7-daagse Roadtrip West Amerika

7-daagse Roadtrip West Amerika

Kingman

In Kingman worden we wakker met het Amerikaans volkslied. Ons hotel ligt immers tegenover een school en elke schooldag dient met het volkslied te beginnen aldus Mr. Trump. Het is licht bewolkt is nog fris. Net als in Williams staat ook hier een grote oude locomotief opgesteld, de Santa Fe Express.

kingman loc santa fe

Net als in voorgaande en komende plaatsen is het hier allemaal route 66 wat de klok slaat. Maar daarnaast speelt de spoorweg hier ook een belangrijke rol. Enorme treinstellen, vaak 3 locs en veel wagens, honderden meters lang met dubbele containers, passeren Kingman met veel kabaal.

Na ons ontbijt wat weer uit droge flakes en mierzoete koeken met jus d’orange bestaat rijden we verder naar het westen over de Route 66 richting het westen.

De eerste bijzondere stop is bij het oude Coolspring tankstation aan de voet van de prachtige Sitgreaves Pass. Benzine is er niet meer maar wel een toeristenwinkeltje en wat decoratief gestalde oude auto’s. Daarna slingert de weg behoorlijke over de Sitgreaves Pass tot aan Oatman. De bijzondere plantengroei (soort yukka’s) is prachtig net zoals de vergezichten.

Oatman

De pas voert ons richting het oude western mijnwerkersdorpje Oatman waar men (lees de toeristen) moet geloven dat de tijd stil is blijven staan. Oatman is het stadje van de goudzoekers. Huizen, saloons, hotel en winkeltjes verkeren nog allemaal in de staat van dik 150 jaar gelden. Wat erg grappig is, is dat er overal ezels los rondlopen door de straten.

Het is in ieder geval een erg leuk dorpje om even doorheen te slenteren. Natuurlijk strijken we even neer in het restaurant van Hotel Oatman met een rijk verleden en vele beroemde gasten. Bizar maf is dat het gehele interieur binnen is volgehangen met gesigneerde dollarbiljetten, duizenden biljetten. Overal hangen de dollar biljetten behalve op de foto van Willie Nelson en nog wat pronkstukken aan de muur.

hotel oatman

Wij vervolgen onze route weer richting west. We verlaten voor Needles even de route 66 voor een shortcut over de Colorado River en pakken hem in Needles weer even op als we Californië binnen rijden. Daar blijven we op de Highway 40 omdat er wat wegen afgesloten zijn. Bij afrit Kelbaker Road geen we er vanaf en onder aan de afrit naar links richting Amboy.

Amboy

Amboy is een oud iconisch tankstation wat je ook vaak terug ziet in allerlei foto’s van Route 66. Het is een mooie desolate plek om te stoppen en de rand van een soort modderachtig saltlake met nog wat kunst gemaakt van trash. Meerdere toeristen stoppen hier om te poseren bij de grote route 66 letters op het asfalt.

Amboy Route 66
Amboy Route 66

Ook ligt hier de spoorlijn waar op het moment dat wij er zijn 2 treinen elkaar passeren. Het zijn indrukwekkende treinstellen.

Joshua Tree N.P.

Dan rijden we verder naar het zuiden richting Twentynine Palms. Het landschap is kurkdroog, in de verte zien we de witte zoutvlakte bij het plaatsje Bush. Rond 15.30h rijden we het Joshua Tree N.P. in.

Hier kun je allerlei leuke wandelingetjes maken. Zeker voor mensen met fantasie is er van alles te beleven zoals Skull Rock. Wij beginnen met een wandeling in de Cholla Cactus Garden Trail. Deze cactus hebben we al meer gezien maar hier staat er een heel bosje van bij elkaar in een prachtige omgeving.

Cholla Cactus Garden

Daarna rijden we langs diverse vreemde rotsvormen en Joshua Trees ofwel de Yucca Brevifolia. Een zeer kenmerkende boom in de Mojavewoestijn. Bij Cap Rock stappen we weer uit voor een kleine wandeling. En ja hoor, we zagen wild; geen slangen of schorpioenen, nee gewoon een konijn. De bomen zijn prachtig. Je ziet ze op veel meer plekken in Arizona en Californië maar zoveel als er hier bij elkaar staan hebben we nergens gezien.

Joshua Tree NP
Een prachtige Joshua Tree

Het begint langzaam te schemeren dus wordt het tijd dat we het park uitrijden en onze weg vervolgen naar Los Angeles. We zien dat het de afgelopen dagen hier flink geregend heeft want hele stukken weg zijn nog maar net schoon geschoven van modderstromen die er op gelegen hebben door de regen. We rijden de bergen uit en komen in de vallei van Whitewater waar men door de gunstige ligging honderden windmolens geplaatst heeft. Dus toch groene stroom hier. Zonneparken hadden we immers ook al gezien.

We stoppen nog bij een mal om te eten en rijden dan naar ons hotel in Sante Monica. Het even met pittige rit over de drukke 5-baans snelwegen maar het is gelukt.