Van Marrakech naar de Sahara

Van Marrakech naar de Sahara

De laatste dag in Marrakech

Vanmiddag moeten we weer naar het vliegveld. We starten de dag vandaag met een wandeling naar het zuiden waar we het Palais de la Bahia willen bezoeken. Hier waren we veel te vroeg dus hebben we ons bij een cafeetjes op de hek van een weg genesteld waar we alle voorbijgangers konden gade slaan. Paarden, scooter, driewielers, van alles en nog wat komt er voorbij. Dan uiteindelijk het paleis in. Ik had er meer van verwacht, een deel was helaas afgesloten. Wellicht dat daar het mooiste deel te zien had moeten zijn. Rondom het paleis dwalen we nog door wat straatjes en komen bij een vriendelijk jongeman uit die ons alles over kruiden gaat gaat leggen. Van saffraan tot mint en gewone thee.

Kruiden

Kruiden zijn hier overal te koop en worden vaak op een bijzondere leuke wijze gepresenteerd. Bekend zijn de kruidenmengsels zoals de râs al hânout. Hieronder een fotoslide van hoe de kruiden in Marrakech gepresenteerd worden.
SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow
Shadow

Jardin Majorelle

We sjouwen nog wat rond en charteren in plaats van een taxi een primitieve driewielen, een motor met een bak erachter waarin je moet kruipen. Is was lachwekkende en automobilisten achter ons moesten er ook om lachen. Dit is waarschijnlijk de goedkoopste vorm van OV in de stad. We gaan naar het Jardin Majorelle, prachtige tuinen die vroeger van Yves St. Laurent waren. Na het bezoek aan de tuinen pakken we nu een koets waarmee we ons terug naar het Jemaa EL Fenaa plein laten vervoeren.

Hier maken nog een laatste ronde door de medina waar Geert nog een ouderwetse nummerplaat koopt na zwaar onderhandelen. We kopen dadels en bezoeken nog de prachtige Medersa Ben Youssef (koranschool).

Terug op het plein gaan we even een hapje eten. We bestellen veel te veel en laten dus een arme zwerver aanschuiven. Met een klein beetje schaamte doet hij zich te goed aan mijn bord spaghetti, de resterende salade en als toetje steekt hij het brood bij zich. Toch nog een goede daad verricht. Echt scheutig zijn we niet want met de vele bedelaars is er geen beginnen aan. Een jonge moeder met een kind op de arm geef ik wel wat. Geen enkele Marokkaanse man zal zijn vrouw laten bedelen dus zal ze het echt niet makkelijk hebben.

We nemen we een ander zijstraatje waar we bij een Hamman naar binnen gaan. Hier laten we ons flink afschrobben door 2 stevige dames. De vellen worden er gewoon afgeschoerd.  Na flink wat zeep en heet water staan we een half uur later weer superfris buiten. Ditmaal dus geen zweterige luchtjes als we twee uur later in het vliegtuig stappen…

Meer Marokko: