Dag 4, terug naar Marrakech

Na een prima nacht in de woestijn is de wind in de ochtend toch wat gaan liggen. We staan erg vroeg op om weer met onze kameel naar het hotel aan de rand van de woestijn te gaan. Deze rit is iets comfortabeler vanwege de afgenomen wind. We zijn er zo. In een hotelkamer kunnen we even douchen wat wel zo fijn is met al het zand. Dan rijden we eerst naar Merzouga waar we in een hut worden ontvangen met dans en Gnaoua muziek.

Gnaoua muziek is een mix van Berberse, Afrikaanse en Islamitische spirituele liederen en ritmes waarvan  je in trans kan raken. Men beweert ook dat Gnaoua muziek een medische werking heeft. 

Het is grappig maar we betwijfelen wel of de muziek echt Marrokaans is. Later zal blijken van wel dus. Na dit concert rijden we richting naar het noorden.

Ksar Abbar

De wind is weer terug en blaast zandduinen over het asfalt. We maken een stop in Ksar Abbar vlak voor Rissani. In Ksar Abbar ligt het mausuleum van Moulay Ali Cherif, die in 1659 gestorven is. Moulay Ali Cherif was de grondlegger van de Alawiden-Dynastie. De benaming Cherif duidt er op dat het een nakomeling van de profeet Mohammed is en dus al zijn nakomelingen veel respect verdienen. We mogen alleen de tuin van het complex bezichtigen maar als de deuren van de gebedsruimte open staan kunnen we toch een blik vangen.

Daarna lopen we nog de aangrenzende kasbahs in. Ik koop een pak koekjes voor de kinderen wat tot hilarische taferelen leidt. We kopen nog wat spulletjes bij een soort antiekwinkeltje en drinken er een kop thee om de koop te vieren. Theedrinken is hier in Marokko een heel ritueel. Het was in ieder geval een leuk oponthoud daar waar ik dacht dat we rechtstreeks richting Marrakech zouden gaan.

Fossielen

Even later stoppen we op weg naar Erfoud weer . Het gebied staat bekend om zijn fossielen en het bewerken van deze stenen tot allerlei voorwerpen. Van kleine asbakjes tot hele tafels. Over de omstandigheden waaronder deze objecten gemaakt worden zullen we het maar niet hebben.

Dan zitten we weer op de r702 richting Tinghir. We maken nog een paar fotostops en een wat langere stop waar onze chauffeur een bekeuring mag incasseren voor asociaal rijgedrag. Hij is behoorlijk pissed en ik vermoed dat dit ritje hem geen cent opbrengt door deze bekeuring. Maar goed, haastig rijgedrag kunnen ook wij niet goedkeuren. Later op de dag, als we weer via de Dadaa Vallei, Ouarzazate richting de pas rijden merken we ook dat hij behoorlijk vermoeid is. In de bergen op de pas begint het ook nog te regenen wat het er niet allemaal makkelijker op maakt. Een aantal inhaalmanoeuvres zijn niet echt jofel. Tegen de avond rijden we dan weer Marrakech in. Ook wij zijn er moe van.

Terug in de stad zitten we weer in hotel Cecil. We gaan weer op pad en wandelen tegen de avond naar de moderne nieuwe wijk in het noord westen van de stad rond de Avenue du Mohammed V. Hier bevindt u zich in het moderne Marokko waar veel westerse normen worden gehanteerd in o.a. drank, kleding en ook de zaken als de Mc D..

Eten in Marokko

in Marokko kun je heerlijk eten. Het wordt ook nog eens prachtig bereid en opgediend. Vaak neem ik harara soep als vooraf, dit is een soort linzensoep. Bekend is natuurlijk de tanjine waarin zo’n beetje alles wordt bereid. Tajine is een stoofpot met groente, aardappelen en lamsvlees of kip. Kefta is mijn favoriet, dit zijn gehaktballetjes in tomaten saus. Meestal wordt het eten geserveerd met heerlijke salades en altijd brood.