bovenzijde. Dan begint het helaas wel te regenen. Maar ja, toch dalen we via een leuk overwoekerd pad met wortels en lianen af naar beneden. Naast de regen spat het ook water van de waterval door de vallei. Er is gelukkig een afdak waar we enigszins droog kunnen blijven.

De hoeveelheid water is na recente regenval stukken meer dan wat ik op foto’s heb gezien, gemaakt in het droge seizoen, dan is zwemmen is ook mogelijk.

Als we terug naar de auto lopen buurten we nog even bij de dames die al zoveel schepnetjes van bamboe gemaakt hebben dat ze deze ook maar als slinger hebben opgehangen. De oude dames zijn van een specifieke stam, welke weet ik niet.

Koffie drinken op een koffieplantage

Na het bezoek aan de eerste twee watervallen gaan we de echte koffie van de Bolaven proeven bij het Bolaven Plateau Coffee Producers Cooperative Cafe. We kunnen op deze plek kennis maken met de lokale teelt van koffie en andere producten.

Tad Champee Waterfall

Na de koffie gaan we naar de volgende water, eentje die minder bezocht wordt; de Tad Champee Waterfall. Deze ligt een klein stuk terug richting Pakse aan de noordkant ongeveer een kilometer van de weg. We parkeren in en grasveld bij een (kassa-) huisje waar we weer entree moeten betalen. Als je denkt dat wanneer je entree betaald verwacht je dat de boel dan ook een beetje opgeruimd en onderhouden wordt met dat geld. Die gedacht klopt hier niet, overal ligt zwerfafval rondom de waterval.

Om bij de Tad Champee waterval uit te komen lopen we via een pad naar beneden en komen onder in de vallei uit. Hier zien we een brede waterval een meter of 6 naar beneden vallen. Het water komt in een meertje uit waarin je zou kunnen zwemmen. Als ik zie hoeveel glaswerk hier overal slingert zou ik niet zomaar het water in stappen. Voor je het weet trap je in glas. Een kapotte tafel, kapotte stoelen en andere zooi slingeren er rond. Beetje jammer.

Ondanks dat het een hele mooie plek is zijn we toch een beetje teleurgesteld.

Terug naar Pakse en de rivier over

We stappen weer in de auto en rijden weer helemaal terug naar Pakse. Hier steken we de imposant lange brug over de Mekong over waarna we linksaf slaan naar het zuiden. Het landschap is afwisselend en mooi. De weg loopt weer richting de Mekong naar het plaatsje Champassak. Hier kent onze chauffeur een leuk restaurant, het Saythong Guesthouse & Restaurant, waar we met uitzicht over de Mekong van een flinke lunch genieten. Daarna gaan we richting de oude tempel Wats Phou.

Het Wat Phou tempelcomplex

Na de lunch rijden we naar Wat Phou. Het is inmiddels bloed heet en vochtig. We zien buien ontstaan maar deze trekken gelukkig de andere kant op. Aangekomen bij Wat Phou kopen we een ticket waarmee we door het elektronische poortje kunnen. Omdat het terrein vrij groot is en de hitte intens rijden er elektrische karretjes om ons langs het grote waterbassin, de Midden Barray, te rijden en bij het begin van de tempel af te zetten.

Wat Phou

Wat Phou is een oud Khmer-tempelcomplex welke stamt uit de 5e tot 13e eeuw. Het complex ligt schilderachtig aan de voet van de heilige berg Phou Kao. Oorspronkelijk gewijd aan de hindoeïstische god Shiva, werd het later een belangrijk boeddhistisch heiligdom. De structuur bestaat uit een centrale heiligdom, barays (waterbassins), lange processiepaden en sierlijke trappen. Wat Phou is een UNESCO-werelderfgoed sinds 2001 en biedt inzicht in de Khmer-architectuur vóór Angkor Wat. De combinatie van spiritualiteit, natuur en geschiedenis maakt het tot een unieke en serene bestemming in Laos.

Via een verhoogde weg komen we uit bij 2 grote symmetrische heiligdommen. Alles is zo oud dat de exacte betekenis en gebruik lastig te bepalen is. Na deze gebouwen volgt er ietswat hoger gelegen een lange zuilenrij die in het verleden overkapt was. Links staat nog een tempel die aan Nandin, de heilige stier en de plaats van Shiva, gewijd was.

Een het einde van de zuilenrij volgen een paar beelden en trappen waarna er weer een vlak pad ligt.

Aan het einde van dat vlakke pad volgen steile trappen die naar het heiligdom leiden op de berg.

Het heiligdom is een tempel met allerlei inscriptie en beelden. Aan de achterzijde bevindt zich de footprint van Boeddha. Overal slingeren hier ook brokstukken rond van een grote puzzel die wellicht weer een mooi bouwwerk op kunnen leveren.

Het is domweg te heet om nog verder op de heuvel naar de Elephant Stone te lopen dus daal ik weer af en wandel rustig terug waarbij ik onderweg een een flesje water scoor. We genieten nog even van de sprookjesachtige spiegeling in het water.

Na ons bezoek gaan we terug naar het hotel. Voor morgen heb ik een shared minibusje geregeld die ons naar Nakasong en Don Det bij de 4000 Eilanden brengt. Gewoon via internet geboekt en vertrekt vanuit het centrum in Pakse.

Meer Laos:

Meer Azië