Diep in het zuiden van Laos, bij de grens met Cambodja, ligt een waar paradijs: de 4000 Islands (Si Phan Don). Hier spreidt de Mekong-rivier zich breed uit in een doolhof van eilandjes, watervallen en dorpjes. Wij bezochten Don Det en Don Khon, de populairste eilanden voor reizigers, waar je kunt fietsen over oude spoorlijnen, genieten van zonsondergangen aan de rivier en ontspannen in de tropische warmte van Zuid-Laos.

Van Pakse naar Don Det – Reizen naar de 4000 Islands

Vanuit Pakse hadden wij online een mini-van geboekt en deze bracht ons naar de eilanden. Deze busjes rijden speciaal voor de toeristen en kosten ongeveer 12$ inclusief de boottocht. Toegangspoort voor de eilanden is het dorpje Nagasong. Hier stappen we na de rit uit en lopen we naar de rivier waar we op de longtail boot kunnen. Het tochtje op het water duurt zo’n 15 minuten en biedt mooie uitzichten.

Een struikelde tuktuk chauffeur

Op de noordelijke punt van het eiland Don Det stappen we uit de boot en melden ons bij een tuktuk chauffeur voor het kleine stukje nog naar ons hotel… het is immers bloedheet en erg vochtig. De enthousiaste tuktuk-driver helpt ons in zijn karretje en verliest daarbij onze rolkoffer uit het oog waarna de rolkoffer via de hellingbaan richting Mekong rolt. Geschrokken sprint de te zware man achter de koffer aan en struikelt over zijn eigen voeten. De koffer heeft ondertussen zijn koers gewijzigd en is omgevallen. Gelukkig maar anders had ik zelf er achteraan moeten duiken. Minder gelukkig is onze tuktuk-driver met een paar vieze schaafwonden. Er wordt dus thuis bij zijn vrouw een tussenstop ingepland voor het plakken van pleisters. Daarna gaan we naar het hotel.

Uitzicht op de Mekong

Ons Dodan Guesthouse ligt aan de rivier, we hebben een balkon op het westen vanwaar wij over de Mekong uitkijken al dan niet vanuit de hangmat met ondergaande zon. Eigenlijk is het veel te heet om buiten te zijn. De airco wordt aan geslingerd, maar ja, we zijn hier niet gekomen om binnen te zitten. Als we eenmaal een beetje op temperatuur zijn besluiten we fietsen te huren en verkoeling van de rijwind te pakken.

Fietspaden en een oude spoorlijn

Don Det–Don Khon smalspoorlijn

Een van de meest bijzondere overblijfselen uit de Franse tijd is de Don Det-Don Khon smalspoorlijn. In de 19e eeuw probeerden de Fransen de Mekong-rivier te gebruiken als handelsroute richting China. Echter, de watervallen in dit gebied maakten een directe scheepvaartverbinding onmogelijk. Om dit obstakel te omzeilen, bouwden ze een spoorlijn die liep van Don Det naar het aangrenzende eiland Don Khon. Via een brug werden boten en vracht over land verplaatst, van stroomopwaarts naar stroomafwaarts – en vice versa. Deze smalspoorlijn, ongeveer vijf kilometer lang, werd eind 19e eeuw in gebruik genomen en speelde een strategische rol in het koloniale transportnetwerk.

Vandaag de dag zijn de overblijfselen van deze spoorlijn nog zichtbaar en vormen ze een intrigerend stukje geschiedenis. De oude locomotief staat als monument op Don Khon, vlakbij de Franse brug die de twee eilanden nog steeds met elkaar verbindt. Wandelaars en fietsers volgen vaak het oude spoor als route over de eilanden, en het is een populaire manier om het gebied op eigen tempo te verkennen.

Op de eilanden is een leuk netwerk van fietspaden aangelegd. Op het traject van de oude Don Det–Don Khon smalspoorlijn is een mooi betonnen fietspad aangelegd samen met een aantal zijwegen. Auto’s rijden er niet op het eiland.

We rijden in zuidelijke richting naar de oude typisch Franse spoorbrug die Don Det met Don Kohn verbind. Onderaan de brug stoppen we bij de oude locomotief die daar als monument ter herinnering aan de spoorlijn staat opgesteld. We gaan hier rechtsaf richting de watervallen.

Li Phi Somphamit Watervallen

Don Khon is beroemd vanwege zijn indrukwekkende watervallen, de Li Phi Falls, ook wel Tat Somphamit genoemd. Deze liggen tussen Don Khon en Don Sanlat en is een woeste stroomversnelling die met enorme kracht door smalle rotsspleten raast. Volgens lokale legendes vangen de watervallen de zielen van slechte mensen, wat de naam “Li Phi” verklaart – letterlijk vertaald als “geestenval”.

We parkeren de fietsen, betalen een kleine entree fee en lopen dan het park in. We zien een aantal vervallen watermolens en stappen dan op een platform wat een mooi uitzicht biedt over de watervallen.

We lopen wat verder naar het zuiden en komen uit bij een lange hangbrug waar je met een zipline over de watervallen heen kunt glijden. Het is te warm en wij houden het bij een blik over de kloof.

Zwemmen

Omdat het zo warm is wil ik graag even zwemmen. Nu is het wel mogelijk om in de Mekong te zwemmen maar ik spring niet zomaar de rivier in als er niemand anders aan het zwemmen is… je weet maar nooit. Maar, onderweg hier naar toe zag ik bij de brug een hotel met een zwembad, daar willen gaan vragen of we er mogen zwemmen. “Only guests!” was het antwoord maar tegen betaling mag het toch, en ik bestel er een koud biertje bij. Heerlijk even afkoelen in het lauwe water. Even later komt er ook nog een koe het terrein op lopen en begint aan de planten te eten.

Ik groep locals doet zich in het restaurant luidruchtig stevig tegoed aan veel drank. Het is zaterdagmiddag, de mensen zijn in een feeststemming maar als er te veel drank in de man is dan ontwijken wij ze liever.

Oude haven Don Det

Na onze zwempartij rijden we weer de brug over naar Don Det. We volgen de oude spoorlijn en komen uit bij de oude Franse haven. Hier werden alle producten en zelfs bootdelen geladen en gelost. Veel meer dan een een betonnen geraamte is er niet meer.

Toch nog zwemmen in de Mekong

We fietsen terug naar het centrum van Don Det, daar waar we van de boot kwamen en ontmoeten daar een groep backpackers die wij bij de Tade Fane watervallen ook al gesproken hadden. Zij nemen hier een duik in de rivier en als zwemliefhebber ben ik dan niet meer te stoppen en duik ook snel de rivier in. In de avond spreken we met de groep af om gezamenlijk ergens wat te eten en drinken…

Met de bus naar Cambodja

Morgen gaan we naar Cambodja. Tegenover ons hotel worden bus tickets verkocht, rechtstreeks naar Phnom Penh en Siem Riep. Voor ongeveer $30 boeken we een ticket en reizen met VET (klik op link voor tickets). We worden de volgende ochtend door een tuktuk opgehaald en via de boot en een elektrisch karretje naar het busstation van Nagasong gebracht. Onderweg hebben wij weer leuke gesprekken met verschillende reizigers. De luxe bus met twee stewardessen en een chauffeur brengt ons naar de grensovergang Nong Nok Khiene Border Checkpoint waar we een visa on arrival aanschaffen. Let op, neem hiervoor US dollars mee. Ik wissel ook meteen mijn laatste Laotiaanse Kips om in Cambodjaanse Riels. Welcome Cambodja ! Op naar Siem Riep!

Meer Laos:

Meer Azië: