Roadtrip Noord Ierland
Dag 2 – Donegal
Het is zondag, we zijn lekker op tijd opgestaan, tevens moest de klok nog een uur terug i.v.m. de wintertijd. Vandaag doen we een rondje Donegal in het noord westen van Ierland.
We genieten zo’n heerlijk ranzig ontbijt met ei, worst, spek drijvend in ‘t vet. Je hebt in ieder geval een bodempje gelegd.
Newmills
De tocht begint vandaag over R250 richting de watermolen van Newmills. Deze stond stil en was lastig te bekijken. We stappen weer snel in, zien een mooie regenboog maar het blijft droog.
Muckish Mountain en het National Parc Glenveagh
Via de R251 naderen we Church Hill passeren we Gaman Lough en gaan rechts. We blijven de R251 volgens. Dan veranderd het landschap snel in een kale bergachtige veenvlakte met aan de horizon Muckish Mountain. We stoppen voor een foto en merken meteen dat het weer even anders is dan wat we gewent zijn. Er staat een erg straffe wind, het is nauwelijks 5 graden en binnen ‘no time’ voelen de vingers ijskoud. Het belooft een gure winderige dag te worden.
We rijden weer verder en draaien bij de ingang van National Parc Glenveagh de parkeerplaats op. We lopen een stuk van de wandelroute “Natural Trail”. Vanwege het onheilspellend karakter van het weer durven we niet te ver te lopen en draaien weer om. We maken nog even een foto van het meer en gaan weer terug de auto in.
Een bui nadert als we op Mount Errigal aan rijden. Schuine witte strepen regen tekenen tegen de berghellingen af maar na een paar minuten is het weer helder en als we aan de voet van Mt. Errigal zijn is het weer opgeklaard. Vanaf de weg hebben we prachtig uitzicht over Lough Nacung en het plaatsje Dunlewy.
Dunlewy Church
We rijden verder naar beneden en rijden door Dunlewy naar de Dunlewy Church waarvan alleen de muren nog staan. De kerk weerspiegeld wel mooi de ongereptheid van het gebied.
Na wat foto’s rijden we verder en beginnen we zin in een bak koffie te krijgen. Dat komt dan goed uit want enkele kilometers verderop ligt de pub van de familie van Clanned en Enia. De pub ligt rechtsaf de R259 op na 200m rechts in een zijweggetje. Echter deze was nog gesloten.
The Rosses
We volgen de kustroute om The Rosses heen wat mij behoorlijk tegenviel. Overal langs de route zijn lukraak huizen gebouwd wat het landschap er niet fraaier op maakt. In Dunlowe pakken we de N56 weer op en volgen deze tot Maas waar we weer de N261 oppakken en deze volgen tot Adare. We maken nog even een korte stop al we een prachtige regenboog zien boven in zandstorm verkeerde stuifduinen.
Adare
In Adare parkeren we netjes op de bezoekersparkeerplaats en wandelen het stadje (dorp) in op zoek naar een drinkgelegenheid. Dat valt nog niet mee, pubs verkopen geen koffie, eettentjes zitten dicht zodat we uiteindelijk bij een zithoekje van de Spar terecht komen en een Pie wegwerken met een bak koffie.
Glengesh Pass
We rijden Adare weer uit en nemen de 2e afslag rechts zodat we richting de Glengesh Pass rijden. Een mooie Glen met gloeiende heuvels. Bovenaan is nog een parkeerplaats met een mooie view over de Glen.
Als we de route vervolgens veranderd het landschap weer in een uitgestrekt heide en veenlandschap waar de elementen van het weer zijn sporen hebben nagelaten. Links van de weg groeit het beekje Glen langzaam uit tot een riviertje die in An Charraigh weer op zeeniveau uitmond in zee. An Charraigh is een mooi pittoresk toeristisch plaatje.
De steile kliffen van Slieve Laegue
We volgen de route richting Teelin tot we in een scherpe bocht een bruin bord zien met afgebladderde letters Slieve Laegue. In de veronderstelling dat dit de weg is naar de hoogste klippen van Europa is nemen dit steeds smaller en modderiger wordend pad omhoog. De omgeving is prachtig en er staat een snoeiharde wind. We naderen een poort, en dat klopte met de beschrijving van de weg naar de klippen. Uiteindelijk komen we op een parkeerplaatsje waar je volgens allerlei beschrijvingen op internet gewoon door moet rijden. Echter het pad begint gevaarlijk modderig te worden en iets klopt er niet.
Waar is Slieve Laegue?
Dan komt er net een iemand aanwandelen en we spreken hem aan. Hij legt ons uit dat dit het verkeerde pad is en het beter is om te draaien. Wandelend is het vanaf hier zeker een half uur maar het is beter de normale route te nemen.
We zaten dus op het verkeerde weggetje en rijden ca. 100mtr achteruit naar beneden tot op de parkeerplaats, draaien en gaan op zoek naar de goede route. Deze vinden we snel. We hadden gewoon verder moeten rijden. De afgebladderde letter bleken overschilderd te zijn, waarschijnlijk zijn er meer van die klunzen als wij naar boven gereden.
Een paar 100 meter verder staat weer een bruin bord maar nu niet overschilderd hetgeen inderdaad de goede weg blijkt te zijn, alhoewel, deze weg is toch nog een hele kermisattractie met steile bulten, een poort, scherpe bochten en diepe afgronden of duizelig van te worden. Voor 1 keer geef ik het advies om maar rechts te rijden in Ierland.
Gevonden
Uiteindelijk komen we op de parkeerplaats waar het inderdaad echt prachtig is. Je hebt er uitzicht over zee en op de klippen. Je kunt gaan voor een korte wandeling omhoog of zelfs een hele ronde. De wind is echter zo hard dat het buiten de auto behoorlijk te keer gaat. Muts op, jas tot boven dicht en dan sjouwen maar. Mooi is het schouwspel van naderde buien. De lucht is aan 1 zijde zwart met regenstrepen terwijl aan de ander zijde de zon lekker schijnt. De wind blaast het water van de watervalletjes terug de klippen op. Het schuim van de zee een paar honderd meter lager wordt over het pad geblazen, kortom ruw weer.
Na een uur rondgesjouwd te hebben begint het ook langzaam te schemeren. Het wordt tijd terug te kachelen naar Letterkenny en dat is nog een hele trip.
In Killybegs worden we overvallen door een hagelbui. De weg wordt langzaam beter en gezien het tijdstip doen we Donegal niet meer aan. Geluk is de weg voor Ierse begrippen erg goed zodat we toch nog redelijk op tijd terug zijn in onze B&B.
Vandaag: 240 km