Dag 3 – Siena – San Gimignano – Volterra

Het is maandagmorgen, we staan weer vroeg op en gaan ontbijten. Na het ontbijt pakken we de tassen in en checken uit bij de balie van het hotel. We nemen nog even wat tips in ontvangst van de hoteleigenaar. “Drive slowly because of the penalties” en we krijgen een uitgebreide route beschrijving om de stad Florence uit te komen. “Door de vele één-richtingswegen en afgesloten wegen raak je hier zelfs met de beste tomtom verdwaald” aldus de eigenaar, het het verandert elke week.

Siena

We stappen in de auto en rijden inderdaad vlekkeloos de stad. De afstand naar Sienna bedraagt 70km dus na een goed uur rijden we de stad binnen en parkeren de auto tussen de Fortezze en het voetbalstadion in.

Vanaf de parkeerplaats is het slecht 300m lopen naar de  Basilica of San Domenica. Deze uit bakstenen opgetrokken op de Camporegio-heuvel liggende basiliek bezit het gemummificeerde hoofd van de patroonheilige Catharina van Siena die ervoor zorgde dat de Paus uit Avignon terug keerde naar Rome.

Van het pleintje voor de basiliek heb je al zicht over de stad Siena. We lopen via de Via della Sapienza de stad in en komen uit bij de Piazza Salimbeni op de Via Banchi di Sopra, een winkelstraat en tevens de oude pelgrimsroute naar Rome. Op he tPiazza Salimbeni staat links het Palazzo Tancutti, midden de Palazzo Salembeni en rechts de Palazzo Spannochi. Siena is een relaxte stad waar je lekker rond kunt flodderen. We slaan rechts af passeren de Palazo Tolomei. Hier staat een zuil met bovenop de Romulus en Remus gezoogd door een wolvin. Een symboliek dat we in Siena veelvuldig tegenkomen.
Palazzo Salimbeni

Als we verder de Via Banchi di Sopra uitlopen kun je één van de zijstraatjes pakken dat leidt naar het Piazza del Campo, het wereldberoemde plein van de Palio met als decor de Palazo Pubblico met de Torre del Mangia. Geen wonder daat de binnenstad van Siena op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. De overige gebouwen rond het plein zijn opmerkelijk genoeg niet allemaal bijzonder mooi maar als geheel klopt het. Het plein is schelpvormig, loopt sterk af naar de Palazzo en is opgedeeld in 9 vakken dat duidt op de Raad van negen bestuurders van Siena. Midden boven aan het plein staat een deels replica van de Gaia Fontein (Fonte Gaia).

We wagen het erop en pakken een bak koffie op één van de terrasjes en betalen een schappelijk prijs hiervoor. Het is echt genieten, autovrij, hordes toeristen en een stralende zon. Ik klooi wat met het fotocamera om de in de schaduw liggende toren toch mooi op de foto te krijgen.

Als we de koffie uit hebben verlaten we het plein weer aan de noordzijde richting de Via Banchi di Sotto en volgen deze rechtsaf. Pak zo af en toe een stuk zijstraatje en ach voor je het weet sta je weer voor één of ander kerkje. Bij de via del Loggio del Papa slaan we rechtsaf, langs een synagoge door een steegje en komen op de Piazza del Mercato uit, aan de achterzijde van het Pallazo.

Vanaf de Piazza Marcato gaan we naar de Via Giovanni Dupre waar we een mooie terugblik hebben op de Tore del Mangia, we vervolgen bij de Chiesa di San Giuseppe de Via di Santa Agatha en de Via di San Pietro. De straten zijn allemaal versierd met vlaggen. Dit zal te maken hebben met de diverse wijken/buurten die ten strijde trekken tijden de Palio. We stoppen even bij een klein fontijntje. Bij het pleintje rechts bij de Chiesa di S. Pietro alle Scale gaan de Via del Castelvecchio in en aan het eind linksaf de Via di Stalloreggi. Daarna weer rechts de Via del Fossa di Sant Ansano in om zo via een klein steegje tegenover de Fossa di Sant Ansano bij de grote Duomo di Siena uit te komen.

De Duomo van Siena is ook weer zo’n enorm gebouw dat de grootste van Italië had moeten worden getuige de reeds aangelegde fundamenten. De voorgevel puilt uit van de kunst en ik vind het bijna kitscherig. Verbazingwekkend dan men zich hier vroeger zo uitgesloofd heeft om dit soort enorme gebouwen te realiseren.

Via de Via di Diacetto sjouwen we terug richting de Via della Termee en Via della Sapienza. We scoren nog een paar lekkere broodjes en vervolgen rond het middaguur onze route naar San Gimignano.

Stadswandeling Siena weergeven op een grotere kaart

We kiezen voor de snelle route naar San Gimignano, dat wil zeggen over de autobaan tot aan Colle di Val d’ Elsa, een stukje R68 en dan binnendoor naar San Gimignano. Je zou ook de R2 kunnen volgen langs Montereggionni, een dorpje door muur omringt op een heuvel maar om “het  programma” niet al te veel uit te laten lopen kiezen we we voor de snelle route. Overigens kun je Monteregionni vanaf de autoweg zien liggen.

