Dag 4 Rondom Killarney en Kenmare

Vandaag hebben we een iets rustiger dagje. Niet teveel kilometers in de auto en hier en daar een wandeling. We starten door via de noordkant van de stad richting de Gap of Dunloe te rijden. Het is erg rustig op de route. Voordat we daadwerkelijk de pass gaan rijden nemen we nog een zijweg naar de oever van Lough Leane.

Gap of Dunloe

Als we daarna richting deze toeristische route rijden worden we aangehouden door een mannetje die midden op de weg staat. Hij heeft een koetsje en wil ons met zijn knollenkar de pas over rijden. Een eind verderop zien we bij Kate Kearny’s Cottage weer een koetsenparkeerplaats. Dat is hier DE attractie, met een koetsje je over de Gap laten rijden en dan terug te wandelen, of andersom.

Voor ons geen optie, wij rijden hem gewoon en stoppen wanneer we willen. We zijn onderweg ook geen koets meer tegen gekomen.

Gelukkig zijn de meeste toeristen thuis gebleven. Als je de Gap in rijdt sta je ineens in een kloof met links en rechts een hoge bergkam. De linkse bergkam heet de Tomies Mountain en grens aan Lough Leane en de rechtse, de MacGillycuddy’s Reeks met 1040+ de hoogste bergtop van Ierland. Het is licht bewolkt en de toppen raken de wolken. De weg is erg smal en het is dan ook prettig dat er geen verkeer is. We kunnen ook makkelijker stoppen als er geen achterop komend verkeer is. We stoppen bij het meertje en lopen het sompige land in. Ondanks dat het al dagen droog is blijft alles hier erg nattig. Typisch voor Ierland en ook hier te vinden de stenen boogbruggetjes. Ze zijn vaak erg oud en begroeid met mossen, varen of klimop.

In de verte zien we de weg tussen de rotsen omhoog slingeren. Voordat we verder rijden stoppen we bij een vervallen huis. Ook daar barst het van hier in Ierland. Vaak staan er al volwassen bomen in het huis of groeit er een boom uit de goot. Als we de slingerweg gehad hebben komen we op een vlakker deel waarna we aan het eind nog een paar scherpe haarspelden krijgen om ons over de top (500+) heen te tillen. Als we de pas over zijn zakt de weg vrij snel naar beneden over lange rechte stukken langs de vriendelijkere berghelling.

Het landschap is weidser dan aan de ander zijde. Aan de linker zijde ligt het gebied van Upper Lake en Killarney en rechts een recht dal met meren. De bewegwijzering is hier spaarzaam en zoeken op de gok onze route. Onder aan de pas links aanhouden, je passeert een paar huizen en komt dan uit bij de zijweg richting Upper Laker.

Molls Gap

Je rijdt gewoon rechtdoor alhoewel het karakter van de weg doet vermoeden dat de weg dood loopt, maar uiteindelijk kom je weer in een open dal waarna je linksaf omhoog richting de r568 en Molls Gap kunt. Kortom een erg mooie route en zeker de moeite waard.

Kenmare

Na de Gaps rijden we richting Kenmare. De lucht trek open, waarschijnlijk de invloed van het nabije open water. Kenmare is een typisch Iers stadje met kleurrijke aaneengeregen huisjes. Alles is er te koop en er is ruime keuze voor een lunch. Wij dachten eigenlijk dat Kenmare een havenstadje was zoals Dingle maar helaas. Als we de buik weer vol hebben rijden we terug naar Molls Gap.

Muckross

Na de Molls Gap volgen we de richting Killarney en stoppen bij Muckross voor een wandeling in het Killarney National Parc. Na wat wikken en wegen nemen we de route naar de Torc Waterfall, het rondje eromheen en dan weer terug. De route om Muckross Lake leek ons net iets te lang.

Muckross House is niet echt bijzonder maar het park eromheen bevat wel een aantal indrukwekkende monumentale bomen. De herfstgloed rust over het bladerdek. De routes staan duidelijk aangegeven. We lopen afwisselt vlak, onder bomen, langs het water, bergop en natuurlijk weer bergaf. De watervallen zijn aardig maar niet bijzonder, zeker omdat het al een tijdje niet geregend heeft. Het regent hier trouwens 200 dagen paar jaar. Wat mij verbaast zijn de rododendrons die hier als onkruid groeien, van hele bomen tot struikjes als onder begroeiing tussen de dennenbomen. Ik pik een paar stekjes mee om te kijken of ze thuis aan slaan.

Na de wandeling keren we voldaan terug naar Killarney waar we onze buik rond eten bij een Indiaas Curry restaurant. De avond brengt ons wederom geen goede live muziek maar wel een paar pints ( 0,7 ltr) of Heineken wat hier overal naast de Guinness en Carlsberg op de tap zit…

Pagina's: 1 2 3 4 5 6