Colle di Val d’ Elsa

Colle di Val d’ Elsa is ook een prachtig aandoend plaatje en het doet ons pijn dat we door moeten rijden. Dat vraagt er natuurlijk wel om een keer terug te keren naar deze streek. Vanaf Colle di Val d’ Elsa proeven we pas echt de Toscaanse sfeer. Wijngaarden, olijfbomen, cipressen, vergezichten, zonnebloemen en ga zo maar door. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Provence liggen hier alle dorpen op de berg en de wegen over de berg. Dit resulteert in prachtige vergezichten. Zo zien we San Gimignano al snel in de verte liggen.

San Gimignano

Van San Gimignano weet ik dat het een mooi middeleeuws dorpje is vol met prestigieuze torens uit de oudheid. Van de ooit ruim 70 torens zijn er nog 13 over. De torens fungeerde als soort statussymbool tussen welvarende families. San Gimignano staat ook bekend om de vele hordes toeristen; ik hoop dat het een beetje rustig is.

We parkeren de auto aan de voet van de oude stadsmuur en lopen eerste naar de heerlijke verkoelende waterpartij op de Piazzala Martiri di Monte Maggio voor de stadspoort Porta San Giovanni. Met de hordes toeristen valt het gelukkig wel mee. We lopen het stadje in via de Via S. Giovanni en zien vooral veel aardewerk winkeltjes met borden, kopjes en vazen. Verder draait alles hier om het toerisme maar heeft zijn schoonheid hierdoor niet verloren. Je waant je echt in de tijd van de ridders. De gebouwen, ach, het is allemaal oude meuk met weinig details, maar komt juist doordat het allemaal zo oud is. Ik denk dat een rondwandeling met een gids hier wel mooie verhalen oplevert.

San Gimignano lag vroeger op de pelgrimsroute naar Rome maar raakte in verval door de pestepidemie en de route naar Rome via San Gimignano verviel. Misschien heeft juist dat er wel voor gezorgd dat  het stadje in de middeleeuwse staat behouden is gebleven. Als we de Via S. Giovanni uitlopen komen we vanzelf op het grote plein de Piazza della Cisterna.

We lopen even rechts de Via Castello maar draaien weer om en vervolgen de Via S. Matteo tot we weer bij de Porta San Matteo zijn. Daar draaien we maar weer om tot aan de Piazzo Duomo. Een klein pleintje met een wat kleinere Duomo. Hier gaan we de trappetjes op, af en via wat smalle paadjes lopen we naar Rocca. Een soort fort met olijfbomen op de binnenplaats. Er zijn een aantal uitzichtpunten waar je zowel over de vallei kunt kijken maar ook een terugblik kunt werpen over de torens van San Gimignano. Het is hier heerlijk relaxt. Er staat een lekker verkoelend briesje en we genieten van het uitzicht.

Dan zoeken we onze weg weer terug richting parkeerplaats en verlaten San Gimignano via de Porta Quercecchio.

We pakken de route P47 via San Donato, dan de R68 richting Volterra. De weg, eerst nog veel bos veranderd langzaam in een echte panorama weg. Telkens weer vergezichten, dan weer links, dan weer rechts. Brem, olianders alles staat in bloei. Ook Volterra ligt boven op een heuvel.

Volterra

Volterra is een hele oude Etrusken stad met zelfs nog Romeinse opgravingen. Er zijn bijvoorbeeld nog resten te bewonderen van het Romeinse Theater uit de 1e eeuw. Verder merken we wel dat we vandaag al wat suf gereisd zijn en na een dag met al zoveel cultuur en architectuur is Volterra niet meer echt opgewassen tegen San Gimignano en Siena. De Piazza is “aardig” en de straatjes zijn leuk. Wel genieten we nog van het werkelijk prachtige uitzicht.

Als we Volterra gezien hebben willen we nog even de Balze bezoeken. Een geologisch vreemd gevormd gebied door de vele afgravingen. Heden ten dage zijn alle steile fel gekleurde rotsen weer begroeid is is de Balze toeristische trekpleister af.

Dan vervolgende we onze weg naar de eindbestemming van vandaag Peccioli. Hier hebben we een hotel geboekt, op goede afstand van het vliegveld morgen. Moe gereisd betrekken we de kamer en frissen ons op voor wat eten in het dorp. Zo mooi als Peccioli tegen de berg aan ligt; er is geen bal te doen. Geen toeristen, geen winkeltjes geen restaurantjes, ja eentje met sacherijnige bediening. Maar goed, dit is dan wel het echte Toscane, zonder toeristen, rust, vervallen huizen en veel oude zooi.

De volgende dag gaan we tijdig op pad, rechtstreeks naar het vliegveld waar we rond 10.00 inchecken, rond 12.00 vliegen, nu wel aan het raam zittend en in een erg regenachtig Weeze weer landden.

Welkom thuis!

We hebben in 3 dagen tijd een aardige indruk gekregen van Toscane en natuurlijk is die tijd veel te kort maar wat we bezocht hebben, hebben we in ieder geval op onze dooie gemak kunnen doen. Veel mooie plaatsjes hebben we links moeten laten liggen zoals Lucca, de kuststreek, de bergen en Elba maar je moet natuurlijk nog een reden hebben om terug te keren….

Meer Italië: